Skip to main content

Full text of "Commentatio de C. Asinii Pollionis vita et studiis doctrinae"

See other formats


This is a digital copy of a book that was preserved for generations on library shelves before it was carefully scanned by Google as part of a project 
to make the world's books discoverable online. 

It has survived long enough for the copyright to expire and the book to enter the public domain. A public domain book is one that was never subject 
to copyright or whose legal copyright term has expired. Whether a book is in the public domain may vary country to country. Public domain books 
are our gateways to the past, representing a wealth of history, culture and knowledge that's often difficult to discover. 

Marks, notations and other marginalia present in the original volume will appear in this file - a reminder of this book's long journey from the 
publisher to a library and finally to you. 

Usage guidelines 

Google is proud to partner with libraries to digitize public domain materials and make them widely accessible. Public domain books belong to the 
public and we are merely their custodians. Nevertheless, this work is expensive, so in order to keep providing this resource, we have taken steps to 
prevent abuse by commercial parties, including placing technical restrictions on automated querying. 

We also ask that you: 

+ Make non-commercial use ofthefiles We designed Google Book Search for use by individuals, and we request that you use these files for 
personal, non-commercial purposes. 

+ Refrainfrom automated querying Do not send automated queries of any sort to Google's system: If you are conducting research on machine 
translation, optical character recognition or other areas where access to a large amount of text is helpful, please contact us. We encourage the 
use of public domain materials for these purposes and may be able to help. 

+ Maintain attribution The Google "watermark" you see on each file is essential for informing people about this project and helping them find 
additional materials through Google Book Search. Please do not remove it. 

+ Keep it legal Whatever your use, remember that you are responsible for ensuring that what you are doing is legal. Do not assume that just 
because we believe a book is in the public domain for users in the United States, that the work is also in the public domain for users in other 
countries. Whether a book is still in copyright varies from country to country, and we can't offer guidance on whether any specific use of 
any specific book is allowed. Please do not assume that a book's appearance in Google Book Search means it can be used in any manner 
anywhere in the world. Copyright infringement liability can be quite severe. 

About Google Book Search 

Google's mission is to organize the world's information and to make it universally accessible and useful. Google Book Search helps readers 
discover the world's books while helping authors and publishers reach new audiences. You can search through the full text of this book on the web 



at |http : //books . qooqle . com/ 



31 
25 



^ ^ 






•tv. / 



-<*c^ 



'^ 'M, 



^' 



f > 



^ K 








^ J/ :ts. 




*S 



.-^■j •»:» 

^'?'.,;^?/ 












/ 



7- 



9 

JOHANNIS RUDOLPRI THORBECKB 

COMMENTATIO 

C. ASINII POLLIONIS 

VITA ET STUDHS DOCTRINAE. 



ACCBDIT 

CASP. JAa CHRIST. REUVENS, 

EPIMETRUM 

PE QUIBUSDAM MONUMSNTIS CUM 
POLLIONIS HISTORIA CONJUNCTIS, ; 
ST TABULA 1,1 T HO G R AP T A» 



LUGDUNI BATAVORUM, 

APUD H. W. HAZENBERG, juNio?iEMt 

MDCCCXX.^ 



i/^J/^cT 









i.. 






FREDERICO GUlLlELMO THORBECKE^ 

PATRI OPTIMO: 

DAVIDI JACOBO vAir LENNEP, 

J. U. D. Ol-dini Regio Equestri, cui i Ledne Bel* 

|[ico ilomen est, adscn*pto« et in iUustri Amste* 

lodamenstam Athenaeo Hist. Eloq. Poes* An- 

tiq. Liter. Graec, et Lat* Professori: 

JOHANNI HENRICO taw SWINDEN, 

Regia Consiliario extra ordinem, et in illtistri AmstekxU*^ 

mensium Athenaeo Philosoph. Phys* Math. et Aitron* 

Professori : 

JOANNl VAir VOORST, 

Theol. D* ejiisdemque in Academia Lugdnno-Ba< 
tava Professori i 



tlanc scriptitmetn sitam 

D. D. D. 

A U C T O R, 



PRAEFATIO. 



D. 



h C. Asifiio PQllione scripcuras mxm , dara 
olim ec rebus gescis Viro ec scudiis doccriuae » 
clariori ec hodieque fucuro, si ejus memoria 
^x suis lAdiciis inscaurecur , e^ad aliquam doccri* 
pae erudicaeque anciquicacis Iticem promacur# 
Quod cum facere aggredior^ de inscicuti mei 
racione ac cerminis ance paucis monere. oporceu 

Acque hiG primum dicendum esc , de C 
Asinio Pollione duas conscripcas esse disser* 
caciones , orationem unam« Oracio esc Joh« 
Henr. Felsii, de Asinii Pollioni^ Bibliod^^cs 
Romae publicaca, Jenae 1713« 4.: disserca)dk> 
altera, auccorem babens Pecrum Ekermannumt 
inscripca^ de. C. ^sinio PoUione^ exiic Up^ 
saliae, ,1745« 4«; alcera, ab auccore profec((i 
Chn Henr. Eckbardi, de C. Asinio Pollio# 
ne^ iniquo opcimorunh Lacinicacis auccorum 
censore, prodnc icem Jenae, 1743^ 4.^ Qu^ 
aicripciones cum avide appecerem, eas imeilexi 
in cabemis librariis frnscra quaeri. Hi qai« 
dem soli fuere Auccores, quos comperimus 
dedica opera de C. Asinio PplUone exposuisse : 

alii 



alii eamdeni materiem tetigerum, sed obiter, 
et fere aliud agentes. In his suQt L. Camarra, 
de Teare andqub, L. Ilf. c. i. 4. 5« iii Tbes» 
Antiq. Ital. T. IX. P. V., Joh. Mollerus in 
Homonymoscopia , Hamb. 1697. Sect. Ih^^ 
IV* S-7- P. 357- ^^q- !• B/ ef P. 'OJ Ment 
kcfnii, pater et ftliii«, In BlbltotbeCa Viporiimf 
ihilitia ac scriptis illustriam, Lfps. 1734. $ 
CXCI. p. 360. sqq. D'. G. Morhof. de Pata?^ 
Liv. C. IV. fet G. J. Vossius, de Hist. Laci 
L. I. c. 17. p. 26; sqq. de Hist.Graec.Lir. 
c. flt^. p. 10!2. Sfq. de Pcfec. Lslt.' C. lUp. «37.^ 
quos in ipsiu^ disputationis cursu laudavimus. 
Ab "horum autem lectione Scriptorum -p^LTXifk 
vel nihll adjumentr retalimus.' Ad tinaw ar*- 
teramve nostrae disputationls *partem peirtinenfc 
tfiV Auctores^f laud^ci a Chr. Dan. Beckio , 
A?lgem. Welc u. Volk^rgesch. T. Hi p. 334^ 
fibc. b. p. 344. not. z. et Cftfsius, 'von R5- 
mischeii Dichtem, Th. II. p. 586.*, quodopusi 
ctii .anglice ticulurf est, The lives of the Roi 
fnah Poets,' Lond. -1733^ a voIL''8.V getmanicS 
verftt Chr^ Henr. Schmid^ Hali: 177^.*. 
Sed fkki ncqtfit?r Ht omnes omnfom r^centld. 
rum de hac ?IIiIve •materid compositi Hbri coti^ 
gerantnr, tt nos! satius esse dnscifnusi ipso^ 
fontcs adire, unde « ' isti-iaptrt debucranr. 

^ ' Asi* 



Asfnifam Poaioaem Vir qnidam docci» , Gal^ 
liKS.> M,.L> P. de Bugny, ;iibi sumsic, quem 
kf deacribenda jsoarrandaque aevi Auguscei hi« 
scoria et iQdole, yeluc in scena agencem pro* 
dncerec , ; edito libro , cui ciculus ^ PoIIion i 
au le Sifecie d*Auguste,* Paris. i8o8. 4 vol. 8* 
Ad; huju9 opws lectionem cum nos dedisse* 
mus^ mox ica abivimus, ut librum intellige* 
retnus ab auccore ad legencium» eorumqne 
pio^ilarium ^uorum^ delectacionem conscrip* 
tum esse : bonis liceris adeo et nobis nibil 
profuturum» Alicer affeccus sum ad inspectio* 
Igem libri, iHodo, dispucacione mea cypis jam 
consignaca» in lucem edici^ Mauricii CornelU 
van Hall, speccaco in omni licerarum elegancia 
jiidicio Viriy cujus libri cicuius fercur, M» 
Valerius Messala Corvinus ^ geschecst in 
^enigp TafereeUn uit de Romeinsche Geschie^ 
dfinis^ gedure,nde. aijn leven, Vol. I, In quo 
opere Celeberrimus Auctor Asinii PoUioqis 
consilia vicae publicae , omnemque indolis in« 
geQiique racionem ica enarrac, ac veluc in ca« 
bjQlft depingit , uc suam de excellenti Viro 
senteppiam prpdac ; p, 39 9 40. p. 66* sqq. 
Quae cum noscra opinione, quam variis hu- 
jus scripcionis locis enunciavimus , suisque 
fiindamencis fuqdare sumus conaci, ica pror« 

sus 



f IB "255 

sns coBsencic^ ac cemperare irobis faaad po^ 
tuerimus , quiii hoc ihsigni au6coricatis cami^ 
quam praesidio , noscras miones firaemuni* 
remus. Vicam Asinii Pollioni^ a se conscrip- 
tam in .$chedis servat conspicua Hiscoricus 
fama , M. Scuarcius ; quod cognovimus ex 
Operis laud. M. C* van Hall, p. 192, 193. 

Verum baec de iis^ qui de argumenco no« 
stro scripserunc, sufficianr. Quod dispucacio* 
nem non ica dilacavtmusy uc «jus simul fini* 
bus complecceremur Asinium Gallum) ec re* 
liquos Asinios, ejus rei haec praecipua fuic 
racio 9 quia hujus accessionis nec jucunda 
fucura esseC) nep fruccuosa cractacio, Vide- 
bam enim, horum pcscerorum historiam cenui* 
bus ac raris vestigiis concineriy ec ipsos ho* 
mines ejusmodi esse , de quibns qui de induscria 
inquirerec , vix operae precium faccuros esset. 
Igicur hujus quoque parcis illustrandae consi» 
lium^ quod primicus agicaveram, postea de» 
posui. 

His igitur ica animadversis , jure ^uodam meo 
mihi peco, uc apud scripcionis Leccores juvenile 
opus juvenilis cenuicacis excusationem inveniac» 



PARS 



P A R S P R 1 M A. 



VBRSfi, BT VITA PtJBLIOA* 



R 



bidanorum historia pfima getitis Asinia(i vesti-i 
gia habet, bello Marsico sive sociali, ab Hdrio 
Asinio , praetore Marrucinorum ( i ) ^ quoruoi ci- 

put 

( I ) Livitts Epit. t. LXXnt. .Aadit Arins Astuius ipad Vel- 
iej. II. 16. Sb !•» *fipi«c 'A^/r#«ff (pro qao Cod. MScus Bibflotlu 
Augascan* habet 'A^ifMc) apud Appianuoij 4t B. C. L 4/04. Hir» 
stius^ sive, uc reposuit Si^oniusy Jiiruus sive Hirmus ( rescribedtel 
Gronovio Herius^ quema^modum et Herins Petrius sive Pettiut^ 
Noianus Senacor) memoracur a Livio XXin. 43« et iii bello Puiico 
II Teaiinus Herius iaudacur aSilio, Punic. XVIl. 453« 4540 ^^*'* 
nius apud Livium 5 Epi.c laud. Hierius Asinius apud ^ucrOpitttd 
V. 3* ccoaf. Ddrius ad Liv. Epic. laudO qui Ori^co Eucropit 
Incerprea CaQnocanteFreiQsliemio ad Florum IIL !<• J. 6») ilAvXt 
"i^H 'A^i<£rM(^ vei» ut edicio Verheylc. hatiec iifiog 'AHiht* ScH» 
bitur praeterca io veceribus libfis aliquando HiriUSf tid. Diltitii 

A tii 



put fuit Teate, wide gens orta est (i). Cecidlt 
Herius ipsius belli pene initio, nobili pugna^ 
qua C. Marlus Marsos fudit; afino U. C. 663. 
Liv- Epit. L. LXXIII. Appian. de B. C. L 46. 
Plutarch. in Mario p. 424. D. Qro^. V. i8. conf.. 
Freinshem. Supplem. Liv. LXXUI. 61. 62. 

C. Asinius Pollio (2) patrem habuit Cnenm; 
quod patet ex Fastis Capitolinis, in quibus scribi- 
tur, c. ASiNivs. CN. F. POLLio.; et ex -inscriptione* 
apud Gruterum , Corp. Inscript. p. CCCXXVill. 
n. I. ubi legitur c. asinivs. cn. f.: Pollionem 

ve- 

L L et Hemint. ^id. pfakenb. ibld. Obert. GffaMu Hirtns jfsi^ 
mins scribendum snsplcabatur. vid. Duker. ad Liv. Epir. laud. 
GentUe nomea, Jtsinius ^ Varronls de ReRnst. II. i. in limilibus 
derivandis auctoritate » cnm Sigonio , de Nom. Rom. c. UL et Fac- 
ciolato in Lex. Latinit. in v. ab asinis ductum esse ixitamni. 

( I ) Testiaonia collegit L. Camarra , de Teate antlquo , L. III 
c. I. in Thes. Antiq. Italiae T. IX P. V. De Teate et Marruclnit 
«niverse, qnomlnni dicendum nobis sit, fecit ejusdem diligentia 
Camarrae, qui totnm hoc argamcntum fuse et accnrtte pertractaviCy 
L L L. I et IL 

(d) In cognomine Pdllit variat Llbrorum scripturar vldendl 
^mit Servius ad Virgil. £d. m. t<$. Ibiqne Burmann. et SJg. Hn- 
vercamp. ad Joseph. A. J. XIV. 14. $• 5« not. «. Sptnben. de 
praest. et usu Numism. Diss. VIII. p. 5op. 510. Recta^ icribeiidt 
ratio ducicur ex inscriptionibns et nummii. Inscriptiones in ipio 
cursn dlsputationis ponemns. Numisnnta snnt Sardianorum , Dmii 
ec Germanici Cacsaruroy apud*MorelK in g. Asinla, etin Druio et 
German. Tab* X. n. 14, 15.^ inicripta Poilionis nepoti TAin A2i-> 
Nia noAAiHNl ilN0TnATn. Conf. Eckhel,Doctr. numm. vet. 
T. V. p. 144. T. VL p. 2IC. sq. Rasche, Lcx. rei numm. v. ^i" 
fiia, Nomen gentile , Asiniws , eodem modo scribitur la imnmil» 
Aiinii GallU de quibui vid. Eckbel» L L T. V. ^.144. Rucfee hU 



^rb Herii fliisse nepotem^ cum ilide eftcitttr, 
Quod PoUid filium habttU hujus nominis (i)f 
tUm etiaiki ex temporis ratione, qiioniam Herius 
bccisus est, Hnno^ quo diximus^ U. C. 663 » na- 
tiisque Poliio anno 678. conf. L. Camarra 1* h 
L. IL c. 4. Theod. RyckiUs ad Tacitum Annal^ 
VI» 23. 2. p. 113. 

Poilionem natum comperimus anno V. C 6^9 f 
quia C. Catdnem accusavit anno aetatis altero et 
vicesimo (fi)» L. Domitio Ahenobai^bo, App^ 
Claudio Pulchro Coss.. (3)» quod incidit in an< 
iium U. C. 6^9 (4). 

Patrem Cneuiti ^ de quo nil praetet nomen tene* 
IfittS» verosimile est, ndn diu post bellufi sodale 
Rdmam Hiigrasse* Certe PoUionis nostri adole^ 
feCoitia celebratur in Catulli cafmine 3UI« 



Mdrrucine Asifd^ manu simstta 
Non belU uUris in jodo atque yino^ 



ToU 



i(c) Adcfcdre S<ineca RHtfcore, Escerpt< CldilcroV«L. IV. AaiM 
p. 44t. edic lOsevii; 1671. 

(fl) Aacf» dipL de Orau c< $f^ 

(3) Ascodias io atgameitto drtc. Clc. pro Scaoro, Orict. CSItf. 
t. in* P* n. p* 1003. edic AmsceL 16^. 

<4>{eqaimur enim lioc potissinnim tempore ntioiiet (iflda^ 
liis* «^.C^tertttii io majori auctoticate acqoiescimass niiil diyMi 
esc compacacio Hieronymi, qui in Chronico Easebiano Asiniiiifl 
obilsse tradidit anno aecatis LXXX, MoDdi MMXX /lilipKdi Aih 
j(Qsti XLVH^ cajosinitiam poait iti annam U. C..7T01 Igicor Si dl 
IMIikO U. C, 756, ^tti fliit XLVII. imperii Aiigasci^ retfo aaiilfri^ 
mus, Asinius oacas csse reperSetur anno U. C. 677« * 

A A ' 



Totlts tiniea negligtntiorum. 
Hoc salsum essc putas? fugit tc incpie^ 
Qjiamyis sordida rei^ et invcnusia est. 
Non credis mihi? crede Polliom ^ 

Fratri^ qui tua furta y^/ talcnto 
• Mutari vetit. est cnini teporum 
Discrtus puer , ac facctiarum ( i ). 

Anno aetads altero et vicesimb PoIIio, non ve« 
lot novus civis ^ sed quasi avitus sibi patriae 
amor tuendus esset ,. gravissima actione, C. Ca-* 
tone accusato , cum reip. amantem animum , ge^ 
nefosoque juvene digtium spiritum, omnibus pro- 
bavit,- ttim eloquenme dotes ac maturam prae* 
stantfara magna cutn laude explicuit. Rem hic 
posuisse sufficiat, de qua accuratius exponemus 
infra. 

Hinc Asinids sub Caesare videtur in Gallia me- 
ruisse: moX a ducTe vetustissimorum familiarium 
loco habitus, ut ipse scripsit ad Ciceronem^ Epist» 
adLDiv, iK. ^i* . Di&erta ejus mentio exstat in.in* 
timis Caesaris, quibuscum hic, civiufn libertati 
ixiteritum allaturus , Rubiconis transitum Daedita* 

ba* 

'" (i j yoseph. Scaliger, queift secnfus est J. P. CofTadioiid l/l., 
in annotatione* ad h. 1. i^/«rr«f/M^M interpretatus estadconvidoih 
itypiditatis , quod al> to sumslsse videtbr Casaub. ad Perspei Sat; 2. 
<;3« p. «ofi. edit. Par. ilSis. Errorem refutarunt J. Vossius ad 
Caiullum 1. 1. , etV pro i^entilium subrum honore fbrvidfus pngnanf « 
Teatinus cimarra I. i. L. III. c. f : p. 59 , 6a Ad ipsum carmei^ 
conferenda est*J. A.VuIpii annotatio. ^ 



batur; Auctor est Plutarchu» in Caes. p. 7^3. D« 
£• Caesar eo die^ quo volebac Rubicouem tra- 
jicere^ fuHpiif itpi iTiripac ttpmjFiAva^ rh v&ptm^ $ui 
TapihHv sU ritf iiHpSymj zat vvTfyiyipLtm 0p»z^m 
To7g ki$c?iHpU¥Oig M ti iitTnmf 9 i^H vttvmtHitffTOOi 
l^aiAimi^ $mt roh^ pAy ixxottq^hocppowi^^^ m) jm- 
}>^aq itspipUpsw airi¥ i9 iirainKsu90(motf * ijjyoig 
U rSlf (ptXmtf 9rposlptrro9 pti t^k ri a^ri vitnas^ 
^A^y V ixK^ iiuKsitf. Ad Rubiconem perveccua^ 
iBultarttm magnarumque rerum cogitatione afflktus, 
r^AX^b M^ rSv cpUav rols Trapouow^ iv Jiv %cii Vishr 
}dci¥ *Ashiog 9 ^vviitiiripf^sy 9 ivsiKo^i^ifMvos 9 4A/x«nf 
xaxHv i(^si wiviv ivtpiroi^ tj tiafiivig , orov rs /Jyoif 
adrii4 ritq s&ii^ irohsl^fouvi (i). conf. Suet. in 
Caes: c. 31. Appian. de B« C. II. 35. Annus hic 
fuit iLT. C. 7049 aetaftis Asinii 27* ^ 

Fugato Pompejo et^ in; Graebiam trajicere coiiQ* 
to, ipse quidem Caesar constituit in ' Hispaniam 
proficisct: Curionem..propraetorem cuol tribus st* 
ve. quatuor: (.a ) legionihns mutit in Siciliam; 
^uo 9 post receptam insubm , in Africam. pro- 
4aiius traducat exercitum (3). Curioni legati lo- 
co datu8.:«idetur Asinius . Pollio ^ qui cum parte 
copiarum pra»iissu3 9 ad Messinam appellit, vid. 

Pltt- 

Ci^ Moniiit me Bake, Vir CL, pro kfHkii^i logendum es$e 
^(iroM^l^vdi ; quo facto, «vt»; mutandum est in «utm;. 

C2) Vid. Clark. ad Caes, de B. C. I. 30. not. i. Davis* ad 
h* II. c. 23« not. 3. 

( 3) Ctcfar de B. C« 1. 1^ Appbn* de*B. C. II. 40w 

. A3 



f lutarch* in Caton. Biin. p. 785» B. C. Ad tvnA 
Cato, qui Siciliam provinciam obtinebat, atatim 
mittit, quaesitum, populine an Senatus juasq, aUenam 
proyinciam invadat$ cui Asinius, ab eodem se mis« 
•um esse, qui ItaUam teneat» respondet: nuntiaiis 
sjmul de:rebus a Caesare gestis, et Bompejo in 
Graegiampulso. Ad quem nuntiuai Cato PQUioni 
se parem esse dixit 9 eubsequentibus copiis non 
iteoi : neque velle se iii^sulam bello ferroque perdere, 
Igitur provinciam victori relinquit, ip^e ad Pom*» 
pejum navigat, vid. Plutareh. L 1. Appian,. 1. 1» 
C. 40« conf. Cic. ad Attr X. 16. Dio Cass. XLL 
t8, 41» His rebus confectis, Curio quqn roliquo 
ii^xercitu in Siciliam pervenit, vid. Caes. !• 1. 6« 31« 
upde eodem anno 704, ex mandatis C^esaris, in 
Africam transit. Caes« h 1. L. II. c. aj. Dio 1. 1. 
-tf 41. Appian. 1. 1. c^ 44, Huic provinci^e 
prae^rat P. Attius Varus, auxiUa ferente Juba» 
t^ge Maaritaniae. Curio, incredibiU fiduoia auda* 
ciaque^ primum res prospere gessit: dein temeri^ 
tacis gravissimas poenas luit, in coipmuni e^ercl^ 
tns 6Ui istrage ipse interfectus. Caes. U 1. c. 23'aqq. 
Appian. 1. 1. c. 44 sqq. Dio L h c. 41. 42« Ha« 
buerat enim castra ad Uticaip, quam urbemyT)bsi- 
debat: verum, ubi certis auctoribus comperiaset, 
Jubam non longe abesse, relictis muuitionibus it^ 
castra Corneliana se recepit , beUumque ducer^ 
paravit. Qiiam consUii prudentiam mox dese» 
i:u|t{ incertae perfugarum quorumdam fidei te* 
IPSra cred^iis* ^ Jubani revogttum finitimo bello , 



tiA^ttisse !n regno; Sabarrani, ejus praefectum, 
cam modicis copiis Uticte appropinquare. Igitur 
praelk) rem cottimittere decrevit 9 et castris egres- 
SUS9 in ipsius regis exercitum ^incidit, a quo in« 
terneciyam cladem passus est, quam pauci tantom 
ex equitibus» in castra reversi, efTugerunt. Caes. 
1. \. c. 38 — 43« In bis fuit PoUio, qui mature 
ex pugna ad relictas copias se r^epit , ne quid 
Varus, qui Uticae praecrat, oblata calamitacis op* 
portunitate usus, adversus castra moliretur. vid^ 
Appian. I. 1. c. 45. Htc vero ubi nuntius de 
caeso exercitu percrebuisset , Flamma, praefectus 
classis, nullo ex terra railite recepto , cum om- 
nibus navibus aufugtt. Pollio autem ad nego* 
tiatores, qui extra portum in statione stabant, 
lintre devectus, oravit, ut ad littus appellerent, 
relictosque milites servarent: qua de re nonnullis 
persuasit, ut noctu adveherentur. Verum paucis 
hoc salutis pracsidium profuit : cum enim sibi 
quisque consulerct, tanta erat completis iittoribus 
contentio, qui potissimum ex magno numero con* 
scenderent, ut multitudine atque onere nonnuUi 
deprimerentur^ alii arcerentnr, ceteri, metuentes» 
<ie in ipsa vitae servandae festinatione perirent, 
propius adire deterrerentur. His itaque nil reli* 
quum fuit, nisi ut Yaro sese dederent. vid. Ap- 
pian. 1. I. c. 46* Caes. I. 1. c. 43. Dio i. 1* 
c. 42. Liv. Epit. L. CIX. 

£x hac universa totius exercitus calamitate, quo 
$e primum Pollio receperit, nullis auctoribus con« 

atat: 



^XSLt: certiusxQmpertum estf,. eum postea Caesarem.; 
in Graeciam secutuo) fuis$e : nam pwHo Pliarsali* 
co, quod factum est anno U. C. 705, inter Caes^^ 
rianos duges praefuit, vid- Plutarch. in Pompejoj 
p. 657. E. conf. in Caes. p. 730. A, B, Appian. 
1. 1. q. 8i*. Suet. in Caes, c. 3Q. 

Annus sequens 706 ex castris Asipium revocavit 
$d magistratum in urbe gerendum. Post pugnam 
enim ad Pharsalum» Caesar Dictator, cum ^s§t. 
^lexandriae ( i ) ,' M. Antonium Magistrum Equi- 
lum dixerat, quem jam ante Romam misejrat, ubl. 
st absepte res admiqistraret. vid, Cic Philipp. 
H. 25. Dio XLII. 21. 27. XLV. a?. XLVL 13.. 
Liy. Epit. I^. C^IIL Appiaij, l. ], II. 9», (^), 

COCic. Philipp.II. 21. ^ 

Ca) Igitur ad hQrura auctoritatem scriptoruni Plutarchi sive 

fides sive scriptura covrigeoda est, tradentis in Antonio p. 919. D. 

Xm^x^ /itri 7»» W««y (nd Pharsaluin) ht^vari»^ it<K,y)f%tA%tft «uto^ 

jf^T# cfi i apX"» «^«fTip«, To«7 ^tKrATUfog «aeforToc* «f ^i /4« 5r*pjf, ^rfto- 
r» JMti A«ow ^%t«f«»« » >*p ^nfict^X^* ^txfAiVU , t^c dPi ifAX«« ««T«Xuot;^f 
gricr^; ^sKTArcefot eu^Birrot» Videtur aHCem , nt in quibusdam Codd^- 
ipvcnltur, lcgenjlum esje prp ,^fi^apx9tt «wr*^;^r, cum obi liisto.- 
rjae ^eritacem ,• tura qufa coqjungituy qim meqfione |]|ict^toris^ 
cu| siatiqi dicendus erat lyragister Equitum. Porro yult li. 1. de- 
Chrare Plutarchus , quanti Anwnium Caesar fecerit ; cujus rei sane 
tot^ arapHssimum cestimonium est Tribunatus: tribunus enim ^t 
9Qlfegas habpbat^ ^jusdeip honorts piirticfpea, nqc de rci su^imt 
ft^ digiitute statuere poterat , ut alter efset a Dictatore : unde h. l^ 
ipulto aptior est nientio Magistr! Equicum. Videtur autem ^i/u^' 
^n |o teHi«m'irrepsisse ob sequentia , H yip infM^^U etc. . At vi- 
^etuf W% ha«c periodu« H^ic^ i^d e;i:pacandqiii vqcabulum rx^h 



Qao tetnpore Dplabella , tribcnus pl. 9 legem tulit 

de novis tabulis. Plutarch. in Antoiw^ p. 919. D« 

J)io XLII. 29. Liv. £pit.. laud. Dolabellae ad« 

versabantur L. Trebellius, item Tribunus pL, et 

Asinius PoUio , causam taiti creditorum. Plutarctu 

). 1. £. Antonius vero r«ti$ sr^^ ^hvlviw ii^afieyci , 

ivo^ifA^i 7^ Ao/^ofiiK^if. plutsHTch. L. U Hlc facile 

:aMi&;.su:Sp|t:etur3 , A^inium ceterorum coUegam ia 

J^ibuQatu fuisfi^,. quamqu^m diserta mentio nulla 

lexqBt. Verutj. ^ liter jubfr^ vitfet^ir auctoritas Vel*. % 

ieji, II.|7j, $. a, ,qui adversus Sextum Pompejuia T^r*'^^ 

t^atiatur^oUloaeai Asiuium fraetorium in Hispania ^ 

^arissimum belium gessisse. Oio autem L. XLV* 

^9^10 9 PoUii)|[iem. tradidit praefectum fuis$e Baeticae^ 

leUc^isque ibi a Caesare copiis; ita tamen, u;., 

.cum. initio Carinas imperium in his regionibus ba« 

b^isset;, hqjc a Caesare successor datus fuerit Asi- 

iiius pQliio, ^uperstite ^dhuc Caesare in provin- 

ciam prpfectus; uti patet ex Appiano 1. l. IV. 83» 

^4; :. quod a4^o ifer .susqipere debuit ineunte. annp 

TffQ, quo U^^tator Idibus Martjis occiditur. Igitur % 

^i eo tempore PoUio praptorius dici potuit , praetor 

im siye ^noq 796, sive 708 ^ n^m ^npo 707 co.mV- 

composita e«se : absenu Dictanre , Ma^tsfri ^quitum magiitratus 
primus est ^ et fere soJus ; nam Titbunatus manet : feteri vtre ^ 
'praeter i7rjr:tfj(fatf *t Tribunatum^ magistrstus^ ereatd Dietatet^^ 

4ibdic4ntur flww.. conferendus e$t .loctts i^i F»b. Mix. i>. iT^/l). 

Sic et miilto melius coh^erent, qiiae raox sequumur ^ ,cu /u^v ^^^ 



>»•• 



16 ^= 

tatus est Caesarem in Africatn. Anno 706, Dla 
XLII. 27* scribit» neque Consulem, neque Prae- 
torem ullum fuisse: quod intelligendum est de ejus 
anni parte priori : nam reversus Caesar Dictaturam 
deposuity et in reliquam anni partem Consules, re- 
iiquosque magistratus creavit, auctore ipso Dione, 
1, 1. c. 51. 55. Unde coUigitur, si verosimile non 
sit, PoIIionem privatum Dolabellae Trebelliique 
dissensionibus se immiscuisse , eum, cum seditio- 
nis tempore nec praetor esse pof^ gfit^ quia nullui 
erat, probabiliter hoc anno Tribunum pl», anno 
708 Praetorem fuisse; ex quo magistratu statim 
in provinciam abierit. 

Anno 707 Caesar reliquias Pompejanae factionis 
in Africa persecutus est, In quo befllo » commea* 
tusinopia, copiarumque, quas ex Sicilia arcessive- 
rat, mori, initio fortund usus est solitft tardiori. 
Ita aliquando factum' est, ut otiarentur Caesariani 
e]ult€S , saltu cantuque ad tibiam alicujus .Libyes 
oblectati , quorum segnitie animadversfl hostes , im^ 
petu facto, aliosobtruncant, alios in castra xsXmz 
gientes secuti, uno agmine irrumpunt. Quodnisi 
Caesar , et cum eo Pollio Asinius , ex castris sup« 
petias ferentes, fugam repressissent, de exercitu 
actum fuisset. vid.; Plutarch. in Cacs. p. 732. E. 
Optime vero Caesar expeditionis socium sibi adi« 
junxit PoIIionem, qui ex ante gesto in eadem re- 
gtone bello, usu et locbrum hostiumque notitia 
praestabat. 

Annua 708, si verisimilibus fidendum slt, Asi* 

niuoi 



iduiB hibttit pnetorem urbanam : nam fuod eum 
Manutius ad Cic. Epist. ad Div. X. 31. affuisse 
perbibet Caeaari , hoc epdem anno bellum in Hiftv 
pania gerend, id nulia auctoritate munivic: ne^ue 
Gi Suetonio in Caes. c. 55« probari potest ( i ). 

Deposito magistratu, Asinios adversus Sextum 
Pompqum in Hispania ulteriori clarissimim beiium 
gessit; asserence Veilejo 11« 73« $. s. Vcfum hano 
a •Vellqo tributani Poilioni laudem non confirmant 
Appianus et Dio Cassius. . Appianus quidem Pom* 
pejum mdit, po^t Caesaris ex Hispania discessum , 
pau}atim virium incrementa cepisse ex partium pro- 
fligatarum reliquiis, ac gentium, magno ipsttm &vq* 
re prosequentium 9 auxilio : quibus auctum praesidiis 
mvBL .ej^peditionbus suis copiis Carinatem, subito 
saepe incursando, protinusque avolando , fatigasse; 
i. 1* c. 83 : jamque etiam oppictis nonnuUis potitum 
fuisse: bellum autem cum Asinio. deinceps eadem 
tatlone continuatum esse. ibid. c. 84. Dio mi« 

nus 

(t) Apad Moretl. fai Nnnmi. Coiitnl. Tab. vnL.a. ai. mtm* 
aas dst, qoi in ancic4, cum capice ApoUinU radiato , «omeo kar 
^et inscriptum, pollio; in posclcft» c. Asisfi. cn. f. Smn 
Vaillantius putavic cusum fuisse a PoUioue , cum unus e quatuor» 
dedm praecoribus a Caesare crearecur. vid. Sig. Havercamp. in 
Coimnencat. ad Nomra. Cons. p. 513. conf. Rasche, in Lex. rei 
namm. v. AsinU , n. 7. Sed dnaas i|ummas ^sc ex • Goftsio fn 
Fastis, p. 189, «d a. U. C« 713'» Golczianis aucem ex lioc generp 
oummis nullam omnino fidem Iiabendam esse, docuic Eckhelius, 
Doonr. numm. vec T. % Pro|egom. p. CXLI» iqq. imprifllis 

S2 



tft ^= 

ntis etiam honortfice A^inii res gestas prodfdit: de 

quibus in hunc fere modum retuiit. Caesar post* 

quam in Italiam rediisset, exercitu non magno in 

Saetica relicto^ Lacetani, atque ii, qui ex' clade 

supererant , cum Sexto s^ conjunxerunt. Cum his 

Poinpejus in Baeticam, cui bellum commodissime ' 

inferri posse judicabat, regressus, milites in ea 

xegione et urbes, alias deditione, alias vi recepit; 

idque eo facilius , quod Caes^r jam sublatus erat , 

^iihilque . viriuui prae&ctus provinciae C. Asinius 

Pollio habebatr quibus factis ad CartbagineQi arma 

convertit* Pompejiabsentia u^ua PoIIio^ quaedam 

loca infestat: jgituc reversua Sextus valida cum 

^anu, piaelto cum PpUion^ commisso , eum qui* 

dem fugat; reIi(|iios fortiter pughantes casu.quo- 

dam terret ac vincit. Asinius enim , quo faciliua 

:in fuga lateret, paludamentum abjecerat ; alius 

vero quidam ex. equitibus praecipuus^ cognaminis 

-Pollioni, cecidcrat. Ita cum .alterius paludamen^ 

:tum in hostium venisset potestatem, alter occu- 

buisset, militesque alterum vidissent» alterum au- 

• divissent, i» .€nm efrorem delabuntur, ut duciem- 

suum caesutiicredant; itaque cedunt. Sextus, ea 

victoria' potitus 5 totam fere eam regionem obtinet, 

'jpio'XLV.*'ip.'' '• . ' ;' 

Hoc qui. c.hrissimum bdlum vocet, is videati^ 

"quid sit male et cum ignominia rem gerere. Quod 

vero Dionis potissimum auctorltatl fidfem adhlbea* 

^mus, imprimis facit Sextianae potentiae, quamvis 

reprimente PoUione, brevi temporis sp^tio incredi- 

V * bi^ 



biliter auttae magnitudo» Habuit cttkn paulo poit 
lliorceni ^Gaesaris sex legiones in ulteriori Hispif' 
nia,ii]]am ad Cartbaginen. vid. Cic« ad Att, XVL 44 
Jfec profiecco Lepidus, qui adventaverat citerioril 
Hispaniae praefuturus , Pompefum in gratiam. redu^ 
cere cum Senatu studuissety nisi adversarii potes* 
tatem extimuisset: neque Antonius Romae Sexti 
causae favisset ; vid. Dio 1. h Cic. Philipp. V» 
14. 15. xnL 4: neque ipseSextos, nisi pari ad 
se tuendum robore nixus , eam pacis condition^ 
Senatui ponere potuisset, ut omnes dxereitus, qui 
nbique in armis essent^ dimitterentur^ ipseque iii 
bona patema restitueietur. vid. Cic..ad'Att. 1« h 
Inter Lepidum et Pompejum in'id<paetuis.jconve« 
nerat, ut hic ^ si Sepatos x:ondi!iooem accepisset^ 
Hispania excederet, vid. DioXLyiII:|.jr.; cui sta» 
tim satisfecit, ipse panlo rpostiorae maritimae a 
Senatu praefectus 9 eadem pot^tate,, qoam pater ha« 
buerat. vid. :Dio.XLy..io.. Appian* 1. 1. c. ^» 
Vellej. n.73kS,.a- . , : 

Quibus ita confectis^ Asinitia cum minoribus co^* 
piis 9 iproviBciam a multo validioribus Sextianis f 
qUocunque tandem modo, tuitus^ hoste liberatus^ 
securius habuit imperiujn. . 

Ex; provincia, tres scripsit ad Ciceronem episto^ 
las: duas, antequam de victoria ad Mutinam re^ 
pqrtata ipsi\ innotuisset ; tertiam postea. , Prima. 
cst in Epia^, ^ .Diy. epistola XXXI.; altcra^ jbidi 
tpisiola XXXII ; ultima , epistola XXXIII. 

Post cladem Mutinensem Antpnius , literis ad 

B 3 Asi* 



94 

Astnbitti^ ttpidm^ et PhHcatii missis ( i ) ^ tfUfit 
Apenninos Alpes cum exercita petetiat j qiaategi^ 
t9 constlio» Seitatils Lepido ila Hispania citeriorj^ 
^ Pknco in Gallia ultefiori j Aslnioque sitriiteit^ 
ut Amobiuni , simulatque in ejus tricinias vetnsi^ 
fientv adorirentur: vid. Appian. 1. L UL 74^ Sci« 
licet in hofum triamvii-oram dubia alioquin arga 
Senatum fide^ jam firmiot praesidii spes pfondsa^ 
tur^ afBicto post rem male gestam Antonio: quo 
prosperis etiamnum rebus floreiite^ eum RomaHl 
Tdiquisset, Secimum tx provincia ejecturus^ iidenk 
omnibusividebantur secutqri partes Antonii. Vid^ 
Ap^ian. 1. L c. 4<3« Quamquam Dec. Brutus ^ 
post depulsum de Mutina Antonium , in eodem 
adhuc metu versabatinra uti pdtet eat ejus epistoia 
td Ciceronem^ ad Div. X« g. 

Btenim jioa Teputabatur 5 in cdnquassatft se* 
nel Tepublici , et a legum reveremia , tamquaim 
tadicibui, avulsd, quanto. major rerum novarum^ 
suaec^ue dignitatis, quam veteris ordinis Cupiio^ 
homihum mentes soleat occ&parer quantoque po« 
toitior, hoc rerum statu^.vis sit unius seditiosi^ 
quam obsoletae et umbratilis auctoritatis. Neque 
Asinius eam ob causam , quod Antonio fagien^ 
dum fuisset, continuo in partes transiit Optima"" 
tium, qaos videbat suae potius factionis, quam 
teip. fundamenta moliri. Deniqoe Antonii cala- 
mitas , Octaviani praesertim parta auxilio , ne iii 

(t)Vld. atf niv. xt n. 



jM|as emolumeiit^in cederet Aristociaticae factio« 
aiis^ ejusdem Octaviani, qui ad hoc usqae teni« 
pus mirum Senatus studium simulaverat, impeda- 
vit callidius. Hic enim, cum sentiret se ei de* 
fensft Soiatus auctoritate id, quod voluerat, pro* 
fecisse, ut Antonius eum ex puero ftctum li* 
rum, ex inferiori aemulum et aequo parique juoe 
potentem intelligeret , sensim apertius consilii ra« 
tionem explicuit. Accedebat Senatorum post ac*« 
cepta beneficia adversus Augustum suspicax im* 
prudentia, et quem ante in coelum tulerant» ejus^ 
dem nunc invidia et contemtus. Vid. Dio XLVI. 
40. sqq. Appian. de B. C« IIL 8o. Vellej. II. 6t^ 
Suet. in Aug. c. 12. Igitur paulatim ab Optima-» 
tibus deflexit, nec tamen protinus Antonlum in 
societatem adscivit: id agens primum, ut Antonius 
adversarium ipsum timeret, nec quidquam se effi* 
cere pos3e speraret , nisi socio Octaviano* An- 
tonio ipsi . nihil significans , Lepido scripstt et 
Asinio , quorum sciebat propensos esse in Antonium 
animos. Scribit de contumelia sibi ab adversae 
factionis principibus illata , deque Caesaris. per- 
cussoribus omni- honore aiFeccis : metum Lepido 
Asihioque injiciens 9 ne , Pompejanarum macbi-' 
natione partium , singulis Caesarianis idem ac- 
' cidat , quod Antonio , qui per imprudentiam ftt 
hujus ejusdem metus contemtum in faanc calamt* 
tatem inciderit. Monet denique , ut specie qui« 
dem obtemperent Senatui, sed suae 8ecuritat|s gra- 
tia inter se cons^irent, dum liceat, et baec An- 

t0i 



tonio exprobrent. vid. Appian. L 1. c. 81. Pkfi^ 
co nibil scripsit ^ qilem noverat, ubi tetnpora fe^ 
rebant ^ magis Senatul , qualn Antonio ^ favere $ et 
insuper inimicum Lepidi. Lepidus aiitem, Octsr-» 
viani monitis parens, cum Antonio^ Alpes tifans^ 
gresso', se conjunxit (i); Plancus ad Dec. Bru»- 
tum sfe contulit (^). Interea Caesar ad consu- 
latum extorquendum Romam venit cuni exerci* 
tu ( 3 ) ; et alia cogit , tum etiam ^ ut qUaestio 
•habeatur in eos, quorum operft C. Caesar occisus 
esset (4); et ut antiquentur Senatusconsulta , 
quibus Antonius Lepidusque hostes fuerant judi-' 
cati (5). 

His ita factis , Antonius sibi telictum Pecimnm 
persequitur, a cujus societate Plancum statim fof- 
tunae iniquitas abalienat. Itaque dubi^ sempefg 
id est, sua fide, ac sibi difficile consentiens, U- 
benter se passus est cum Antonio conciliari , ope- 
ra Asinii Pollionis (6), qui, relicta provincia, 

in 

(i) Vid. AppUn. 1. 1 c. 63. S^. Pluurch. in Anton. p. 923« 
' D £. VeUej. IL 63. $• i. 3. Cic. ad Div. X. s^ Dio XLVI. 
50. 5». ^ 

(ft) Cic. td Dlv. 1. 1. epist «4. XI. ij^ Dio L 1. €• 53« 
VeUej. 1. L $. s* 

(3) Dio !• L C 43* s^Q* Appitn. L L c. 88, sqq. Liv» EpSc 

L. C3ax. ^ 

(4) Appitii. L* L c. 99/ Dio L L C. 4^- 49- ^lnftfcH. id ' 
lirnu p. 996. C. D. Liv. Eplc. L. CXX. 

(5) Applan. L L c. 96. Dio U L c. S9* 

(6) Appian. L L c. 97* VeUej^ L L $, 3. C. 64* S* t. Dlo L 1« 
e. 53« Pltturcb. lin Anton« p. 913. 'F« ** - 



ih GftinftmprofScnk, ditttl^dif sttas ilitiuiBio 
tradidit ( r). * — » 

Secutu)! ^sc M. Lepidi, M. Amcmi!^ C. CaesiF 
ris Octaviaiii triumviratus , reiiaatiatus 'ex V. Ca^ 
lend. Decembr^ anno U. C»jftf« vid Pigh. AnnaU 
«d d. a. Ab iis atatim ufbani magistiatus aimii) 
jn tjuinquennium desigtiati sunt (ft); in qmb^flh 
^sinius Pollio Cos. in annum 713. Sic AaU 
nius non tutus modo a TriBaviris, aol etum 
mudtus lionore^ donnim tamen AuaAi a proaerip- 
tionis ftifore^ qui mox mcubntt^ tutam tmma* 
nemque phiesiare non potuit. Bx proscriptls ema. 
4ertiua et quartus erant necetsaiii designatoniin ia 
sequentas annos (^) Con^ulttm ^ fiater/Pland Ploi. 
tius, et Asinii socer L. Qulntius(4): cum Pkn^ 
t:us et Asinlus in ialia tabella joxta positi Com 
«ules nuntiarentur^ yid. Appian« l^ L c. i^ Hoa 
^autem viros scribit Appianus ibid; , non solmD ob 
^dignitatis praestantiam ante alios esse positos ; 
sed praesertim ad incutiendum ttimrefli » apem^ 
•adimendam^ nt quis liberare queaipiam pos^e^spe^ 
raret. L. Quintius forte idem fiiit Giceronia %Lt 
ttiliaris, ad Att.YIL 9. vid. Schweigh. ad Ap- 

« <i) Vene].' Ul. c. 631 f 3. Appiw; 1. )» c. 97* 

(ft) vid. Appftm L L IV. 9. 

(3) Nim ita yerba capienda tunt Appianiy Ll.effa.<MS;r«micffi 
^UMi^fl'4'nw.Qnamqoaniejusdem Appfanierwnotan^usest, Nradrn- 
tia c. t7. Qttimnm in Aiga periisse, T^t *Arif /«v roS CT^rfutmcrfn 9*t^% 
c' CO Sie enfm tciibendum etse, ex Applan. Ul e. it, err^. 
Juie tffbciasc ▼identnr Freinsiwm. ia Sappltm. Lit^. CXX. sd. M 
Mweigii. «d Appitn. T.UL 9. SaS. '" 

C 



?s 



pita..}* K T. M. pi 8ft8« et AncSU t^t( .eo Ifli^ 
In fuga periit, auctore Appiano 1. 1.c. 27* ipgi 
Asinto Antonii aidicitla prieaidio foit:. nam Octa- 
^iano non cadem gratiil acceptus ^m; lii.quo aerip* 
^. tis ftftrennints mordebatur^ Macrob* Satufn. 11. 4» 
• WimpoMtiSf ix^nit 9 triumyiraliiia Pqllia: ^ cum 
fncemhimsin eam Jlugustm serip$is$et ^^ aittzt ego 
ttceai noa enim faciie in eaia scriberey 
qai pbte&t prosieribere. 
*^' Astonium FolMo: in itsdiam seejitus esse vid» 
tnr: oinique in^iactidone provind|Xum inter Trium* 
viros AntoniBtfobtinuJBai^ reliquas.Callias^ prae^ 
fsr.flidiiaa NirbdneasemCi)» Ttanspadanae pro#^ 
«ineias., aut univ^naie Galliae Cisalpiaae praefecit 
mmA AstninQt (2i);r:GaIliae Tfansalpinae Q. Fu^ 
fium GakB|im ac.Vemidtum (3). Qooniam avt^ 
iem inter.TriuBlvisos conv^derai: octodecim Italiac 
Wbes^ • enm agti^^ in milites drrider« ( 4 ) , Pollio^ 
in provificit sna item praterat agris dividundis ( 5 ) ^ 
«qhis hromsads Viisilius noti amisit» quippr 
^iiQs faett distxtbiirioae sive Clandio sive Arrio dap 
t0» ftisapentvit (^ > / 
.• •. . .V.:. .• , ; . _ I» 

(i) flmcCDT eic Apptam 1. U e.'gb 

(ft) Vld. Doait. Vl^ Vil^ S S^ >s^« ^ M,%U CfOtk 
Mardn. lifc of Vlrg. p^ XUtt , 
'^CsT Wo tLVlfi. 10. 

CO Applsn. il. c 3- 

C5)tenr. L I. ^ . 

(S) Donti. 1. I. Serr. fa ProTeg. ad AtnM*t,9h aiMleMw 
'^^ntiMss9r pro Virjnio iqpud Aagtttaiii, cflcitnf • Setvio «d £el» 



vlb hpc ioipeirle imiet|is iD^iisit^ docec beltam 

I|eartt6iaiiin ex;irdescerec 9 ifi qqo 8oUt4 Antonium.* 

fi^^ colMit. Revefso enim poat fractgs Bru^ianas 

Qassianasque partes Ca^sarj es Graecia in Ita* 

lifipi, otnnibus diociis adversant^r L« Antpnius, 

Cos., M* Amonii frater, et ioipQtens mulier Fui« 

VM. Quibus apta belli mati^fies vm ^^t agroruiq: 

Ulter yeterknos diTisio, cui Ca^^r ^ pacto prae* 

•rat. Igitur et Veterani, et qui ^rojs i^miseranti^ 

Id arma in Caesarem concitantur. Aptpmani au« 

tm duqes, Vetotidius, Pollio» cVenu^y Plancus^ 

fttatitn ad Antonii res tuendas, vimque Caesari in« 

f^endam se parare: inpr quos in Qallia Cisalpina 

A^inius Salvidienum, a Caesare In Hispaniam mis^ 

fHm , tr^nsitu Alpijiim arcet, adjuvantibus in Gat» 

lia Transalptpa Caleno ac yeptidio. vid. Dio 

Xl>yiII> 10. £rumpen$ belluiq , )% ^re^t tempus 

reprimunt ducet legionum, coptrpyersiae arbitri^ 

positis , quibus Lucius cum Cfies.are in gratiam 

fedeat, conditijC^bus ; inter quas erat, ut Alpea 

missis a Capsajreiip Hi^panian^ patqsint^ neque Asi« 

pius,Po)lip eo$ amplius prohibeat (i): quo fac« 

fQ SalMidieAHS Alpes superat (a). Sed poterant 

jtoscoidfjie .;aHfu)d; u|i, re^jtingyi non pote. 

.... rant^ 

JX.lt. Po^ioifit U^qy hoitiip Vlrgfliain Boconca fcrlb«ndi coo* 
lUUim iU|cepisse^ ac triennio perfecisse, Grammacicorom ea tti* 
dido. ▼!(!. S*^. ioProleg. ad Aencld. h, L Donac t I, 
CO Ai>pfaii. I..U V. s». coaC DioX i. 

* Cs) Appl^ ibi^ 



rtnt, nis! po^t comniune totius Ttittae ineenditt&; 
Itevocatur Salvidienus ex itinere in Hftpaniimttf 
cui obviam proeedit Lucius, imminentibas Satvi-' 
dleni tergo Asinio ac Ventidio. vid. Appian» 
1. 1. V. 3f« Sed ih qUas angustias Antonius com^' 
peflere studebat Satvidienum, ipse cbmpcllitur ab' 
Agrippa: e)t quibus ut se expediat, Perusiam s€ 
fecipit , ibi Asinium Ventidiamque exspectaturu»^ 
Appian. I. 1. cf. ^i, 3!. At Pefusia statim o%M 
sfdetur a Caesare, Agrippa et Salvidieiio; trfbus 8!«^ 
Aiul exercitibus t Asinfo Vemidioqu^e adventanti-^ 
bus, aliae (fopiae, ^uae ab obsessis arceant, op« 
ponuntuf. Qtfamquam Asfnias et Vemidiu^ ne ptt 
se quidem tfdmodum pTopetabanfr qubd nec bel^ 
lam id pi^obarent , et incerti essent de mente M; 
Antonii: quo acbedebat inter ipsos' duces aemula-* 
tio, digmtate j^/ares, ut neuter alteri cedere impe^ 
fio totius eiertitus vdtet. Lucius autem ,* obses* 
sus, liliquoties ad eos misit, qui urgerent, ut 
Wrbi subveniretur : ipse , eos exspectans , intri 
iDoenia se tenuit. v!d. Appian.' 1. V c. STi Tan^ 
dem missus z F^uMa tn Lucii* auxflium Planeus^; 
et ab eodeOi permoti Asinitrs ac Ventidius , ut 
quamvis segnffer, qtiippe de AiitonK voltmtate i^ 
*bitahtes, propius accederent, ad liberandam Peni» 
siam vi perrupturu Hos Caesar, relicta obsidio* 
w, obviam profectus , cogif, antequanr seconi 
junxiss^t, cedere;- ut alter Raveonamf» after Art> 
minum, Plancut ..Sepoletiiun fle.Fecipiati Conten- 
ttts Caelar copias suas ita disposuiase, ut alteruoi 

ab 



8t 

•b altero s^lodftt , nec opine suiat, Pmisiam 1^ 
.tertitur^ Appian. U 1. c. 33.;^)fe itamen Luciuip 

prodidisse videfentur , it^um . pom^tif u^ rupt Anto- 
.niani duces |d aublevBndos |ot]^$es3oa;per bostium 
.tciem.enitl:;:quo4 Fonsilium impeditum est adven- 

tu Agrippae et Sajividieni. , qjii eoa, si ulteriu^ 
. vellent advarsi^, Caesarem frf^gfedi, circumvenife 
: parabant, Afipiao. 1» 1» c.,35..^,Ig\tur LUcio /libi 

relicto, capitur Perusia. ac ^iripitur, anno U. (?• 
;7i3s cu|us jQitio anni /Pollipni cqn^ulatus fuerit 
cineundus. .^nd*. Appian, l...J«..c« 4fi sqq. Du> 

XLVIli. 15-, Yeilfg. uj 74. ii 
^ Confipctp beiio Perusino, Caesar • reliqiut etiap 
.Italia^ pppida .nartiin vi, fkartim deditione rec(^^« 
,Dio 1. 1. c.^s* .^ulKi^ ^ It^i^ in Graeciam tri«. 
,jecitt ^t Plaociim habuit muliebris fugae comi&em« 
^Appian. 1. 1. c. 50. . Dio 1. L . Yellej. II. 76. $ 0^^ 
»A1U item Anconiaui duces ex, fuga saluteiQ qiff^« 
«verunt; alii in Antoniifide c^usaque tu^da cp^ 
(^nntissime iperseverarunt; in quibus pnncipefil^ 
^Asinius, Ventidius ac Calenus* Desertum. a £)ai^ 
.co exercitus imperjum Ventidius suscepit. odo^ 
«nus, in quo, magnis copiis^ instructo, .firin|ss|- 
.mum quisque ppnebat Antonjlanae factionis praes^* 
^dium» ex I^Ua ad Alpes in provincifim reve^sos 
^St. Idem fecisse Asinium probabile est. At vero 

Caesar, quoniam bellum cum M. Antonio, tiajl* 
^^re in Italiam paranti, vix evitari posse videba- 
*tur, voluit su^m potestatem ante in Jtalia stabilirep 
pe^ue intus ob^i^eri» cua}^ e^tpose.(Us/,l)9?ti?'i.m^ 

C 3 mi« 



tatneret. Igitor a*id6 »ni^t opiiaMtfflitfttto mbl^ 

tfs (ialetii, ad^GalHam bccqpandam, Fuflt>9 Cxw 

leni filio , per ^etdm omnia iradente sitie ctirtamiw^ 

Sic Cabar lAdedfof legiohii/u^ 'ilmu) 6t ptov^iucHs 

implissimis i^otitii^V ^itetbcto^ MA6Vit, et €» sals 

ataoiici^ stibstftttit iii' eorum locuin iili&s. Appiatil, 

1. 1. c. 5t; bio 1.1. c, 20. ^Hac Galliae occit«? 

'patibne tidetur factuin^ ut Asinio ici^de^dum esset 

desiia pr6viiTda,'et' relinqiiendsi ea invadenti cuii 

auctis copiii Ciesari. VersabatUr efiim hoic ^detti 

^etnpore in irropipqiio', orbatisque d&ce legionibii^ 

contra Caesarem ^erlt ^suru^: iiti patef^x Appiaifo. 

^i. 1. c. 6i. NonnuBa autem SferVhill id Virgilium 

"commentarii lota, ^8 Ec!. VI. 6, IX. ii^ ip^ 

'ddcent, fuso f itgatoqw Aslnio Polliohe,- ab Atigusilb 

•Attentim Varnm (i) legatum substitutum fuisse^ 

*^ut Transpadahae prbvinciae agrisque dividun£s 

pfi^isefc. Quod si liac potisshnura occasion^ coih 

*^sse putemus, vaga traditio optime cuita bibt»^ 

^ae aactbrihite c^onjUngetur (ii). Interea PoUiO 

"^km Domitium Ahettbbarbum', qUi post exstinctdt 

Tnilippensi praelib Brutiihi et Cassium , cum mft* 

^^ dassc in mari lonio vagabatur'(3),*ad-atiilrj 

'driam pertraxerat Antonii; qua de re atnbo cmiH* 

'rem illtim per literas fecerunt; eidemque,' mox ili 

< . ' tx». 

, C 1 ) de qao vid, Heyn. lo Excnn. H. ad Bucplica* 
{^% ) Hinc consecutio Inteitigiiur reram ac vicissitttd|imna qaaS 

tleynius in Viu V^irg. «d a. 7I3* reliquit ordinandai» 
(S> Vid. hp^wBu L 1. Ci ac Oio I. K v« f» 



iMdiatQ adraitum^ kHia.t>ppomM, qno dumuteii» 
itc« parabaiityret ttinnieitu^ espediebaiitw Ap«^ 
|fiae« Uho^ ^ ABtoniuir : liero v: «x Oraeeia^ vdt 
fiHeleiiftyiAppulaarus mt-iMdLM^m altemufavfc Ib^ 
eom Italiae tnferiocis; tgimrihua Asinlos, AnfOi' 
liiiifn pettes (i), lindqne^ dasBis PDQiidi^ ^ 
ac8ndiss&:«debitft (a): qiutt^iftiiQariDm lediae^fitcd 
ta& excuntoqea :AmoBiaida^deaE^Aiirol}mmtiiO«is>J 
•ariani. vf J. Appian» !• J. o»i sj^ Moxc: seoOMd 
est adffentus. AittiMui v mc ^prp \4ioUo'^ad{HW M 
^ cioncili^tio; in/vqaa.insignilr. fotTvAalllii-oprtai "d^ 
i|ua prifi«i|mniL.t^poiiara«syvco>Ma^ttar anta gasi 
^aiium 4itigentiiis est lepKcasdusr' v.v "^ v .*. -. ^y .\ 
VtUefiis Uyf6^ % %^ 3. >i^iMpv jfiMHr/^ Uiqttln 

AniBna iTmafia^ fikdgfiis. i^aoMffU^ wA^/^^Mms 

\itJfi^ftt^^aUjf0fM.e^s^Ti^iMh 

$9isium \ff$^em ^i^vag^ . mHm^MfnHimi '^qnm ^ 

idikim^Sjiyet^pr^s^ aasmt^foMtm liuem^ -dMu 
sU^s fnis iHMfm>i nc fittf\dat4^iasmi$ \jimcfit\K 
^ao fubtq , : ftftsfuis aefu^mi s^ty^mmfiBffifir^nfm 
fmfi mifsusd Peltitifnfi in'AmM$iufii>i iu^ ^i ^ 
fefUQ id^ PoHhn^ csse eo/idtumi Veodtiom 1^0 

COVWi^KHf^ |t, ...... 

(2} Ahenoi?irbi Aatonii<)ae dasfef poscquaoi le c^njuoxeranc,» 
«d F^alofnta «ppQlerum , «^/ trant Jthenobarbi ttrrtstns co^iatf 

)mqo9 AScohUil^VUifciioliirbas tao t^^lt t^litoiid. AfpiiaC. h t 



dia in ikntoim pafiestate Tetlnuisse oogUaodas nt 
Qoaxn atma Caesaris, qai jam bellicPeraaini teow 
jliirib^ : pfirpetuo bas temas iafestabs^» coofwi 
J>ip lw.Lc. fto. Qoas: autein magnas ap^ciosasqae 
m Asipiusr circarrAltinam aliasque ejas:.iiegioBiis 
iifbe^ ledidic» eas gessit adv^rsus incolas duros^ 
bellicosDs, nec iacile.isuhigendos. bcidit in hune 
loiQiOln mrtatioy.cujus auctoritas est.penes Macro^ 
bia0lt i Satilito. J>. ii^ 'Asimo^ ait^ P^lUonc oacfH 
h$i C9g0tae^ BaWmosy : titft^umam. et arma conn 
fefrcnti dmMsfuct ok §oc latentikut^ praemio 
Hfyii.cjifitMbertat^proposito^ qui domma suos 
froderent; constat^^Janrdfum miJlum yictum prau 
pto diimnum prodidiste. . Audi^ in. ferwis npn fidem 
fOf^um^ led e^ /oecuodun^ bofukc\ in^entimis inge^ 
jihm* cOum prfmeM^sidio, GrumtMum , servi re^ 
Jitj.a domina ad.hntes:$ransf(tgert(n$. capPo dehule 
^pidcL » if^petuntTHP.demkm , zJuUika . t0mp{ra$idne ^ 
/ecerunt^ ei essetascmrune^ domimtm\i$ultu ipoenan^ 
jfttnap^i ,ac Meisv^Mhiis e»serent:^yi.fu0d tandem 
fiHji4ta itsiei^fqpiai cttideiem dominam puniendic 
i$faptamquefuaslad supplicium oisequiis plcsiis pie* 
ute.tutaii fua^ Idem ingeniosae fidei ex^mplum 
eonsignayit S^eca^ de Bendf*. UI^ s&g» Chudius 
^Q/iadrigarius in duodeyicesimo Annalium tradidit^ 
cum ohsideretur Adrumentum , et jam ad summam 
desperationem ventum essetj duoi relhhs M hostem 
"transfugisse ^ etopfrae pretium fecisse, Deinde^ urbe 
caftdf passim discurrenff yi^farf ^ jllos per no^q 



Mmra^ SdJfmuin'^ in qua sdtyhfani^ praecucur^ 
lUtei et '^lominam suam anSc sc cgissc: ct^ quae^ 
rlMUbus , quacnam cssct , icminam , ct quidcm cru^ 
Sciissimainj aii sufpUdum ab ipsis duci^ frcfcss^e 
essc. Eduetam dcMdcxtra nikrtfs\ iunima curi 
eeHessc^ denec AestHis ira^ceiMderCt.' Uoum omn 
4eitf4tte ib utToqve scriiftore MiuAi ipectari^ ih 
tpeito etft: igitttr Lipisiu» ad Si9ti«a« 1« )« «liique^ 
flpitd Sebecaia or Ma^robfo ttpoMntGr0nc/itumi 
HUbA tU LuQaniae xyppidnlttfa. vidr Plin^ H. N; 
III. II. Lir; XXIU. 3f. XXVO. 41. Stiabo L^ 
VIv p. fl54«-isdlc; Amatd. 1707. <p. 390-. B. Cellari 
Koft O. A. Ir. K4IC. IX. Sect. IV. J <i8. 
h : <^aod autem^ i Mactobiua f AaiftlM PoIIiooem acefc^ 
bfe.^cOSgiiae lAuisiviaMJf refert, id ptocul dubio per* 
tiiietf#d; PolliraeiBP noatrum , cum i» OaUiae Ctsat^ 
I^fftti prafeSaaeot Paiiivfaiia praeaerrim , ut cognos^ 
citur exCic. Phliipp. XU. 4^, in>'Antonium ejus^ 
fuis^ficilonen exa^fttis. > Sed dilBeitltas oritur, si 
aeqnentia^iita stat interpretanda, utltem deAsl» 
ino, GiumenoiHL obsidio premei^ce, sermo sit: 
qiKiiiiam per temporis rationem Claiidiiis Qoadrigii^ 
fiiM^ unde Iifijns auctoritas namtronis desumta 
i$tj,d^ Asisio PollioQie scribete non^potuit. Ab> 
H^s enim f}iit% Sisennae ex Vellefo il. ^ $ 5.4 
ioiiqijectojJnter aetatetn Sulpicxi>et Mi^rtensit, aucs» 
4Qre.Cic.iin Brut. c. 64;,, oonfwVoslB. 4e Hist. Lat^ 
JbLlOf Scliweigh. adiitagm. AppianLde rdittsGalh 
;T# j^I. p. 172, 173. Praeterea Quadrigarius in 



«uin filiuDque o^ris ex .frMPtnt^, MMquft. Ijttt^^ 
cpmplexiis est ^elU ^^mUs .Ml(9my ii^ qua Afi*^ 
igo^P^lioBi loQus^ esses neqiiiu ^ FnjtaoMi.bQft 
hidlo yrbs GriuDeamai frtqnenier f»m^id,v^ciM»U^ 
bos, obsidione vefatt; vid. FJteiii<iJH> iS i^^% 

AppUfki .1. l. f{« 4:^ 9 : UHde iCMW i9ijN^rQb{0:-f$ 

^fneca^cCQvmeoi^maiQf prolMiUlltiier[i«d:lii^co«m« 
pata r^taat FfeilQjib^qi. iB &iip|rleqii liiv.LXJUi^i 
^, as, ifmm ne dieea^wiL jk^ « Mictobif» 
liaos AfiAios. iponfiiwti $ n^tem ;6t:4viidU zltvmi 
AHte pi^ti^c.es^;, /^iouKdilcQl^^sJCirae^ aiA^ 
plectimurt vt V9feni ^^(^ |>0lA»uIi ^saO mM 

m^iitioneiti OipMterisri. iocit>trt»:tii8JimMy;: ;Guj«tf 
ilitefpretatiotli& i AtndamentunrKri est.ii^iitfi S«QQe«li 
i2 i. ^ qui urjiein s^ficatA. AiflbWDatfSliter dmtfer 
afl)futsse« Sidtjn.vismt rtve^attittn > )» . irMij 
r Antonto Btttfliduesibtt! obtiSdoa^^AienHttifasiAc^» 
t^na videbaturi ^«'bcUum qpEecfafi: i^itnd^' tai^ev 
interins persptcienti ^ magpft rlgoi D iipnendae^ 'gi<itiaa 
«pes dwesebbtt^j S^i enim Pompc]] ^ «vacip 
Btaerqae princdptti]^odio-habel»at^'i:]i6teDlia)eflEed^ 
w'.euni ambaiinteHigereQt pxaigpflieaicm^icaie^.eai 
P<Hnpejiis opem . tfitiaset i tgitnr Iiujtis tsetu^ #ert^ 
tmli £»:tam c6t, uk nelicer •IseUtMn ivetteti^ ajjipiiii 
^ire Sexto^. ad qiieA^ cqsp^lDeBduBi fconju&cli^^ 
itbiis «pQi JiMt vidcbaptit Badcm. 4e «WukI , pHui^ 
^» --:- - ':^ c \' .'1 4tta'i& 

*' tl^) 9^ leetioBcm ciieA^ Joretiii ad Smc. L 1« 



^ft$tii dtisiperil «lapH tBtcr Caasarem et Ancor 
l^iiiD ccffarettir^ . L«pidu$ emt dixaoven^us* Oeni< 
^Hie bdlun bob (pochisiibum. teoipore cmn Antonio^ 
tfiemim tmt a dcpnaiiiia Octavji^i: quod eo pl^^' 
imctQriiibis. iKiliet.^ qno iqi)1|6;; fuit Occaviaai^ 
iguam Antosii^» iQ t^nmis hfi|ue aetatia rebus ad 
i^tttin qildmdaiii exitiAnhdirigtndUa momentuo^ 
Caes4r ^4 , 'mtun? tniiiuui Antonio impar» conr 
ailiorum mae^itildinb 9 ctUiditate» P^oyideotii^ 
«mtto miiloir^ a • quo teaipore prjmcun ad re^p. 
fpceasit^ :&ieii| et eztrem^m» quo omoiar r^ferret^ 
iqpud aniaMM^ ODiislitiierat^ suum unius imperiuou 
ilanc cogitatjoiiem, cnjns Jnaolentiam Antonius^ 
ai cencipere potuit^ ttnext a« pqisequi, eiquecetc^ 
n oania subjiciere non poiu|t^ .QffisaT cofistantiS|r 
sime est tiiitua;; Hic igtt^f iptetiigebat^ se t^m^ 
ffott belli ^Bniqduisini panium suafup robur non;» 
•ttm satis ftnpaase ac stabiiik^^. slbigue pondu|i 
defor^ ac yiies.^ si aiIqc |$m jSib^ Aa£oniamiiafnini$ 
aocietateiy^cujasiKuaiUo ptum adbuc pijaesidia sibi 
paranda errot, 446ceret« • Its^iie^se facil^ passus 
cat dum aemuk) coi^tliaiii; .quQdprudentia Cocc^i, 
(St e3tefcitiiunL ddriderio perfeei»qitest« £ifen|fn du« 
«um immis^ opdra Cycceji, jag» ^ quemdajq aeq^i 
J30iuqae coimeitsiw inc}i||at|^,jCl >jb exercitus ^ef 
if^teniaais PolUonem, e:-CafMKilAi& rMa^aemtei^ 
etegerunt» . qui a(Qiibito Co«4<H i c^manuai: utri^ 
4«ie.prJodpis aakicoi mfitiiasr^itoelfts.noii jadlc^ 

\ /i '.^ ■ . \reBt^ . 

Pa 



Vent, sed reprimerent, ae ptce coinpoiieKiit^^Qiiii^ 

facto decreta est pra^steritaroni oblivio i^ffien^aruni ^ 

et amlcitia in pesterum. Ut tame^ itabeiet ccdiseq* 

8US, quo niteretur, postularunt isacisiauctores^ ut 

Caesar sororem sdam Octayiam,^ Yidnam Mai^elli, 

^Antoniocollocaret; in qua» coDditionemmoz coib 

>^tTtum est. vid. Appian. U U jc. 64. Dio XL.VUL 

519. 31. Vellq. IL 76- $ S- Liv* Epit, L..CXXVIL 

l>lutarch. in An^n; p* 92i9.cC. D# E. ; 

* Consulatum A^inius ne obiret, Mboc usqut 

tempus proliibueram bdlorum tumuitus^ et incor*' 

Tupta Consulis erfa Anwnium fidcs^ Gessit autea 

hunc rtagistrataui hoc eodem. :anno..'j7:i3, cuia 

*Cn. Domitio Calvinfio U. Qua?iterre constat ex 

t^astis Capitolinis^, in qttibiisscribhi(F, cn. ziOMlf» 

'tiVs. m. Fi M. N. bAi;viirvs. II. c AsiNivs.tcm 

>. i»oLLio. ChrdHict^ ivivvfACi^^ qaodl primusc Oi^ 

t^anvinius Fastos Siculos appeUavit^ fditumqueeal 

W jds. Scaligero cnili B«sdMo^ ^(Qonf; .Scaliger j& 

Ammidv. adBiiseb; p. «07.) habetC)l;.CLXXXV:& 

k. ;i. AABINOT m]^ nOTAAinNOX: confuso 

ceteroquin rerum oikflne^ - Excerpta soat in T. IL 

'Annal* Pigh.*$ in quibus, a Scfaotto< emendatis^ 

iegttur, K«A|3/v0tf naino>Jit»vc^. In ;£vsebii Chro* 

iiico Canone Gr^idco, a Jos. Scaligeio' restitiito^ 

^.183. ad eamdesi 01;. CLXXXV. a..i. CoAr 

"^ules notantur rii.: AOMITIO£. T: AriNIOZ. 

Cassf^rus -in Chron.'^t. Onapb. Saqvin. p. 49^ 

^.DomMus et C. jtsinius. In Tabulae Colo* 

tiana^ fragmento apu^vi^rtttv. .Cm9«'. jwcrijpt. 



'p. CCXCVBL n. i. et Pighitiin) Annal. td «.713^ 
T. IIL p* 484. inscriptio legitur, 

CN. DOMITIVS. M. F. C. ASINIYS. CN. F# 
SVP. L. CORNSLIVS. U F. SVF. F. CANOIDVS. P. F# 

. Porro aliud est apud Oruter. k I. p. C. n. 8. mar- 
mor, a. d. IV. Id. Octobr. Cn. Domitio et C* 
Asinio Coss« inscriptum : quod repetierunt Onupb.^ 
Panvin. in Commentar. ad Fast. L* it. p. 171. et 
ipighius 1. 1. vid. etiam M. Verrii Flacci Tab. ConSt 
et Triumph. edit. Onuphr. Panvin. Heidelb. 1688» 
p. 31. In Dioiiis Catalogo Consulum, qui prae« 
fizus est Libro XLVIII, leguntur nomina Consa* 
lum, ry. Aofitlno^* M. v7. K»^ou7w j r) j3S kjA 
t.^Advio^ r. vU neiXh¥9 ubi corrigendum est r^» 
v7* Virgiltus icem PoUionem Consulem celebravit 
JEclog. IV. 3. 11, la. Consularis PoUio Asinius 
dicitur ab Hieronymo in Chron. Euseb. ad a. 
MMXX. et a Sueton. de ill. Gramm. c. ao. ex nh 
stitutione G. J« Vossii de Hist. Lat« I. lo. 
, Josephus, Ant. Jud. XIV. 14« S 5- HerocU^ 
scribit Judaeae regnum es Senatus decreto esse con» 
^cessum» 01. CLXXXIV. C. Domido Calvino itiB- 
mm, C. Asinip PoUione Coss. vid« Havercamp. 
ad Josepb. l^ 1. coll C. Noldii diatribe» de vit» 
.et gest. Herod. $ 25. Magna Antonii cum Herode 
necessitudo (conf. Joseph. LL $^4» 50 effecisse 
videtur, ut hic, dum Romae moraretur, fai Ppl* 
lionis quoque amicitiam se insinuaret: qui postet 
'Herodis filios, Alekaiidruiii et Aristobulum, Rc^ 
nam a patre missos, hospitio g^cepiit. vid« Jo^ 

D 3 seph* 



iipli. U t. JTV. xo« S i» cQnf. Audt. ianddt dt 
Hudsono ad h. 1. ec C. Noldius » 1. 1. $ 15^. fSt 
quis in eum se putet erroreiB poase dchbi, ut foU 
Honem Pharisaeum , de quo tradltur a' Josepho ^ 
1/1. XV. 1. $u c. 10. 54. colL Spanhem. ad 
L. XIV. c. 9. S'4'» cuto Asinio PeHione confun* 
dat^ ei prospectum est ejtisdem admonitione Spail» 
hemii ad Joscph. 1. 1. XV. 10. J i. 

Cotisuli Pollioni, pace jam confecta, inscripsit 
Virgilius • Eclogam IV. vid. Carol. Ruaeus in 
Virg. Hist. ad a. 714. Heyh. Vit. Virg. ad a. f 14* 
et in argumento Eclogae TV. V. V. D.D^ ad ficlog* 

laiid* 

Romam reversus , ubi eo Cos. lata est kz FalcW 
dia r I ) j in toto jure civili una ia paacis eeleberoi» 
rima, Asinius non diu post, versns annl exU 
tom (1)9 honore cessit Consulibus' suffectis , L. 
"Comelio Balbo, P. Canidio Cras«o. vid. Auctt. 
aupra laudd. Pighius ad d. a« 

Caesar et Antonius, post pacem BrufidHsitiain 9 
imperii Romani eam divisionem fecerant^ ut, AfrU 
cfl Lepido relictft, Antonius, quae eram a^odri^ 
lllyrici oppido, veraus Ori^tem, proviociae ini* 
iulaeque, ad Euphratem usque, haberet ompeas 

Cae* 

(t) VM. Sto XLVm. n» «t FaVric. td l^ li ^nmrdi U Ug, 
iPdcid. Ctp. n. S 8r HeynecG. Antiq. J«r. td U 11. Hr. XS. 
1 14. Bachtnt, Hiit. Jur. L. U. C. II. $9^ et Aucttt la nQ# 



(a) Dki 1. 1 c SA. 



Ci9m rtUqms, «b todttin teraino weesM Occiden* 
tem usque ad Ocetnyei. viA. Appian. 1. 1; V. 6$^ 
t)io U 1. c. a8. Antonius , priusquam ad Parthos 
^oficiscebatur, Aibium cum exercitu misit in Far« 
fbkios, Daloiaticain gentem, quae circa Epidami» 
HUtn sive Dynliacbium liabitabat, Brutique paib 
^Miui eximie faverat. vid, Appian. 1« 1.* c. 75» 
XMo 1. 1. e»4i. <ubi Pabricius pro *£yi«vp/ai^ op-» 
time correxit *Zini»ptploii;^ XLI. 49. et Pabric. a4 
hi\* ec Anctt. ab eo kudd. XLIL 10. Strabo L« 
VIL p* 486« B« et Casaiibon. ad h. 1« p. 502. B» 
¥lin* H. N, IIL aft, as» Patmer. Graec. Anti^' 
fj. I. c. 84. Torreni. ad Horat. Carm. II. 1. princ^ 
jlppellatur autem Dalmatia ca Illjrici pars ^ quac 
ad marc Adriaticum spectat ( i ) : rebellis regio » 
et quae diutissime Romanorum jugum detrectii* 
vit (i)* , 

Cum in itinere Asintns esset t midsaei a Virgijio 
«sse yidetuf Ecloga Vni, ipaius PoHionia, pro« 
t)abile est^ jussu conscripta, vid. v. 11 9 12« 

. (1) Vid. nia. H. fi(. IIL 95* Strabo L. VII. p. 484- B. 

(a) vtrabo L ]. conf. Vejlej* U* 90^^ $ i« Gestit ferocUm 
'scaipitenit cum Roiiianit bella demonttrant» qaomm hiscoria cos« 
Bosdtur e^ Appian. de r«b. lilyr. c. ii« Liv. Epit. 1. XLVIL 
IXIL Appiaq. L L c. 12. 13. 17. ^ 25. aS^ Liv. Epit. t» 
CXXXL CXXXIL CXXXIX. Sueton» in Aug« c* fti 9 aa- in Tiber. 
'c. 9* Veilej. U. 39* S S* C. 90. S ti. c. iro. S ^ I^ione 
tLVL sS. coU. Caet. de B. C. UL 9^ !>><">« I«iV» ao. Si* S^ 
IV* a^ {.VL |i« t^^ Floro IV. is. S lo. xi. is* 



. Tu mtU^ seu m4gni:supera$ Jlm. saxa Tsmdflf^ 
. Siye crm Iffyrki legis Mgums. . , .. r 

'*..■• .' f 
EcU Uud. V. 6, 7. vid. SeiV. ad v. la. ^ 
Jploru8 ., Sabiu. Lectu Subcis. U. 13. in Gruteh 
Xamp. T.h p. iiia. sqq. Phttargyr., Nansius^ 
tt Burinann. ad v. lo. H^yn. in Yit. Virg. ni 
M. 714. in argumento £cl. VIIZ. et ad ipsam Bdogi. 
nota ad v. 6 — 13. 

. In Dalmatia oppidum est Salone, Dalmataruit 
Aavale ( i)» et loci Qatura, et colle munitum (&)( 
Jn quam urbem conveniebant circa habitiinteS) m, 
jura petereat (3)« £am cepii PolHo (4); D^V 

maf 

(i^ Stnbo U L Plin. 1 1. e. 99* Apptok de rek Ulyr. c. ii. 

Ca) Cies. 1« !• conf^ DioXUI. ll* ec id Uk 1. Fabric. et Au^t. 
Ib eo laudd. 

' CS) Vid. Pttn. L L coof. Caes. 1. 1. 

> (4) Vld. Senrittf id Ed. III. 88^ IV* u VtUt ts/ Acron m 
^rpbyrio «d Horat. Cann. II. i. 15« Ab urbe capta patrem filium 
nox natum appellaite Saloninum» qoi nono jam die mortuui lit» 
4l Grammatidt circumfmnr. vid« Serviua ad Edogw IV. i. 11« 
Acron ad Horat. 1. 1. conf. Heyn. Vit. Virf. ad a. 715* Hufie' 
puero genetbllacon eise dictnm Eclogt IV» in Servianit^commentit 
ett 9 ad Ecl. IV. I i quae ett a V« V. D. D. expfosa bptnio. vid. 
Boeder. Distert. Acad. T. II. Dist. XI. p. 387. llit^ de PAcad. d« 
Inscript. T. XXS^. p. 190» 191. alifqne» qui laudantur in Cataloa» 
Blbliotli. Bunav* T. !• p. 305« tityn. in argumehto d'. Eclog. |^ 
•4. edit. 1803. et in VIl Vlig. ad a. 715. Aliud item ett conw 
nentum, de C Atinlo CaAo, l^aioninl fratre, qui priut natut tk 
Polttone Coa. detignatb (Serv. L 1. ad t. ii.): quod inde arre^» 
nmi est» qula Asconiot Piediannt a Calio te andlsse retulit» banc 
Bdonpi In Iptitt Iwnorta csic fkttmu' S<!tt« L l conf* Hitt. A 

fAcad. 



IS 

ttktft^ilb» shr^^mius Pirthtnos» Datmatilf dnl pa^ 
tetn (i), gregibUH, armis, agris multavit. vid^ 
t^^lorus IV. lis. S II. Reversus Pollio cum in ap^ 
patatil triumphi o^duparetur 5 factam esse a Virgi« 
lio Eelogam III , ex versibus 84 sqq. ingeniose eU<' 
cuit Ruaeus^ in Virg. Hist. ad a^ 715, ut de victi* 
mis triumphalibus hi'versu8 imelligendi sint. vid* 
Heyn. ad d. Eclog. 1. h et in Vit. Virg. ad a« 
715. sed conf. ibid. ad a. 711« Triumphavit au^ 
tem anno U. C. /14. VIIL Cal. Nov. Fasti Cft' 
pitolinit 
C.AsmidS. 6p^. f. poLlio. i*d.o. coi.AU, DCCXtV* 

&X. PARTHIN£IS4 VIQ. k. no^* 

Hinc Asinius 

Ctdi taUfui deUrnos honorei 
Dalmatico peperif triumpho , 

tu priVatam vitam se abdidlt: namqae curtt se poU 
Brundusinam pacem continuisset in Italia^ neqM 
aut yidisset unquam reginam , aut posp enesyatun$ 
amore 0us Antonii ammum ^ partibus elus se mis* 
cuisset^ fogante CaesarCy ut seoum ad bellum pro^ 

l^Acad. 1. 1. tte^i. 1. Hldd rtiefohymtil in Cttfoif. Emeb. icl 
t. MMXXX; hausit, C* Asiniii Galli Virgiiidm ^uoque memifllsses 
nam locns ndn firofectus est ab i|lsoi Euseblo, queni cs Annc^ 
niacb Cod. czpresseruiit edidtfmntque A. M^us y et JoH. Zohrabas* 
MedioL 1818. 

Ci).Utias «nk dlzlt PlonfSi ^eiAadiflddffltt cft HolwiM 
Carm. IL Od. li 1«. obser?aiit« Mitteheifl^bla» ad iMil. I» |# 



9* 

ficisQ^etur Adiacum* mea, inquit ^^ in Knt^ 
ninn) inajora inerita aunt; illfus in me be* 
ijeficia notiora: itaque discrimini vestro 
ine subtraha©, efero praeda victoria. Vel- 
lej. II. 86, S 3j 4. (i). Quamvis enim Vellejus 
non meminisse videtur expeditionis in Dalmatiam ^ 
quae post pacem Brundusinam suscepta est (ft): 
acto tamen triumpho Asinius piiblicis negotiis ab- 
^ stinuit ; ac dignum tanto Oratore ae cive vitae ge- 

nus 

(O VIs dicti ne quctn fuglat, monendum cst, maSora %t nttfo" 
ra non comparari inier se , sed cum postulato Caesaris , ut secum 
iliinfus ad bellum proficisceretur Actfacum.* 

( 2 > Veikjo suifragari qiiidcm videntur Seirianae ladniae ad 
Eclog. III. 88. JV. I. quibiis pcrhibetur PoIIio post triumphum 
Daln.aticum ad Consulatum pervenisse; quod apprehensum esc 
ex male intellectis, Horatii versibus, Carm. II. Od. I. 15, conf, 
Serv. ad Ecl. 111. 88.; verum harum iraditionum non ea est au- 
Xtoritas, qua fides historiac ,n quam suis testimoniis stabilivimus, 
possit labefactari. Suam ipse lidcm turpiter minuit Orammati-- 
cus, qui Pollionl tradat, ( ad Eclog. VIII. la.) cum tunc II- 
lyricnro petcret, espugnaturus Salonas, inde ad Oriehtem ad- 
Tcrsus Antonium proficiscendnm fuisse. Alio loco, ad Ecl. X. U 
confundit Servius C. Asinium Gallnm , Pollionfs illiom , eiiro Cor- 
oiolio GaUo, qi»cm errorem notavit C. J. Vossius de RJiet. IStat.. 
'^ Const. C. XV. Ip. 344. edit. Amst. 1697. T. IIT. Alium erro- • 
rem, nummo aliquo C^ni exhibetur in Ovid. Borm. T. IV. 
. ^. isfiO deceptos., errat Ezecb. Spanhero. de prfwst. et usu Np- 
jniam. Diss. I. p. 54« et in Addend. p. 7X9> qui refutatnr cum 
cx ipsa nsmmorum doctrina, (quod factum est a J. Masson. ia 
Diss. de Vei^ctit. PoJU. sum. in Ovid. .Bnn^. App. T. 1V« 
et Eckhel. Numm. Vett. p. i7(5. et in Doctr. numro. vet. T. 11. 
P..409.), turo ))oc nnicp argumento blstocicfi;, guod aujifaiBi 
Asiptp^ p^ovia.c}a9i 10 Asia rexit. 



SkViB tuttto «it^ qui otio noh ad otuui4Uitt ftbususi 
la t>n€C0BU Horatiatii iMdem Tentt: 

Iiatgtm mamU pracsiMum rms^ 

NaAi iieque actusazidi defendendiqoe in jU^iii 
iDfficio, nec Senatoris digniuti defuit (i)« Ve^ 
rimienimvero ab lioc inde tempore in nulla alic 
inagis fe Asinius vitae tai5ernaoulum ooUocandttai 
censuit» quam in bona^um.studio iiteratum: quod 
jA nuUo alio docomento ad posteritatis memoriam 
|>ropagasset)' quam bibliocheca ad communes omf* 
nium USU8 'aperiendft. nomen eum suum immorta^ 
Ktati comdiendasse putemtis» Igitu/ de reiiqaia 
partibus suo loco postea; de hac praeclara AsinU 
opera, qua pritnus bibih$k^6m Komac dicamh^ 
ingenia i§minum rtm ptMicam fecii ; nonc dt« 
€amus4 

Apud ilomanos biUiotheCacum aera fuit eXBtmie^ 
tio: Cujiis studii initia (i) manarunt a Paulto 
Aemilio , vid* Plutarch. in Paull. Aemili p, a/<» O4 
Isulor. Origin» Vl.^.; Cornelio f Siulla r^ vid. Pli^ 
tarch. in Soila p« 468« A« &• Lueian. adV. indoce. 

e. 4. 

(1) Apttd Crttce^ dorp. ittscript. p. CC^VIU. tl. n Stilfift^ 
eonsttltum esc^ ladU Secularibas faccuffl» cui adAiisse ligicuf 

C» AilWIirS. CN. F. 

• (d-)Oe •temporibtts aittiqoiaflbu» Htt.' J'. L«Bl«ier dif Btbttfii 
Jiedi c. VL 

£ % 



c. 4. edit. Rdtz. T. III. p. loft, et Lttcullo, yrUU 
Plutarch. in LucuU. p. 519. E. F* iBidor. 1. L 
Nam LucuUi bibliorheca nondum publica fuit , 
quod ex Plutarcbi 1. 1. aliquoties arreptum eac. 
vid. Donat. de urbe Rjoma, L. IL c. 9. p. 104. 
105. 01 Borrichius, de antiq. urb. Rom. facie^ 
c. XV. S 3. in Thes. Antiq. Rom. T. IV. p. 160^ 
Silvest. Lursen. de Bibliothec. Roman $ 9. P» 
A78 , SL79. quae disputatio addita est ejuadem auc- 
toris libello , de templo et Bibhothec^ Apollinis 
Palatini, Franeq. 1719. Ceterum vid« .Scriptores 
lau^d. a Cellario, Antiq. Rom. L. VII. Sect. II. 
S 7. et a Walchio in notis. Lursen* L h S 8, 
9, 10. p 276 sqq« Primus Caesar destinaverat 
bibfiothecas Graecas et Latinas , quas maximas 
posset ^ publicare ^ data M.Farroni cura compa^ - 
randarum ac digerendarum. Suet. in Caes. c, 44» 
Destinatum opus Asinius Pollio perfecit. Erat 
enim tum in more publica munificentia: et Au* 
gustus principes ac dignitate praestantes viros 
Bon tantum non arcebat, sed hortabatur^ bostiles 
exuvtas, aut exundanres opcs ornatum ad urbis et 
posteriim gloriam conferre. Tacir* Annal. IIL 71. 
Vellej. H. 89. $4* Suet. in Aug c. ^9. Itaque 
aliia monumentis alii et urbem adornarunt, et fa* 
mae laudique suae consuluerunt: primus Romae 
bibHothecas publicavit Pollioj Graecas Latinasque^ 
additis auctorum imaginibuSj in atrioj quod dt 
manubiis . snagttififetuisiimum ittstruxerat. Isidon 

Orifr 



OHg« 1. L (i). Atriatn atttem fait Libertatte» 
aoctore Suet. in Aug. L 1. 

'Ex Dionis Cassii loco ^ L. XLiX. c. 43. Au^ 
gustus iiTiiUi Ti ol AxXfidrcu itotmX&^ ixixilpGav 
TO9 tJ^ Ti 9Toiti Awi rfiy Xa^pm aiTup^ xcit ritg • 
ditotiixx^ tSv 0i/3A/«y 9 ritq ^OKfxomkq dri r^g 
dhx^g adreii ttXtitiitragj xxriVKiiaffi^* . suspicari 
qois possit , confundi ab auctore bibliothecam 
Octaviae cum Asinid, quam item probabile est ex 
Dalmaurum manubiis instractam fuiase; praeser» 
tim cum Appianus, de reb. Illyr^ c. t8. signa ex 
Dalmatarum poscremo bello reportata tradat ab 
Augusto Buspensa esse in porticu , quae Octavia 
dicatur , et Conringius , de bibiiotlieca August* 

gg>* ftp. Helmestad. 1684*9 dubitet, utrum omnino 
bibliotheca Octavia usquam extilerit. Qiiamobrem 
factendum est, ut ostendamus, et fuisse biblto« 
thecam Octaviam , et diversam ab Asinii« Plu« 
tarch. in Marcelio p. 3x6. C. Octaviam narrat in 
memoriam ac honorem MarceUi, filii sui, biblio* 
thecam dedicasse, Caesarem vero theatrum* quod 

* Marcelli nomine inscripserit. Dionis auctoritateia 
Plutarcho praeferunt Fabridus ad Dion. 1. 1. et 
Lipsius de Biblioth. c. IIL conf* Lursen. 1. L 
$13. P- a84, 285 jTiobis videtur uterque ita pos- ' 
se conciliarii ut in porticu, quam Augustus de 

so* 

(i^ De Gneciram LitinirninqQe bibHotliecariiiii CQnjan<* 
cdone tolenni, vid. X«aneal de cemplo ApoUiai» PaUu c. XVI. 

E3. 



lororis notnlne dixlt, Octavia dein bibliothec^m iti ; 
filii honorem poqi curaverit.: Festp, deverb, sigciif« 
L. XIII, p. 301- edit, Dacer. ipsam ponicum scm 
bente ab Octavia factam esse. BibliQihecam Octa<* 
Viapi memorant it^m Sueto^. dp ill. Gramm, c. 21« 
et Dio, LXVL 24. Puhlicam eam fuis^e mani'^ 
festisgime constat ex Ovidiq, Trist, L4IL Eleg* L , 
59* sqq. ubi libellus ii^ bibliothecam aliquaip tert 
i:ipi voleas, dePalatinA repulsus, v. 6<p, 

4ltera templa ( i ) p^ta ,. vicino juncta t/mtro , 
, Ha^Q quoquc crant pcdibus fion (idcunia m^s^ 

dein 

(i) Iti 0lumh hUte ttmplis^ qutr A)eritit, indictindls, liaerent 
Jilterprete^ imde operae pretiunr est, jpem pkmanl faoere. Odta« 
▼iae porticus gmbiebaQt duas a^des, (Vel|ej. I. ii. $ 3. Ptiq« 
H. N. XXXVJ. sO Junopls alcerara , alceram Jovis: nam etsi . 
ApQlHnis, non Jovis, alterum templqm faciunc Donac. 1. 1« 
I.. II|. c. 17« p. 255. ^S^r Nvdin. Roraa vetus , L. Vi. c 2. la 
Tties. Antiq^ Rom. T. Vfp p. 105 1* 1252. Ql. Borrldi. de AniSq* 
lirb. Rof^. fade c« m. $4.. p.. 1576. 9 opntra sencientibus I«urse« . 
^io 1 1. $ 13. p. fl85. 28^. Jac. (lc Rhoer* Oiiura Dnventr. L, L 
9. 20. p. 157 sqq'. c. dl. p. 160 sqq. Rubnken. ad Vellej. 1. 1. \ 
\\% dirimitar tx icbnographist veteris Roraae , quani ex lapidibu^ 
?ar0es|anis( descriptain» priraus in lucem edidit J. P. Belloriuss 
<?UJ(UI Itl^Uus repeticus est \a Tbes. Aticiq^ Rom. T. IV. vid* 
Tah. IL et Bellor. in Annottc p. 5. Contig^uum crat in eadem 
regioi^e theatrum MarceHi. yid. Rufds 11. p. 236. Viccor 1. U 
fest. de yerb. signif. 1. 1. Donar. L. IIL c. 8. p. 194. 195. Nardiq. 
L I* p. T353. 1253. Igitur nullo negocto dubitari potest, qui^ 
pyfdius L L sigqiflcarit porticum Octaviae^ in qua j^m yatet 
fe*I!<?t?l?cafli pwblic^m fuiss^. 



deln neque in Asiniam admissus, v. 79, 

statio quoniam mihi pnhlica ctausa est : 
Privato liceat delituisse loco. 

Tandeip fuerunt Octaviae portifcus in regione ur- 
bis IX, vid. Sex. Rufas, de reg. urb, in Onuph; * 
Panvin^ Comment. rcip. Rom. p. 235. Victor. de 
reg. urb. p. 2^8. ibid, Donat. 1.1. L. III. c. 17. 
p. ^55* 256. F. Nardin. Roma vetus ,' L. VL 
c. 2. in Thes. Antiq. Rora. T. IV. p. 1251. 1252. ; 
atrium libertatis in regione Xllt, qua de re mox 
patebit. ^ 

Atrium libertatis diu ante Pbllionis aetatem ex« 
titit; vid. Liv. XXV. 7. XXXIV. 44. XLIII. i8. 
XLV. 15. Ovid. Fast. IV. 623. : ita ut potius re- 
fectum aut restitntum kb Asinio sit, quam quod 
dixit Suet. in Aug. 1. 1., exstructum. conf. Ca- 
saub. ad Suetii 1. 1. Nardin. 1. I. L. VII. c. 9. 
p. 1395. 1,^96. Lursen. 1. 1. § 11. p. 281. 282. 
01. Borrich. 1. 1. p. 1604. Ponitiir iri regione^ 
XIII j vid. Victor l L p. 253: ac collocari vide- 
tur in ipso mo.nte Aventino verbi« Victoris L 1. 
Atrium libertatis in jiventino , et Livii, XLIIL 
i8i qui L. XXIV. ;c.i(5. atdem Hbertatisin /ivtn^ 
tino m^monM: : nec' tamen certi quidguam statut^: 
potest; vid. Nardin. L. V. c. 9. p. ii34* iiSy.';. 
L. Vil. c. 9. p. 1396. Donat.\l. L L. IIL c. 13. 
p; 216.: praesertim' post edita fragmenta lapidiniiT 
Farnesianorum. vid. Tab. VI. et Bellor. in An* 

no« 



potfit. p. lOf Qtnnein de gtriis quaestiQXieqii nc vo« 
Ca)>^|l vim diligentissiiQQ p^se^utus est Schneide^ 
f^d yifruy. VI. ?. $ i, T. H? p. 43^ sqq. conf, 
^t elegantissimi mctqi^ libelli , (^e P^lais de S^au^ 
Tus, ou description d*une Maison Romaine, P^^ 
V^.: i3J9. Chap. Vt p. 41» sqq. coll. Tahb. $7 et 
77* iipud Gell et Gandy , fotnpejana , LfOnd, 
1^17 — iSip, et pperis p. 147, i8;. Qu^e qipriia, 
si coriferamu^,, app^ret» atria integrae fere dpmus 
Vsupi praes^itis^e , ad^itaque fuisse tepaplis, aut 
juxta templa posita: ut tra^rtu temporis ea praers 
cii>ue aedificia ^tria dicta fuerint ^ (^uae veteren^ 
^onsuetudinem servarent. conf. Nardin; 1. I. L. 
V. c. 5, p. 1159, c. g. p. i;87.- coll. Schiieid^r, 
)• 1. p. 436. 446, In Tab. Uem lai|d. Bellorii 
atfium libertatis aedificiun^.esse yidetur sin^ulare,^ 
qjiod pprticu cum t^mplo conjungitur. 

In libertatis atrip Pollio Asinius primus in ur^ 
be publicam bib^othecam expljcu^it. yid. Isidpr, 
J. h ?Un. H. N. VU.^0, XXXV, fl. Oyid^ 
^rist. !• 1. y. 71^72, 

Jf^ec me^ quae doctis pa$ucru»a p ? i m a KbeUis^ 
'^tria^ libertas tangere pqssa su^ est. 

Bodem referuntur versus Martialis 9 £pigraa)m. 
^I* 3- V. 59 6. ubi Poeta dibellum, quem Romaoi 
TOt^it, allpquitur^ 

ft^ tam^n hqspfis cris^ nficjam pptes a^ena ^ici^ 
Qf^HS Aabct /r^trcf tqt ^ojnus ^lta Remi. 



fich. 1. 1, c. XV. S $. p, 1604. oisi pro inentQ 
Poetae subtilius sit, ^ain^i99 al$am Kcmi inter- 
prmri tponteni Ayentinum. Mihi quidem haec 
pon explicatio e^se videtur, sed srgutisrum ve- 
oatio, 

fiibliotbecap Pollio primus auctomm imaginibus 
prnavit , qui mos ab eo inde tempore invaluit. vid. 
Isidor.. 1, !• Pljnius, H. N, XXXV. a. non at 
praeterevn^t^m , inquit 9 ^$ noyitium inv^ntum, Si-^ 
^uidem non s^lum ^x auro argentov^f^ aut certc ex 
(tere^ in bibliotheois^ dicantur iifi^ guorum immor'- 
tales animae in iifdem iQCfs ibi hquuntur: quinima 
^tiam fuae nan sunt^ finguntur^ pariuntque desi" 
d^ria mn ^raditi vulfuSj sicut in Homero evenit^ 
Qfw majus (^uf cyuidem arbitror^ nulium est feli^ 
citatis sfecim^n^ quam sempcr mfles scirccufere^ 
qualis fu^rit aliquis. ^sinii Pollionis hoc Roma^ 
inyentum 9 q"i primut bibliotbecqm dicando 9^ inge^ 
pia homiwm rem puhUcam fecit^ Alio loco , L,« 
VII. p. 30. , ilf. Varronis^ «it;, %n bibliotheca^ 
fuae prima in orbe ( i ) <?* 4simQ Pofiione ex, ma^ 
pt^biis publicata Romae est^ unius yiyentis posita 
imago est: haud minor^ (^ut equidem reor^ gla^ 
fia^ principe Oratqr^ et cive , cx Hfa in^eniQrum ^ 

qua^ 

(i) Dia ante a Ptolctna^ls pnbHcae bibliothecae Alexaadriae 
^Bdiue sunc: fnamobrem apnd Pllniun iu legendam ests f«## 



quae tune fuit^ multitadine'^ unihane eeronani 
iante^ quam cunt eidem Magnus Pompe/us ptratica 
ex bello naialem dcdit. conf. Lursen. de Biblioth. 
Apoll. Palat. c. XIX^ p. 178. 3qq: Lips. de Bw 
blioth. c. X. 

Publicatae bibliotbecae usus duplex imprimis 
fuit; cum ut omnibus pateret, tum ut editof 
scriptorum libros, pratfectorum auctoritate, reci- 
peref, ubi ab omnibus legi poterant. Vid.^ Lur- 
sen. 1. 1. c. Xyi. p. I37. sqq. et' Auctt. ab eo 
laiidd. Coriditor autem , quantam laudem apud ci- 
ves suos meruerit, optime suo pretio aestimayit 
Plinius, Pollionem dicens ingcnia hominum rem^ 
fublicam fecisse. Etenim hac opera effectum est,' 
lit doctrinarum lit6raruraque studia et omriis omni- 
no humariitas ex privatorum rece^iibus^ac singiilo- 
rum otio velut educerentur, et ad,uriiyt;rsos per-' 
manarent. Scilicet cum artes literaeque, earrimque 
fontes, ante fuissent in quaSam ditiorum ac genere' 
dignitateqiie praestantium virorum velut custodia , 
jim factae surit commune totius civitatls borium, 
ita ut riuiic demum ad omniiiib hotitiam expHcare- 
tur, quodcunque esset a magnis ingeniis ad huma-^ 
citatem praestitum. Neque eniiri commiinis apud* 
rfliquam gentem ingeniorum cultus seroper ex virb^* 
Tum doctorum excelientia, numero, scrrptis, me« 
tiendus est, Quacpquam utriusque conditidnis, et 
cultiis uaiverM)rum.'». efi' eiruiiiiiQriS' doctrinae sin* 
gulorum^ ^confiiria ira* ad se invicem- vergunt, ut 
frequens esse debeat commercium, si quis cortr*-' 

mer- 



«awll tailltuendr nlioiies ae inttt.apetanir.- Q^-j, 
hnst apenia jaA fit,^ ut politiofisiimBMiutUmtt»' , 
qat ubertft» qua^oi effiorescat, et c^timariuaafWi 
ttum veliu lato flumine ae profundat el^atia,.nihil^v. 
q^ iB doctriQis proficiaturyvquod non fiuatin ui^ 
litatem coannuneai. Hic autem , qw non literas > ^ 
tancum , «ed civitatem expoliat , is pro.feeto. dar« . 
condendo liberaliorttm artium cultu , omAiaque 
fattmanioriB disciplinae progressione, non niifius me^^t 
ruevit^ quam qui prifflua literas invex^ift^ 

Cum graviorum usu doccrinanun magnum PoU . 
Up Asinius conjunxic artis amorem , €u|ita <)peri»«' 
bus eximie delectabatur. igttur, qisa fuit jadicit' 
elegsmtift, monuflKQctoiaim artia et-pacrddnium nt^' 
diumqne sqscepit, et insignem Romae oopiam' ex^* 
posuit* Quamobiem a Winkelmai^nov idoiteo hi)^ 
paucia harum rerum aestini$tore, Altinii Jn artd co^' 
londa ac publice coflMncndaiida laudb^- cmn imjierato^' 
ris Augusn aeqnalBtur magnifica! libemlflfiate. vid*'- 
Wipkdm. Hist. <)e «i^art L|. VI, G, VI. S ^V:. 
e^it. Janasen* T. IL. p. 401« yerum ^^iint htqui^ 
attidii, quod in ezcelleiKtiDai arrdficum operitms c!dl«' 
lijgendrs et ad urbis. oisiatuni> etpromendii»^ Ast*-. 
pius <:oUo«avit, documenca ac^ speoimina prdreren*^ 
d?. Plin. :H. N..XXX.VI. 52 edit; »»rd. c.-4.. n.^ 
ILop^ae Pr^i$eJif op^ka sunl -^ Siitni in^ PotHovdi 
jimii mo(iumtnii5'.y ^r jtpolh ot- Nepitpnus. n» «:-» 
Cephissodori fiiii Pmxitelis Romae opus est Fenus 
in Pollionis Asinii monun^^tis., ibid» JU.10*^ Pol-' 
fio Asinius , ut Juit acris vehementiajt'^ sis quogue^^ 
SifCftari nigne^menta ^ua voluit. fn iis sunt Cen* 

F 2 S(^i4* 



Mkrt NympAas gertntes Arehesitae ^ Thesfiai^ 
CleetBefds^ Oteanus et Jupiser Emachi^ Hippiades 
^Ssephani^ Herrheretes Taurisci^' mn caelatorts il^ 
Husj sed Tralliam. Jupiter Hospitalis PainpMU 
Braxitelis discipuli. Zethus ct Amphion ac Dirce 
€t Taurus^ luncufymqucj ex eodem lapidej Khodo 
etdvecta opera Apollonii et Taurisci. — Eodem loea' 
Liber Pater Eutychidis laudatur. Pollionis Asinii 
monumenta intelligit Heyniits, Antiquar. AufsStze 
St. II. p. J85. not. ^. bibliothecam , refectumque ' 
ab eo atrium libertatjs. Nos, si nostram opinib- 
nem dicere fas sit , monumenta interpretemur ipsa 
aftificum opera, ab Asinio disposita; secuti auc- 
torem Piinium ^ cujus sunt in hanc sententiam ver- 
ha ) n. 10, sic quoque spectari monumenta sua vohtit. - 
Ift iis sunt etc. Locum vero 9 ubi faaec monumenta 
cacpHcuerit 9 ignoramus : nam sive bibliotliecam 
4ui8 indicare velit, sive hortos Asmianos, quos 
P. Victor de reg« urb. p. ^52 9 docet fuisse in re- 
gjone urbis XII f sive alium quemcunque iocum 
malitf optio relinquetur integra. Asiniani tamen 
horti fuerunt prope Auentinum et Thermas Anto* 
nianianas (1)9 in quarum ruinis postea Zethi,' 
Amphionis, Dirces ac Tauri monumentum repertum 
est., vtd. Heyn. 1. 1. p. 186. Winkelm.i. 1. L, 
VI. c^ IV. S i<S- P* SJtfi* De ipsis artis opfcri- 
biis, quomin memoriam Plinius servavit, pauca 

ha-' 

(1) Vld. Ifirdia. 1, L L. VIL c. 6. p. i%j^ Donau 1«. JSU 
1;|. fdi sS7« ^ 



Iftbet Vt^nkdniii Ll. c. VI. $ 14. p. 4dt, 4di» 
Nobilissimum in iis , et ex omni fere antiquiute, 
monttmentum est^ quod mox tingebatnus, qao 
fepraesentantur Zethus et Amphion, Dirce^, ad 
taatrem Antiopen ulciscend^ini , supplidium paraii- 
tes (i); ingens opus, quod Rhodo advehendniii 
Asinius curavit| ac medio pene seculo XVI effbs^ 
sum, Taurf Famesii nomine celebrari coepit: ho>» 
dicque Neapoli visituf. vid. Winkolm. 1. 1. c. IVi 
S 14. sqq. p. 3ij». sqq. sed imprimis Heyn* 1. K 
p. 181—1224. conf. Thes. Gronov. T. 1. Tab; 
Dd. C« A. Bdttiger^ Andeut. zur Archaeolog. P. I» 
p. 210. Beck,Grundr. der Archaeol. Leipz. 181& 
p. 6. et in Addend. ad h. 1. p. X. 

Viam Asinariam, quae ad portam ten^ebat ejus» 
dem nominis, PoUion^m Asinium aut filium Gal«' 
luni auctorem habuiase, ex Suet. in Aug. c. 30; 
suspicabatur Alex. Donatus 1. 1. L. I. c. 21; 
p. 57. In re tam parum ceru, ne conjectura qui» 
dem quidquam pfoficies. Et si coQjiciendum sit^ 
advocis formam accommodatius arbitremur, Asina- 
riae viae nomen tmpositum ease ab aliquo Come* 
liae gentis; hTiic enim proprium fuit Asinae cofg^ 
nomen: cujus causam exposuit Macrobius , Sa* 
tum. I. 6. Ceteroquin suo cuique licet firui jtt« 
.dtcio. 

His rebus Pollio Asinius dignitatis snae, da^^ 

dum 

( I ) Fabniae foptts ottendlt Hejn. L 1. p. tS^ xS^. f. flo# 

F, 



jim afite civium aniiBi» pnoceptzm-^ *eri9tit»ttt|o« 

jMH f^rfecit ct con«uin«iavk. Praeterca forensi U^ 
4bori causarutnque de&nsiotiibus frequentein ope« 
aram navans^.et eloquenufie usum laudemque con^' 
«firi&avit, et nobiiis pattoni nomen sibi quaeaivit. 
iVtriip de toto lioc negotio accuratius infra dica- 
«kus. Reiiquorum praestantiae mefitorum Pollio 
«djun^it et eam ofiicii partem^ qua sola rite es^ 
Mquenda multi principes ex Augustea auia yiri 
HQttiijiis sibiimmortalitatem pepererunt^ ut cum lite- 
tSLS , tum praepipue ipsignia in omni literarum gene*' 
jre ing^nia, sMCtocitatis suae tutela compiecteretur« 
Weqtte profectp minoribus Asijiios beneficiis Vir* 
gilium sibi deyinxk » Timagenem ^ alios $ quam 
Maiece&als H9ratiu«i« Testimonia alibi posuiniusr 
tmo in. de^nwidi reci,tandiqiie exercitatlonibua 
jtttcocinio SM ei^emploque adjtivamdis , et flagraoi> 
tm studii amorem prodidit, et am.bitionem de* 
«Uunvi£. Quam rem Iiic indicasse suffidat^ tra« 
^tsd>imttl postea. Heliqtium otii tempus Musis ip« 
«e literisque operatiss est : q.ua novae laudis ac« 
cfisstone cetmrum apl^dorcm virtutum cumula*' 
arit. 

' In hoc dignttatis Bore Aslnfais consenuit^ ner^ 
' ^iae yiyacitatis hau^ parvum ejsxmphfn^ ud djxit 
Valerius Maxiraus VIII. 13. ext. 4. Certe de ani« 
«11 soMto robore ac vigore ne extrema quidem se« 
tieetus quidquam delibdrat % quod notabili docu« 
^ento.probatum imus* Seneca^ Excerpt. Controv« 

■ '■ ■ i-f 



,iS!yrfa C0JO Caesar^^ pcr codicHlQS questus esscs di^ 
l^s Aag^stus^ ui erat mos ilU clmentissimo W-. 
ro^ mn ciyiUter tantum^ sed etiam famiUuriter^ 
quod tntam magno et recenti luctu suo homo ea^ 
rissimus sibi^ pleno conyiyio coenasset^ rescripsit 
PalUo: Eo die coenavi^ quo Herium fiUum amisi. 

• Quis exigeret majorem ab amico dolorem^ quam 
a patre^ Interiit autem C Caesar, si rursus ^ 

. rationes nos Pighianas componamus 9 anno U. Q. 
.755^ qwi f«it aetatis Asinii annus 78. Biennio 

post, \n extremo pene Augusti principatu, (vid. 

Auct. dial. de Orat. c« 17.), ipse Asinius obiit ia 

• villa sua Tusculana: quod cognoscitur ex Hiero- 
nymo in Qhron. Euseb. ad a. MMDD. cujiw 
haec sunt verba : Asinius Pollio Orator et C^rt- 
sularis^ qui de Dalmatis triumpharat^ LXXX. 

^tatis suae anno in yilla Tusculana moritun 
Fides est penes Hieronymum : nam in auctorkatis 
societatem non venit Eusebius, quem ex Arme« 
niaco Codice restituerunt A. Majus et; Jo. Zobr 
^abus. 

Sed ne excellentls viri memoriam ita abire pa- 
.tiamur , prijmum de ejus animi indolisque doti« 
bus, dein de vitae publicae consilioruiQque ratio^ 
nibus ac momentis, Iioc eodem Capite disputare 
constituimus. 

Ingenii doctrinaegue e^cellentiae pare^m Asinius 
habuit animi magnitudinem. Erat autem in eo 
mentis altitudo quaedam et excelsitas^ quae supra 

vul* 



Vttl^Hum hominutn htimilitatm nimium qu^tuftf 
eminebat: ast meliorum temponim luce et Roma*' 
too homine digna^ iiiter adulatoria Augustei ae^^i 
ingenia vehementiae asperitatisque reprehensionem 
effugere non potuit. Pollionis adeo fere notaba« 
tur ferdcia , quam filius Oallus , vaffnvlf, itl V9* 
ti iraiTpt^^ t») Mp rb vufiCpipoif airf xP^t^^^^^i 
( Dio L. LVII. c. a. ) retinuerit. vid. Tacit. Ail- 
ml. I. 12. Neque entm mirum cuiquam videri 
potest» si ejusnimia ac ferox cogitandi agendi« 
que libertas censebatur, qui tantum stbi sumebat, 
ut Octaviano , cui salutem suam debuit (1)9 ip- 
sius in bello Actiaco operam efflagitanti ^ parere 
noiuerit; quemque Augustus domo sua interdixia« 
set, historicum Timagenem, eum amicitia sua con- 
tubemioque tutaretur. vid. Senec. de Ifti III. 23. 
Neque desiit Pollio aliis item occasionibus mi« 
ram prineipis lenitatem ac facilitatem cum sua fe- 
rocia, velut factfl contentione, committere: quod 
gravem ipsi inurere debuit asperitatis notam. Do- 
cumentum est ^pud Sueton. in Aug. c. 43. conf^ 
Gronov. ad Tacit. I. I. Asinius vero eodem 
robore constantiaqiie et reliquam vitain guber- 
navit, et adversae fortunae mala superavit. Quid 
igitur? Acerbissimo casu afjBictus, tanta fortita* 
dine luctum compressit , quantam in humanae na« 
turae exemplum a paucis, ex omnimemoria aetatum, 
edf^declararique contigit. Rem accipe ex testiaio« 

tAo 

(O ^^^^ ^^e. d« QciKcftic. L t^ 



liio Seflecae RhetorbV ^VJ^^ PP^^^ prettuin est 
Ipsia' vcrba appotierfe. Eiceipt, Controv. L. IV. 
l^raefat. p. 442» 443, Mdioifa, skit, intta quar^ 
tum diem'^ qua^ Hei^ium fiUum amisetaty decta^ 
tiare AitMum naMi: sei tatug yehefhentiui j qiiam 
vnqudm: ui apptireret^ h^mitds fiatuiraif^ con$u^ 
inacem tum fortufia suu rixuri. Ifec quidquat$ 
ex ordine yitue sotito remistt* Atqtii eodeiki, quo 
filiuln aniUit, 'dl^ toenavlt^ ut dupra vfc^mud. 
'Pra^onhdn^^ inqttit S^neca 1. 1., iJhd ingentis ani^ 
imfuit^ fnalis suis iffsuitantis. Sed quo procliviug 
tiuniana natura a slngularum consummatione virtu« 
tum Ad proxima vitia aberhtt, eo mtnus diffltendum 
t8t,4n Asinio qiloque, tali^, qUalift appatuit, ani<^ 
tni magnitudlni ac severkati', adnatam fuisae quam« 
dam inclinationem vehementtae et contumaclae. Igi«i 
tur acris Asinii yehementia v6I e fflonumentoradi 
cjus geoere eiucebat, teste Plinio^ H. N. XXXVI. 
5.; nee magnopere repUgnamus, st quis in aliis 
ttiam speciminibus, ante memoratis, hojus ^us« 
4tm habitlls reperisse indicia sibi videatur. Veruai 
tit nihil magtium etcetsumque. est sili& Virtdte, iu 
Asinius i cbmmuni a^tatj^ suke kbe, raro exemplo, 
Immunem se servins et integrtnn, reliquam prae* 
stantiam suam incorrupta morum ac vitae sanctitate 
COndecoraVit. ' Te$tes roihi slunt Tacituff, Annal» 
TLl. 6. et Seneca, de Benefic. IV. 31. Summam 
gravitatem Suam incredibili Pollio temperavit urbanl- 
tatis fcstivitatisque condimentb : ut de eo^ seriis focis^, 
quepariter mcommodatOy dictutn stt^ esse eum onh 

% mttm 



yi, 3. p. 566. Sic proCc»to res se habet, niillom 
pt sjt yitae tempus^Vayt mentis ha))itus^ ia qua 
ijon.deceat I^Qre^, ;4io^anitateujgue versari: ef 
p. Publicps de P^ .Muoiinio cum magna budis sig^ 
nifi.ci.iiope solitus etaJt pfaedicate^ eum cuMs tem* 
fpri hminem esse^ narranie Cacisare apud Cjc. dg 
pratl U. 67 t eod^mq\ie pr^econio Tiberiys sod^ 
jes sifPS* Pomponium Jplaccuy et h. Plsonem^y«/- 
cundi^sMffios ct, omnium Iforjarum ar^ipps , appel(avit« 
^pctpj e$t Sujft^nr m .Til^er. c. 42^ . ^Cet^rum cpn^ 
Plin^/Epis^t. V,' g. jS^^ca- 1, I^, ij> 445^ In yitay 
pcdine instituendo hac. s.e veluf Ipge circ.umscripsef 
yat, ut statas horas occupaponi Jaborique .daret^ 
auo relaxatio sua. it^mj s^ati^^ haberet. ^ Meipinjf 
^e^eca philqsQjihus , cjujus non ^Ueiiyin ^st ipsa 
jirerba referre,, de Tyanq. anjm. c. i^. Magni — r 
1>fW fuidam sibi mcnuruas certis dieiuifcf^ias da^^ 
j^nh" q^idam nullum non diem^yJr^r^et^otiufn ^ 
f$ curas^ dividebant: qualem PoJJ\onem ^sini^m^ 
^atofcm fnagmmj M^minimus : .^qufm^ ^J^tta^ res 
^Jfra decifpam retftfuit: fie epistplM qffjdem fosf 
eqsn borat^ ygebat^ ne,quid fioyae c^rj^e ffasc.ers^ 
fur^ sed totius diei lassitudinem duabus iJiiS h^ri^ 
^anehat. . : ., , ^.^.,, ,. 

> geauitur, nt- Asinii^yit^e pubHcae,;j?Qi}jjliaj ^ 
^rationes. inclageaius , easqoe ^d momeni^rum cyi^ 
.ijepsum reyQC^t^^ prip(?ipiQrum .auctcfipat^ cpw- 
^tectamur. Quamin ^attamen reryip e5;plJQaiio tan- 
^ i^.R^^F ^^ ^I^^ coarct^tur.tei^bris^ ^-^ 



^fartw Aoht»tti^tortiAi(iiie penwrtli bftli* tit fe^ 
libes ^sftTius i i\ liiiiversuiii argunientum et cat)ii4 
liohhulU 1n ali^Lta iiiteHigentiat loce liollocetnus. 
^ IglAit primutn ftihil difjciirius' eJt Cfttoniana ac» 
tionei a Viib^ Pollio* refiji. C^pessWdaie ihltiuirt fta 
tit! qtiod quate stt^ delncepi' patebit. 'Aliquantb 
))ias ^roflciinus * e* eptstolis Asihii' ii CJiceroneitii 
\n qiifbus auct6r d'e suoiti fetlip. studlo ' el:pCH 

feuit. '• ' -'-^- \ ' . ;* ^..-^ ■ . ^ - . . 

" Pfmi apiitoki (id div.'% 3t.)*«eripti Coss* 
litrtlo et t^aiisa^ t^esttdndej-e* vtdettir ad acceptal 
a Cicetntie " •literas : ntittur^ IriritJfrt'^ oeebshHttfri 
fbstea^uafif ha^^igari ' cdepturit tst ^' yupiitisilfnt^ H 
yW/» 'cteberniHe poiero^ sct^biim idd ttk^ Ne ihd* 
^tkri^iis strmohibus\ quem 'tahiasi ^ rkfni ttt^^qih 
'^tieti "ifeiH ^"imen ne^uaqudih*' proittde ^ ac'dr^ 
Jrtis ^si\ pdsrUnt homines\ perlduiufnlnoH esti '^^^dh 
\st ehim itriisui Snihi ^ ut nihti' rioh actrbmpih 
itmi, ^uod emmufiif euk iltoW: ""Matdra^JBih^ 
Ued\ tit siui^^a'^ ^irahufit mtad' §ucis et Uh^rikth 
tupidftatem. '^tUqUe 'iliud''trittium^di¥itir 
^¥efihi.'''i5uari^ef*6 noh itctrei thihi^^^Hultlus pdrtii 
tsse : quid^' utrait^ue magnos Inimicos habebafh ) 
ea ^edshd fugi ^ 'M q\ibus ptafid hilitk me Wtfi^ 
Mtis iklmicircfttdrfi ntri fufhftihl'^'^kijuls'aV^^^^^^^ 
1^0' mihimi iolebam\^'ne'ih' ij^irekis yssefh^ 'p1d)ii 
^Wituii^ Mh dubkmteh ndti. daesarm - verd\ 
T^iiod me in iania foirfufiai 'mddo 'cb]ghitufh^ 4etui* 
ifi^imorum 'fathitiariilm toco hdbuit ^ diteki summa 
tfaf«i pietati it'''fi^^ SLuae fhed sementia gtrth 
^^ Oa mi^ 



fnihi licuit^ ita feci^ ut optimus fuisque. maximf 
frobarit. Qjiod jussus sum ^ co tcmporc atquc ita 
fcci^ ut apparcrctj inyitc^ impcratum cssc. Ct^ 
jus facti ifyustissima imidia crudirc mc potuit^ 
quam jucunda libcrtas^ ct quam miscra sub dor 
f^inationc vita cssct.^ Ita^ si id^agitur, ut rur- 
sus in potcstatc omnia uaius sint; quicumquc is 
4Stj ci mc profitcor inimicum. Ncc pcricuium cst 
ulJum^ quod pro libcrtate aut rcfugiam aut dcr 
prcccr, — Qjs^rc cum^ me cxistima cssc^ qui pri^ 
mum pacis cupidissimus simi omn^cnim civcs plane 
studco csscsalyos.: dcindc qui cf me ct.rcmp. yindi^ 
/carc in libcrtatcm paratus sim. Egregiam profecto et 
optiino cive dignam amoris in remp. iroluntatisquff 
•declarationem I Quam ne quis simulatam ease. pt£- 
tet, quod libertatis cupiditatem cum tanta Caesa- 
ps observantia cwciliari non posse arbitretur^.re- 
futaTique ipsius Asinii factis^ rem q: di$sensio« 
jium civilium, quae Roipanaio^ civitatem ab ejua 
inde incunabuljs affliirerunt, hi^torfft^ altiuii i^^ 
t^re, hu}as»instrtuti locique esse duximus* ^ 

J^jecti» regibus^ reip. Rom^nae regimen adquanir 
.dam aristocratici imperii form^m tradq:cti^ est( 
jqua cum. nimium plebs premeretur, {nsti(utts Tn^ 
b.unisy et leg^m ferendarum, magistratuumque cr^ 
kndorum jur^ ad populum ^translato , aristpcratjiai; 
et democratiae quaedam aequilibritas cpnstitul 
coepta est, Z% quibus tamen turbjs pec^se fuit 
joriri Optimatium factionis ^i plebejae contenti^f 
^es» quae reprin|i et obsopiri pot^i^nt, re$ti^|[()| 

' ^ noo 



loion poterant. Igitar Opttmates , . potestatf s suae 
reliquiis non conteutt,*plebem insolenti imperlo 
coercere, ^fiuiyiyM vi et artibus imperii momen- 
tum ac pondus ad suae fiictionis arbicrium trans* 
ftrre. ' Quo cotisilio, ut in comitiis sua factio 
dominaretur, tandem inciderunt in cogitatfoiiem'» 
^cum tota Italia civitatem Romanam cominunicandi^ 
Ad hanc spem erecti socii, primum Gracchoruni 
molitiombus, deinXivii Drusi, Tribuni pl., poUi* 
citationibus, qnod precibus consequi non potue« 
taht, armis extorserunt. Novorum vero civiutii 
accessio, et in comitiis potentia, ita cohibita sive 
potius fracta est , ut eorum multitudo octo tribu* 
bus concluderetur , et reliquis triginta quinque 
adderetur. , 

Hoc modico beneflcio contentt redepti clves » 
Vfd. Appian. de B. C I. 49. , popularis factionis 
principibus parum praesidii attulerant. IJnde cito 
factuni est, ut primum Sulplcius, vid. Appiant 
1. 1. c. 55. , defn Cinna , vid. Appian. !• !• c. 64. , 
eos per omnes tribus aequali jure distribuere co« 
mrentikr. Hos motus primum frenavit Aristocra« 
ticae factionis potestas, ddn fregit Sullae ex belto 
^ithridatico in urbem reditus. Sulla enim, Opti- 
matium dux et caput, et in praesens alceras par« 
tes caedibus afflixit, Iferroque campescuit, et iQ 
posterum Aristocratiam in arce imperii collocavir. 
Hinc facile est «ttendenti intelligere, novos cives 
exasperari debuisse in factionem Aristocr^ticam ^ 
cum alterius contra partis auctoribus vebementi 

Gj st«H 



ptudiacimciliari* Pr^eferea&rcjQduna non ^t^ quo^ 
Optimatium factio bonores nobi)ihus quasi in cus^ 
todiam mdere; cupiebat,, pra|iibitis i^viti^s» 'a^ 
perpetuo sQcior.uq>9 quorum multitudine sus^u digp 
pic^tem labefactatUJ^.iri yid^sif^, aequali cum c^ 
teris. civibus juri adversat)aitur, j^ostea C. Juliua 
^a^sar» C, ^JaTii afBnis, Cinnae gcnqr, ij[i %U9 
plurea Marioa ines^e Suliasuspicabatur^ vic^, Pl«* 
tar^h» m Ca^s. p» t-q^. O. E. Jam ab iaitioa prach 
ferendis in funere amitae suac Juliae C.j Marii 
^magiAibus, vid, Plutarch. J U p. yqp.^ C, « iisc^uf 
cum triumphalihusMacii insigaihu& aed|li& ia Cai^ 
pitolio ponendis, vid. !• U p, 709« Ev P* 7 a. A»» 
popularis fi^ctionis duqem advers.us lestitutam Ari^ 
etogratiam publice ^se professus est» A jquibuf 
consiliorum carceribua e|;reasi^8r, ejjmdem . pcstea 
cursuqi constantissimp t^uit : et cum Sul^ Bdb^ 
rianis bellum in^ulisset, noi^ ,u^, se,_v^m .ii^ 
factionem Qptimatium {n leip. iastigio xollpcaret)^ 
Caesar uniqe ad se supra uniyersos eSereadum rajlp 
terius fa^tionis partes suscepit. . » 

Haec eo spcctant, ut novoa ^ives* .pers|picuim 
^it 9 C^esarem ducem p^sec^ri voluisse ( 1 )• |^ijdp 

• , .... ^^ 

Ci) Asbii hem gentUel, M«rnicinia ctifli M«rsit» Pelignls, c^^ 
leris ItaHcis, Caesarem contra Porapejum luveruot. vid. raestOr 
de A. G. II. 34. ^ace Cino* roai^imfli contrn ^nllftm ^riKSfdit tk, 
fo^ialibas urhibus dii^serac, vicL Applan. d^i.lGI; I. 6^ ^S. i|^ 
f . it. L. LXXX; et ex victis fugatisque MsrU psrt^us lUtiQms extCF 
^tus |U|Uconu«ji dnq^ Pp.Qtio T^lesUia]) «m SuUl d^ vixtQxi^ cev* 



|b ratdBT rfbteittr has iini«aMi , M{aeiidi Gadiaris 
^ausasy peciiiiaveai' babirit '^Uani ez avi aur.ciim 
ebdla aocia)! conjuactioii& ^Bdlom ftnim aociate, 
•cum im|irtiiiia conflatum «asa concitMtifctta^ ptf* 
^ pulafis rftctioiiiB priAcipi.busyiliMoquam Opdffiittfti 
arcere aotioa excivimte ataduiasem, Hartasr^Aal- 
liiiia^ ita Imlicia pmefuitv •ttin^efus getice jvb tb 
lade tenipor5 flagtare ^uerto bsnsdtearium : pMkifi 
jfiristocmtieiram odium ! prawiMllm cum', ^M> Jt 
civiuxem adiii^si, Optimatinm «iiitilius juris z^v» 
iitate frauiteientnn^ quam^ iiijuriam ; quot({ilot« iilab 
atriori Jo^o T^i essent, B^griiia^ferebanr; qttippl 
jfui, QUllia nobtttum majorum imaginibus ^spectatl^ 
aic diffi^ios etian}, quam citfti pl^bejiv^d bofloa 
pun magt$tratuuinque^apleAd<)rem'eniterG»tur. ^i - i 
, Hia de causia PoUio AalMila ^ fifmus frop6sH6^^ 
JuUatds partibuT fidus ^ f^mpi§4rds ttAnnt^^^i^^^ 
esse ctebuitr^ quoniam. tmM^erOidaal: A^itfUim^ 
in tama fwrtima miodo cogniiitm ^' ytttisHHimoNmr 
famrUariam hco AabtMt^^ e&ti 4e Mexitte-ftcA^^k 
tur Pollio summa^cuih ptfitare e^fidc^iA^%\.iA 
Gicqrouem, ad Oiv. X. 31. (3}. 

ttmm. vii Ajjpltfi'. '^ld. c.'p«. sqq. VelleJ. II. 27f tivi Epitt ' 
\Jm L?6dcVnt. Vfucareh. in"Siina p. 4^^» 4^.: quamdtirem Sahit 
nices ex primis chidefltXKra' victbris eratit^xperti» vifd. Appiaii, * 
L1 c.'87*l qu^V ^A^ e^niftus ItinVofliiil , 'totai eonnn ctvftaces ' 
fuhdtta» delevit.' ""vitf.' ihorus UI. fliii^S^iJ^j ^S* Sirabo tt V.'' 
p.-38"2. B. C. •••• '^ • • • • "•• ^ . ^.^ .. 

ti)Vei!)t$unt Vittfe^f H.'6r. il'\ '" * ' " "' 

W ?«iHnat' ^tiQ ro^tJr Cfcprotii/^iq ei»lii. i^ Ati. Xt U9. 41*^' 



Habft vero hic locM qonjanctam tdmoflitbiieM ^^ 
. fie.vnumqucmque » quipo|)urarifactioni» duciqueCae» 
Mti nomen suum dedisset» ideo protinua ex ceip.^ 
libertatisqufi interita suatt salutem qoaesivisse pup» 
tettius. Puere multi, iiqiie boni cives ^t patriae 
wanteSy qui in libera potissimum rep. florere veU 
lent» et Optiibatium aibitrio aliquantum represso» 
iiQriim auctoritatem et democrauae ad aequilibrita« 
tis consensum revoeare* Horum spem Caesaris , ad 
ie unum omnia rapientis» ambitib fefeilit* Igitur 
inttrfepto Caesare» qui unius domfnatione utrique 
factioni exitium erat allaturus , videbatur futurum , 
V ambae ad unam communem remp. seryandam 
conapiramit» Ver um haec rursus Wta primum tiuv 
bavit Antoniusy libertati omnium palam insidiatus| 
ddn inania fecit Apstjdoraticae, i, e. Pompejanae, 
igiciionis , c4us principes labantis reip. contn^ 
Antonium tuiamen ^uscep^nt, imprudentia. ^Hi 
cnim, cum in lH>ertatis certamiae de insano partium 
studio ne cogrtandum Qaidem f uisset , remp. , quaoi 
yini recupffavecant, ita prodid^unt» ut ejus pa- 

.. . ■ trom ■ 

bterpretes mtle liabufc. Verbt haec tum: Qulntus pius •- «iViff 
€ivh^ 9t fn f^uvQffittm, 4^inium dic^it^ Ersesm conjiqicbtt favttn 
ttiam ulterum^^qulz npn bene composicum ptr jiyiictbtc» Atqnl 
▼idetur llliul »irus ci/ifis ips^m hanc summtm compotitipnis cU«« 
crejitnfifm exigere. Tginir^ non,ipnge tbeui^tes. tb explicetione , 
GrlUerl» in continMttt ^ieUnft versiooQ Spisi^ Cic^ T. VI. p..450ii , 
Favonium Jis ini umikfim ftre slgoifictre stttutmus, qutsi diqi^ 
Pompejum Ctestritnum» m sei^etttit buf.^ ^^i^x ' twi mirus dvis 
ett Quintut.» tc ttncopere ti|^i.,d(fforf ^ cpptr^rius ^ nt emn di^ 
IQ^ ^iiaiul maiiaie dMdeatiini i&iir is ptrdom oomlnlbqi oncfb 



tMifitiini ifl Mtt facti6nis resdturioiie pobemlftiii 
opinareiicur. Quae etoltitia alteraraiii imrtiam bo* 
Bos co^t videre» ne idem soae aalutis, quddl 
leip., luofhgiiioi faceroit. l^aittaera Senatua» 
poat repulsttia 4e Mutiiiae obaeeaione Antoniam^ 
tt liberatum Dec. .Brutum , palam factia declafii 
vity se in rep. admiaistranda Pompejananim dud 
ftmore partium; Caesarianos contra se velle omilt 
lionore ac dignitate apoliare. Quod primum in 
Octtviano male habendo, ddn erga reliqiioa ^usdei» 
iaetioiits auctorea eodem modo patefiictumeat: quot 
aut suapiciosius diSdendo, aut aperti injurii, Se« 
Mtua a se abalienabat* ^tu^ jam ante proeUuni 
Mutinense Pollio qucritar, Epfot. 31« CoHsula 
nefue SenatusCMsuhp^ neque Uuris praeceperan^ 
mihi^ quid faeerem. Vnas enim post Idut Mar^ 
tfas demum a Pansa Uteras aceepi , in quibus harm 
tatur me , ut Semitui seriiam ^ me §$ exerdiune 
in patestate t^us futurum: fipist^ s^. respublica^ 
si me satis navisset^ et mtgi^r pars Senatus^ ma* 
Jores ex me fruetas tuUsset : poatea 9 Epist. 33 : 
sain^my inquit, eodem Senatusconsutto ^ quo Plan* 
cum et Lepidum in ItaUam arcessistis, me quoquc 
jussissetis venire. Prtftcto non accepisset resp. hoa 
wlnus. Porro vel minus attendentem ezcitarunt 
moniu Octavianii iiifas mox insecuta cum An£o« 
nio consociatia omnium omnia reip. conservandae 
atodia bebetare ^ebuit ao penitus eaestinguere. Un- 
da Asinius exsequj non potuit, quod post Mnti« 
jM^iem cladeift s« factiania promisenit) Epist« 31« 



ff€^im msPf^ tHsanSum ^i/^ 0&$ es^^etanihm^ 
quid, decernai^Smatus, -Kes ^r^m togii huh Pan^ 
^^dig sui^urrere^ o(nne§ ^ fui ,aut impsrium^ ^ 
p^mn 4eniqitP,fapiiH Rfimani lal^usf^ y^unK eise: -^ 
^um nWi sii^pericuiosius^ qUaiSSk s^^tium eot^ 
m^di sese ^ntwio dare. Quoifiimi& ,auteBi antt 
fcKafeQtiM» proelium ^x pr0yinei9.se qioyerec, je^ 
Ifi mio cum btfiG fuk^ quod nuUo SeDatuacon*) 
«ultc^aDee^aitaa erat, tum alia,.(tuafii item^ ad Ctce4 
H^em perscripsit) Epist. laud.i fcrebar^, iltquit^ 
sne^ si antin quam ego incoepta ferficerem ^ . prjee< 
liiim c^eetum esset^ pium meum consiiium rapci^ 
nenf in eontfariam partem ol^rectator^s meii prop^ 
Ht anticitiam jr.4t0At mihi wm Jtntofsia -^ fuit^ 
Ikletuebat acllUft, ne adyentual e>tta inulti ad coan 
aUium opem Antomo ferend} interpretarentur* 
. De^ratA libertate^ singulia aon alia propior fuit^ 
oiira, quim q^pediendaesuaesidufeif; PoUioDi praesfip». 
tipi» qui prodes.se nihil poterat^ Aeq^ue mederi. Qua. 
de re ad Antotiii amcitiam, Quan» retp. causa deaeiv 
T«erat , iterum ae cotitidit. Tmtaf eniii^ superyenerat 
iarum converaio.# vx^ quodpwlo ante, Epist, 39«, 
neque deesse^ neque superesse reipi, se vel/e^^tx mag^ 
ni fiducia aoimi professus fi»ertft, nunc jam ne vo» 
iQiti quidem piaeslare intogrum e^set. 

Quod autem in epistoUs ad Ciceconem AshiiiiS' 
odium testatus fuerat Antonti',rsd:jeain ob causamr' 
et dixis^e et aensisse cogitandua edty ^onlam An» - 
tMitis reip. Itbertatisjvtc :infiei#um. padam med]ta« • 
bfttur. Neqpe. dnbatamu* ntba EpisttUe 31. ^ 10:. 



==5 # 

HSHHft^ JSmcMi. >it ibiiifli^s^ iiMmm WKt fm» 
^•bfitrde) BtUola auL aHo. qaa OaestiSaai^ €o« m»i 
jitttio ad tAnfmtum feferrtf:: ii# m&vear efia^^u^ 
momhfs^^ qitm^ tumetsi ncfm cs$^ qki videt^miip^ 
40mes^ neqsiaipmm .pr9indejti€ dignus esi^ od^ryn^ 
^pmims^ perteukfm. Mness. Adea est emfn^nylssfi 
ptihi f ut niiii smn aetrifum' futem , quod Communc 
Qum ifUs sit: £t panrtua fufase Asiniatai) qoafvlc 
cmmi iBagnitudiM etferbcia, eifatioiamQs ^ qoftV 
ai succurren^ pcrvissetv lamp. pociua, qua« me« 
rera eum . Aafsonio necessitudfQeai , tuendam siM 
•umsiaset^ : ikd iieque erat hao: Aslnio poteslas , 9 
•Itiaa haereMt to ipsia reip^ tiscterihiis aefpeoali 
mali vitium»' qasMB quod ultar uofaam medela p^ 
tuisset sanari. 

His constare arbitror , PoliioQem Asinium , si a 
Caesarianorum fuit parMbus, quarum sequendarum 
causas et magnas et justas habuit, nitiilo minus 
patriae, honestatis, communis saiutis fuisse aman« 
tem; sed eum , quem temporum iuiquicas, noQ 
auus aQimus, cum rdp. proditoribus^ post ab« 
aumtam civium libertatem, icopulaverit. 
. Qulbus ita perspectis apparet, Veilej[um, quod 
multus sit, in insignis viri memoria ornanda, e 
rei veritate duxisse testimonii auctoritatetn : neque 
est Asinii virtus cum Planci perfidia ac foeditate 
comparanda. vid. Gronov. ad Tacit; I, la. sed 
coll, Ruhnlcen. ad Vellq, II, 63. % 3. 

Ab hoc inde tempore non resp. , quae nulla 
llrat) sod privatae amicitiae officiique necessitudi* 

Ha iiea 



iies otniidoi Ashiii cogitandi iTacieQifiqQe ratioiiedi 
gBbemaruiit. Igkur qua fide Antontttiu coluerit^ 
hiatoria docuit. Eumdem Cleopattae ambte euef^ 
.vatum, et ad Qmnem ae ^ abjicitmtea turpltodi» 
tiem^ sfbi reiiqiiit, tiec tamen veterts amicitiae 
ptoditor , iuTitanta Aiigusto , esse voluit. In 
4uod factum etim intuedr, quid atiis accidat, 
iiescio, milti certe ita in animum induxi, noci 
tHrn^ laudandam esse banc Asinii PoUiotiis ge» 
nerosam constantiam ^ cum - pari conjunctam pie> 
tate, quam Messalae institutum, qui, quod sem« 
per meiioriim esse partium vellet , et ad Phiiippos 
fortissi&ie conira Octavianum, et ad Actii^n pr» 
^utiano contta Antonium dimieavit« 



fA&S 



^* 'i 



PARs ^t TE ra:.; 

f • * - , • 

Ht AaiKII P0LLI0NI8 STUOtlS DOO 



C. K P U T l. 



OX. AglNIO VOLLXOKB O&ATO&B Ulfl« ^ 



%^aafldpqui<lisai tik>quentit^ apud altquem popix^ 
kiip Jtet: «p. pi^greaaua commode aecacum JotemUtt 
fta ppteat rdisiingtti, uc siugula spatia praecipulg 
qjuibKsdam ;Oonversioiuim nso^aentis aotantur^ <)nh 
torem PoUicaieai.f . .q.uoqu;x)isue tipdein.^m^^;»; ^.fiv^ 
manae historiam eloquentiae ordines, duae aetates 
sibi vindicant. Conversionum enim rationem sive 
describas facultatis dicendi ortu» incrementis, lap% 
su, universe, sive habita unius cujusdam partis 
jfflVOpi^ peculiariter, quo ex genere divisio est v&* 



teriim , -nt tisque ad Cassiom Seveiliffi teftfiiattt 
proferatur antiquae ^ i. e« optimae ac germanae 
facundiae^ apud Aucitof« diflL dt Otat. c. 19* confii 
c. d6« 9 id constat ^ reip. Romanae casum tantas 
omni eloquentiae importasse^ tamque insignes ma«* 
tariones^ lU ab i^ i^prjmis t^port .nt^ aetas 
ordienfla sif. jEjT finohito t*6mpdtuni ^elicitate 
unius orationis, ab Asinio habitae, argumemunt 
fiupcrcat ji; ^te». tlterie^. 3 »9ipojri!>il*^ Mwmirmli^ 
bus dictae: ab AugM^u ^in^e. imperio plutes eum 
caiisas orasse ex auciorum testimoniia et fragmen* 
tis nonnullis compertum habemus. Accidit vero 
hac eloquentiae calamitate non tautum ^ ut Ipsa ^ 
vera dicendk via dSecteilt, ^atqu^ ex uttinitae pene 
ditionis amplitudine, in arctum sane gyrum com« 
pelleretur, verum etiam^ ut in Scholarum ac Rhe^ 
torum conventus^ paryip dignum perfugiura^ rece- 
deret: cujus rei princeps est in Asinio Pollione 
exemplum ^ qui inter Scholasticos apud Senecam 
Rhetorem declamitans invenitur itaque huft^ 
e^fdfis •' diliae S!e(fftdtft«:'fiut}etAlar'dhtm^ j^afyj 
nM de A^nio j^ltdtle Orfttcffe^ 'tai'iveranit& ath 
tkme eausafu^^r^fldMAt^; eifptiei6tmiM :lti ^ett 
(te "^us^^eiAaiftaiidi^^slMh) ^ 4«qtft^ >l«i»>him «ttffl^ 

^v hI>h ••• i f H-.iihio airi.i. 4' >«•'. («liii.oi'-»! *: .. .,j 

eir.r.'; 1 .<-.».,;> feiiiinj i;ji''::il 5Vi« ^■tf.':?-' : . r* 
-'// :^j ^. :.:.. jiMn-j- xa civ' cWaii- -'-•-'; tKOi^ 
'•3 c H ' ' 



H 



♦ ' 



S E C T 1 d t^ 



J}e Aiirdo Pollhni XirdtoH, 



u 
r 



x\cc\isandi defendendiguie officiiim ^juo Vindidd 
tum reip, summa nexum' atqueconjuncVum /uem^ 
tiemo est in historia Romana omniquV anHcmitacc 
fideb hospes, qui ignoret^ Sufflmi viri ct iii ^ 
Winistrationis arce positi, hac forensi ppera, veiu| 
ininistra, ita utebantur , ' ut eam aii regenda jgi« 
Vancfague^ consilia sua reip.-gerenciaeVccinyerterent* 
la qua causa illud ImVriinis animadvertendum e^t^ 
historiam reip. Romanae, uti omnium fere rertim- 
pubhcarum ^ historiam esse factipnup] , auarufi| 
liiutuae coritentidties 1* discordiae 4 conversfones • 
omnem mtemae admmtstrationis formam moderei& 
tur* Quo factum e/st, tit faqtioiUs ^ahcuius sive 
salus. sive rmna, ^aepenumero in,. aecusatofura 
pafronorumve m judicus victprja, posita ^fuepjl:. 
Uncfe faciHe est ad inteliigendu^, a cauaimm. 
jfxaesertim publicarum^ patrpGmiis* quis fucrit a4 
ip9ji ciyit|tis guberqaofla c^^^ ^ ab his rur^ 

su[p ^d judicia, taiQ^uam ad^upi^ent^ praesidiaquc 
|i;i|) ^ de sua sententia temperanda^ , , retii r us . Sei 
qiio 'fuerMit antea actiones **cum*bmnl lep. Junc- 



tae viticulo^ id penitus solatttm sublatufn^Qe el^^ 
Augusto rermn potito. Igitur, quo iDajotis est 
iDomeott , Asmli s^vefsus Catonem institutam uc^ 
cusationem diligenter persequl ^ eo minoris om* 
aium , postea ab eo babitfirum , oraiionum argu-' 
Denta facimus: quanim amplo cataiogo et ex« 
ploratissimfl notitift^ si vel maitime superesset^ 
unius Catonianae. litis historiam, si fieri poss^» 
bbenter redimeremus. Cx hujusmodt enim judt- 
iiis, quibus magna parte continetur reip. Roma^ 
me lioc tempote sutus iiitemus, accurate per» 
spectis, dici non potest, quis fructus redeat ad 
rerum causas, momeuta^ Consequentias, perviden- 
das. Cutn iis eblm interiora factionum ac prin« 
cipum consilia arctissime cobaerebant , Cit per ea 
\ios insinuemns in omnem machinationum artifi- 
ciorumque rationeu)» quibus partiurh altera alteri 
insidi^batur : tt sic cursum "filumque causarum » 
)|uae 9 tatnquant serpens ' nialum , reip. Romanal^ 
lapsum et mteritum praepararunt, teneamus. Qud 
inagis dolendutn est, nos in his domesticis aclio^ 
Sibus^ corisitibrutnqiie fontibtis , contentotf ess6 
debere indiciis quibusdam et igniculis , quae » »n* 
flagandi studio excitato^ mox investigitorem des^ 
iituuqlt faniiiit(|ue , neic pleniorem historiae yet^ 
ritatisqtte lucein afferunt. Sed in rem praesenteai 
yeniamus ^ et actibnis in^Catonem, qttani piri^ 
siam Asintus habuit y causam ac tempom .expli« 
cemus, / ** - 

Ct 



Ca Clto, M. Catbflis Utkieiisls afflnid, adolai» 

tens huUius consiiii ^ sed tamen Cato , et Optima- 

tlum partes seeutus, anno U* C. 694. Oabinium^ 

Cos: desigtlatum , de aitibitu voluerat postular&^ 

et cum Praetores diebus aliquot adiri non possent^ 

•Pompefuni privatus Dibtat(5J:tm aippellaverat, vid. ' 

Clc/ai Quim. I. a. c. $: Triennib post, anno 

U. C. 697 'i Coss. Cii., Cornelio Lentulo Marcel- 

iinoy L; Marcio Philippo, tribunus pL^ primo 

Optimatiam factionem adju^t itl causa Ptolemaet 

Auletae^ quae Senfttum annis 696 et 697 exerce*- 

Bat. ? Regein ehim Alexandria pulsum , in ragnum 

teducendi potestatem aemuli sibi petebant P. Corm 

Lentiilus Spinther, ProconSuI Ciliciae ac Gypri, et 

Pomi^ejus M; , imperid bfilitari' allquo cupiens or« - 

nari , quo CdesariS cfescetiti armii^ aUctoritaii veltit 

inanum injtceret. Pompejum nol^ant Optimates hac 

nova' potentiae ac^esstone augeri : igitur religio ad 

]>artes vocatuf, cujus auxilio tota res tamquam divi«- 

-nitus^ impeditur. ' vid. Cic« ad DW.. I; 2. 4« 5. ad 

Quint. II. 2. 3. 6. conf. Plutarch. in Pompej* 

p. 645. D. E. Dio XXXIX. ift — 17. etPabjicius 

in npus, Ijr. FenesteUa .apud Nonium, C. ;iy. 

.n..40j.< V. .it««wr,^ p. joji 702. Auctt* Ling^, 

Lat. Gothofred. Inde iii -contenta ad Luccam 

postquatn 21 Pompeja,; Ca&dfe, et Ci*asso decre-* 

tum erat, ut Pompejus et Crassus in sequentem 

annum Consuiatum peterent, quo invalescens $e^ 

• mttts a<Kctioffti{S IniBgeretur^ et Domitiu^ Alieno* 



^6 

faftrboa arderettir (i>, Cup i np. def(9c'U, «e^ue 
Triumviris vendidit. I^ompejo igitur et Cr^sfto^ 
Qttibw nulla spes erat Consulatas adipiscendi, si 
|egitime peterent, Ita adxiliatus est, iit, adjutore 
^oUega SufTenate^ comitia: magistratuum cr^ndo^- 
rum diferret 9 et rem ad interregnum adduce^ 
tet. vid. Cic* ad Quint. II. 6. Dio 1. 1. c. 27 ^ 
a8. Liv. El>it. L. CV. Qui de hoc TribunatiK 
Catoneqy postulare volebant ^ rem dis.tutis.se Viden-' 
tur in annumt alterum, ne in I^ompeji et Crassi^ 
quos Cato juverat, Consulatu offefide^ent. Igitui' 
tccusatur anno 699, L. Do.mitio Akehobarbo, Ap^ 
>io Claudio Pulchro Cosaf..(a)> duplici actJo^e: 
iu\ft, lege }unift Licinift, quae est de modo leguof 
ixromulgandarum per trinundinuift CS); alterdy 
FufiA, qua «ahcitum fuehit^ ne omi^i^us diebus 
fastis legem ferre Kceret (4 ). Ahr hac lite Asipius ,• 
anftum aetsatis agens dlterum et vicesimum (5)» 
oratoriam laudem auspicatu^s est; quoniam pesteog 
lBtesti!Bftm piopulsare iastituit , cum propngnato^ 

ri- 

C 1 3 Vli, de. td tW^ t 9* Pluttfrch. in Cmo» p. ^iU E. K 
' iA Pompej. p» 646. C. D. in Ccet» p. 718. B. ,C. ia Cat. mbu 
f. 77S. £•' 7. Dib 1. I, Ck 36y 37# 88. Afpitks ^ B. €• Iht^m 
f uei^ io Caei. c. S4. Vielle]. IL 4^. S <• 

Ca> Ascon. in •rgum. Orat. Cic. pro S^aitro, p. icos. 

Cs) Vid. Btctius, L. n. C. n. S %2. Ernest. in Indice Legg; 

<4) Vld. BHdlins 1. 1. } 44* tXttiU h L et Vid: Cic. td Atu 
IV. 16, .. • ' ^•' • • ■•■ 

Cs) VU. Am. ditL de Oiab c M» qobmH, L a ».>p 



Hba» ^triae doniparandi]$. Claromm ^m jave* 

bum aLempla secutus^ qui crtditi sum absidcm 

r^if. dare^ malorum diyium^ accusationcm ^i)^ 

fortiter ausus est reip*: utilitatem contra^ Pompeji 

Crassi^Ue potentiam vindicare. Pro Catone dixcf 

^unt C. Liqinius Calvus (a), cui Crassus faVo* 

bat (3)^ et M. Scaurus, ex provincia SanUnia 

ireversus, Pompejo vehementer gmtus (4): Pro- 

jpilium , Catonis in Tribunatu coUegam , crimina-> 

tus est Clodius (5), defendit Q. Hortensius (6). 

j^ollio aut^m , quamVls praeclarl oratione 9 quae Cae« 

Jsarum adbuc temporibus cum admiratione l^eba^ 

jtur (7)j reum oppugnasset, non potuit tamen 

>onata causam contra Pompeji et Crassi auctori« 

tatem tueri. Absoluti sunt Suffenas et Cato a« dL 

.III* Nom Quint. (8); turpi documento «adentia 

jrdp.^ in qua legum» reverentia nulla, praepotenf 

4uorumdam arbitrium pro lege erat (9}« 

Tem* 

(t) QalnctU. i. i. c. ^ p. IQ^^ 

(s) Seiiec. L. ni. Coatrov. XIX. p. 25^9 d^jf. 

Cs) Conf. de Biirisny, Mem. Mr CalyiU, in Mem* de TActdi 

i* Inscilpt. T* XXkL p. 129« tqq. 
(4) Vfd. AicoiU 1.L 
<5) Clc. t<< Att. IV. 15. 
(6>td qutm' semetitiam locam in Cic. epiit. Itnd. intei)^re<< 

titar Vir doct. Laxac ^ de Hortens. Secc. L | '35^* p. 80» 
C?) Vld. Anct. dial.„dc Ortt. L I. , 
C8) Cic. td Att. 1. L epiit. 15 , itf. Ascon. L t 
(9) Vid. Cic. td A^t. U L epist. I5* 17. Ctto prlot tbsoffl» 

l»s eit iege /aoil Licinil: Fufi4 cuin tbsoltttum triy Cfieero Atdcvi 



Tempdribus triutnviralibus Asinius oratibhdrf 
liabuit pro Lamia , quae dfeift edita est. vid. Sef* 
nti. Suasor. VL p. 4a. Fuit is, ut credibile est^ 
L. Aeiius Lamia, familiaris Ciceronis, quem hid 
Jnepist. ad DJv. XI, i(J, 17. commendatD. Bruto^ 
'et epJst. ad Div^ ' XII. '$. Cofnificio : ib A. 
Cabinio Cos. relegatus anno U. C. 695. (r)i 
iedilis anno U. C. ioi. ( 2! ) > Praetor anno 
71 !• (3)} siquidemf is sit Praetoritis , queni Va* 
lerius L. I. c. 8. ex; 12«, ac Pliniifs, H. N. VL 
ga. mertorant. In hac editi oratione PoUio CiceJ- , 
Tonis faffiam vehementet infestaveralt. Cunr enim 
1n scholis aliquando ad declamandum poneretbr sua- 
soria 5 an promittente salutem Antonio Tulliis* ora- 
tioiles suas comburaf, atque in hoc argumenturii 
tie incfdissent quideih unquam homines, llisi Pol- 
Mo auct^r f ulsset , Asinius eo , maledicentiae dicam 
an furoris , progressus est , ut ipsam rem hfstoricc 
• affirmaret. Etenim in oratione laudata» itaque nufi' 

quam ^ 

inintiat t niqu9 patronis suis tam Ubintibus , ^nam accuUtoriius» 
£um tamen sigaificat secum et cum Miione in gradam^j-ediisse, 
ibid. epist. i6. Harum^rerum nexum, quemadmodum etiam*]ocu|n 
huc pertine«cra episu 15. , ** ^uo intelltctum ist etcl^ dc cujus 
obscuritate quecitur Emesti, expedire satis non possumus\' quia 
^liistorite rronnisi tenuia quacdam ac rara vest]gia'*dej?rehendunus. 

(i) Vid. Cic. I. J. XL 16. 301. 29. post red.^ it Sen. c. 9r 
pro Sext. c* f.' '■'' ' ** 

(ft) Clc. ajd ,Dly. XI. 16, 17. conf.; Iflgb; /Jinnal., %.^MU 

' C3) Cici in cpist.* liucfi conf. Wfii. L I.'p. aZiI ' / ' ^ . 

»^ ^ . ai*:... •:: .-- . ^iim. :!.*... •.♦ •.! '■ j' '.- --#.. 



PARS J^LTEKK.. 



M^t ABIUH POL^IONIS STUOtlSDOC» 

^ TS.lliAB# ^ '^ * ' 



C. A P U T h 



9» ASINIO fOLLIONB OJHATORS UNI«- ^ 
yBJBLiB, ■ * * 



\^aafldaqttideai J^quentift^ apud aliqttedi popu% 
lHQi jter: «p. pi4gres9tta comfnode aecacuai interiraUtt 
ica ppteat rdisttngttt, ttc singula spatia praecipu|4 
^bKsdm.ooovertionuin iso^^eniis Botttatur^.Oi») 
torem PolIiQnem.s. quoctt^niaue tafidein.-m^^?^ Kep^ 
inanae historiam eloquentiae ordines, duae aetates 
sibi vindicant. Conversionum enim rationem sive 
describas facultatis dicendi orttt, incrementis, lap% 
su, universe, sive habita un}tts cujusdam partis 
^OP^ peculiariter, quo es genere divisio est ve^ 

H 3 t%M 



5W 

jie iDdicra lapsu . debilimum , Auguatas mm 
tprque douavit, pasausque est ipsum postero»^ 
que Toiquati ferre cognomeq. Suet^ L U c. 43. 
Factua esl dein P. Nonius Asprenas Cos. cum 
Mi» AqttiiUo JuliaBQ sub Caligula^ anQo 790, rid. 
Pigh. Aanal* ad h. a. p. 5661 et Li. Nonius Asn 
prenas aub Domitiano , auno 846 : undie Asprcn(^ 
tum comuhrem domum vodure potuit l^iiQiuSn 
H. N, XXX, 7. Venefidi reo objccit Cassiua 
Severus accusator, eum veneno triginta et centuni - 
Mnvivas necasse* vid^ Plin. H. N. XXXV. 1%^. 
txxx. Quo facto Augustus consuluit Senatum^ 
quid officii aui putaret: cunctari enim se, ne^ si 
Mperesset, eriperet legibus reum ; sin degsset^ 
destituere ac praedamnare .amicum. existimaretur^ 
£t consentientibus universis, sedit in subseliiis 
per aliquot horas: venim tacite^ ac ne lauda^^ 
lione quidem judicmli data. Suet. in Aug. c, ^6^ 
Caosam rei tuendam sibi sumsit Asinius Poilio;^ 
' cujua oratio et Cassii contraria Quiuctiliani aatat« 
aupererant , quas harum rerum studiosis commendat 
legendas , !• O. X. i. p. 883. Ut Cassius aman 
fior semper et acerbior erat, vtd» QuinctiL J, 0« 
VI. I. p. 534» 535- X. I. p. 918. Xir. 10. p, 
io88., ita asperius, quam accusatorem decebat» in 
orationis exordio posuit; DH bani^ vivo: e$^ quo^ 
mc yivere juyet , Asprenatem reum yiiieo ; vki^ 
Quinct. XI. I. p. 973« QuamqttavH nmlti, quds 
Classiua reos faciebat, absolvebantur , unde lusos 
Auguati apud Macrob. Satum. II. j., tamen de 

htt^ 



fis eyitu litis tiihil cdbstat. Attamen si cbnjtce* 
fe fas sit ex Augiisti cum ra> necessitiiditie , et 
posterorum dignitatibus , ^ Pbtlionis, magni tuni 
^uctoritate conspicui, patrocinto, Cassius inaneni 
bperam in ctimi^cU veiiemeutia comsumsit; 
" Dixit AsiniUs in alia etiam yeheficii cafasA, reb 
ifoscho^ Pergameho Rh^tdre. hi eadem lite egii 
Manlius Torquatus, quem Horatius Bpist, L ^i 
fA coenam invitans 9 monet ^ v« 8 9 9. 

Mi^te kvts spes^ et certqmifui divitiMrtm^ 
£t AfoscM causami 

^ q.uem loicum Porphyrio, 4'^/inquit, PergaiAe* 
nus rhetor f^otissimus^ reus yeneficii fuiti cuiM 
causam ex prlmis tuflc Qr^tores egeruht ^ To^utim 
tus hic^ ^e quo nunc Poeta dicit^ et Asinius Pot^ 
fio. conf. Acron ibid. et Scholiast. J. Cfuqufi, 
ftd h. 1. edit, Rapbeleng. 1611. p. 5^9- Rhetor 
ist^ notissimus » unus omtlium nobis m^fa^i igno«i 
tUs est, Ad TorquatUm (fillQiri , ut videtdr,- 
fjus, quo Cqs. natus est tforatiuSt qaem adeo 
^a/n vocatE^pod. ^III. 6^) scripsit quoque Poetii 
Carm. VH. Libri IV , ^ in ca laudans genus , iu 
tundiam,- t^ietitem. v. s^a. 

Tertium fuit Asinii Pollionis patrociniuin iii 
causi veneficit:. nam defen^it Jtpolfodorum^ bujun 
ta^tminis reum, sed eodem }udida datnaatum. vid^ 
i^neea li, l\. CQWrtv. XUI* ^. a^. f «it Apol^* 



lodoru^B itidem Pergamenu$ Rhetor , praecepto^ 
4ugu§ti(i), ^rtU . Rbetoricae sa:iRtor..cele>erri« 
inus (a)5,a puju$ cum Theodoro Gadarenq (3)» 
pa^Utro Tiberii (4), ^^ssensu manarunt a^tae 
Apollodorcorum et Theodoreoruri^ .(5^> ^^ imita*? 
;ipnen| familiarum jn philosophia d|versas sent^n- 
tia^ sequentiuqi (6). CondeijDnatu^ Apollodorus 
Mas^iliaiq copcessit , iitique dpcuit. Senec. 1* l^ 
ir. II. Controv. XIU. p. ap^t 

Mediis Augusti temporibus , postquam longa 
tempori^m quie^ ^ et contin^uin populi etium , et 

as-, 

(I) Su^r. in Aug.,c 89. Qu}ncril. IIT, i. p. $ti6. .Stnbo 
I.. xnu p. 927* ii* ^Hieronym. ia Chroh.' Euseb. td a.' 
IfDCCCCLUn- . e - 

. C^) yid. Qoinctil. U U Scrabo |« 1« Auct. dii^. (le Qrtti^ 

(3) Vid. Strabo L. XVI. p. iioi. A« Quinctil. 1..^ Suidas ^« 
BiU«f9f T. II. p* 17<9. 

(4) Suet. |n Tib^r. c. 57^ Quiirot. h 1. confi' Oasanb. ad 
Sv^c !>• K sed coll.;.Plii|ipp...JPero9ld* Annotat. in Lamp.' Cfitt 
J. Oruter. T- I* p- 240. H^ronjrm. iti Chronf Euseb. ad ly 
ilDCCCCLXXXVI. 

' (S') Similes sectae ftieront Hirmagoreorum et Frontoniafiorumi 
de quarum akerl videDlji!» esc Niebiihr^ de M. Corn. Fromono 
ejiyqije: f criptis , Pf.X^HJ« in.eju^ ed\cione FroBtonis, 

(6) Vid. Scrabo L. XllL p. 927. Q. Qu^nc(ili L >t p« &i<S» ai7\ 
II, 9* p. 165, 166. et V. V. D, D.. ad h, 1. IlL il*« p. 295. V. 
13- P» 477» ni. z^ p. 223.' 'Sententias Apollodori diversas a 'Ilieo-^ 
dor^is momorant Quinctil^ Ill.'6. p.*fi47. asi. c; ii. p. 29?« «9$^ 
Vt 13« p. 477t Seneo» L. 11« Gontro?. IX. p. l^». 167. 9ortif« 
natiau. Art. Hhet. L* L p« 5S« ^^^u PiUioet. et A^reh ^usustiiQkk 
Fripc* Rbetf ^. 293. ^onf. p« 294» 299. ibi4> 



fsaidua S^natqsvtranquUUtaSy :et unaxifni prindpi^ 
4i8cipiina^ ipsam.quoque elpquemiain, siqut oxx\r 
^ia ^lia, p^caveraf , A^inius apud centumviros ha«? 
Jbuif or^tiovips prp Aqtirfdfbuf Ufbini^e. yid. Auct^ 
;irajk: de . Orat* q» 38.;. Q^inctili^^jias I, O, VII. a, 
P- 69S9 604. il/uJ qucqu,c^ iaquit, etfifm mn esp 
jivnxArfiropl^ yjimiif tamcfi rati^m trqctatur ^ in 
^tdP citr§ doc^sutii^nenf quacrftur^ utrum factun^ 
fip4 -JJtraquS etrifp $ars e^posiffonfm suflm Aftf 
ibef^^^ atqfic eam^ tuett^r; ut in lite Urbiniaria peti* 
jfir\dfci^$ Ql^^if^i}^^ F^guluni fiiii^m Ur« 
Jb^inlae., ^cieyict^., in quqi st^terat, fu^ 
;gis^se: jacxa^tumque 9 as.ib^s vjir|,is, r.fs^ 
/^^tui9 ^ ^tjjiip; a reg.e, tap^e^m i.n Ita^ 
Jis^fi (ic pjitrlam ^^uam MargiQ.o8 ve« 
4^isse, atq^ue ibi: agnosci;^ Po//iQ contra^ 
jSL-pryis^e ,vevm,,^ PJsauri domipis duor 
^Iius , medic4'n4i.p. fac^itas^se,. mapumi^* 
^jim aHjepap: ;e fami^iae venall imrair 
^cu.issje, ,ac Fog^ntem, ut ^is se^rviret, 
^mtuo)*. Nanne tat^ iis canAtlat di^arum cajut 
sarum compqratione ^ ^t cpfyectura duplici at* 
4Ue di^iprsqV A^o vlocQ p..;5Si7., Quirvctilianii^? 
.,e]U34ea^ liUf^.t^irgumeqtiiiQ. tangiit: obi . e^ , quae 
#«»? praesenti^ ::^efpporis,, .si^^pc^iii^; ^ppreh^ndunr 
;tHrr pon eg^re coniectijra afl^rmaps ,. scd et ih 
^4^' inquit, pi^test vi^cfi e^tra hoC' prppositum 
ponifclurae genus ^ CMfp de qliqu^ hotnfne quaeri^ 
/W> 8¥4 .^^flJl^ fiSt- qi^aesftqfn cqntrif Ur^frir 



Mae hdertdes^ si is, qtil tib^iiam 6!!fl| 
{^etebat bona , Clu^inius Flgulus ea» 
$et, an Sosipater: nam et substanti^i 0u$ sab 
pcuhs yeniti nt mn p9$sit quaeri^ a^ sit\ ^uomSai 
uhra oceartufk^ nec quid iit^ (acilicec, quaerltBr)^ 
fiec quah sit^ sed an quid siK Ferum hoe quoqu^ 
genus ikis ex praetcrito pendtt^ iin hicsit tx^ 
Urbinia natus Clu^inius Figulus. Ha« 
buit Asiniud in boc judicio actve^s^ium Labienum ^^ 
hlstoricum; de quo '^id. Schotttis, 4e d^n- a^u^ 
Senec. Rhet. p. i8. et Vossius de Hist. Lat. Vyl^ 
t. as. N. Fabri opinionem ^ lid Setie^. («« V. 
Cdntrov. Praefiat. J). 349. noi. 8,, qua$i is iden 
tssepossit, qui a Caesare ad Ponlpqum trlnffugit^ 
t^f6tae Vods; 1% 1. Efjr eadem certe ' fkniili^ filit^ 
e^ Pompejanafe studfdm factionis hereditariuqi te« 
Buit. Laudat Quihctiliatius I. O. L 5. p« 53. orai» 
Tioiiem Labieni in PolHonem^ qiialm ta^en dubitat^ 
litrum Coriielit GaHi sit: forte eniin libellus^ liMi 
ftddito auctoris nottine exierat. Ipse Pollio iii Li» 
bieno damnabat illud^ rebu^ ageniibus^ qtod deili 
mluit, teste Qui^ctiliano IX. 3. p. 8oai. Qnod 
iiutem Vosslus L 1. his locis inteli^gi jubet noa 
Asinium Pbllioiiem, sed fi}ium AsiniuiA Galllimit 
idcum luculentis st^riptorum testimonifs comtrariuiA 
{»it, flu^isse Videtur ex errore ^uodam de ^rotiori 
Vitae PoIIioiiis spatio. Hunc igitdr Asinios L#- 
bienum inter argumenta^ malae causae posuit. 
•Qiriifctiliaim* IV* I. p, 336. Stiam- partiSy ik^ 

a4* 



§th»sae p§tnHUs dabit exordh maieHm: inHrta^ 
fum h$nore^ si ^loqucnSiam ejus ac gratiafn ff$t 
ftmerc fingendo^ ut ea suspecta sint judici^ fepe4. 
rimus: ititertm per pQntumeliam^ sed AocperquaM 
raro^ Ut Asifdus pro Urlfirda^ hpredibus LaHenuni 
adyersarii patrdnum it^ter argumer^a ntali^e cau^ 
saip posuit. Mbieol epim^Qmma «gesus ent^ 
eumma infamia^ summum odium; qtiippe qui pef 
siu)ta impedimenta eluctatus, ad ftmam ingenii, 
fBOQfitemibos magis l^ominibus, peiVenerat, quatit 
yolentibos. Nemo erat , quin » tametsi omiit 
homiiiem vituperio dig&um judk^aret, ingenid ta*^ 
Bien ejus multum tribueret. Lib^atem tantant 
aibi sumebat, ut libertatis nomen excederet: atqud 
ip^e^ quia passiid omnium ordinum homines lania«r 
bat, IVabienus yoca^etur. Animus per vitia ingens,- 
at ad similitudiiiem ingenii violelittls , et qui Pom-t 
pejanos spiritus nondum in tanta pace posuisset; 
Senec* l. 1. p* 349, 359. A tali i^tur patrono^- 
quem ob Pompejanos spiritus Ckesattianus odissc^ 
defoebat, Ashiius aptissime potuit arguotknta mt^ 
lae csiusae mutuar|. Habuit PaUiof bas orationea 
apud eentumviros; et cum temporum lapsu nequti 
Oiceronis, neque Cae^aris, neque Bruti» nequ<^ 
Gaelii, neque Catvi, tion denique oUius m^gni 
Oratorin Jiber apud centumviros dirtus legerettit,^ 
Auctot dftlogi de Orat, c. 38. h^s pro 'UrWrilad 
heredibus oratioheS e:^cipit. Ea^uhi ^ctctoritat^ ttti<^ 
fur Cliarisius^, Imst; Grammr L * I.- p. 5Sh "edre,- 
Pntscb* Clipeus^ inquir, masculino generc in sig* 



^ificathne scuH ponisur, ut Labienus ait: neutr^ 
^Hittm generc imaginefn iigmfica.t* Sed Asimus 
pro UrHmae here^ibus^ .imaginis clipeum 
ifj^asculins Jixit: Clipeus praetextae • ima-» 
ginis positus. . Ita enim N. Faber ad Senec. 
Ej^cerpt.; Controv. L. IV. Praefat. p. 44^. not.6. 
verissirae restituit pro. vqlgata l^tioq^, de proyin^ 
tiae heredibus^ 

^ Alio AsiniuS' judicio dixit pro Liburnia: de quo. 
p4raeter unum a Quinctiliano excerptum locum nihil 
t^nemus. Magnam qsse dicens rerum fictarum, 
atque adeo figuraruni , in orationibus vim , ut dic- 
if^, inquit, I. 0# IX. a. p« 777, quaedam^ ita 
scripta quoquc fingi solent: quod f^cit Asinius pro, 
Ifiburma: Ma(er mea,.quae mihi tum cait 
rissim^, tum dulcissima fuit, quaeque 
jaihi vixit, bisque eadem die mihi yit^ni 
dedit, et reli^ua ddnde ^ ei^heres esto^ 
Jtiaec cum per se figt^ra csfy tum duplicaturyquo'^ 
tiefi^ sicut in. haccqusa^ ad imitationem alterius 
scripturae cor^ponitur. Nam contra rec{tabatur 
festtftmcn^um^ P. Novanius Gallio, cui ega 
omnia iineritl&simo volp et debeo, prq 
ejus animi^ in me suQima yolpntate, e$ 
fidjectis ' deiaceps aliis , ji e r e 3 ^^ s t o. Imitatus 
fu^rat Asinius ; formulam ; test^mentor-um conscri-n 
heijdqrum;...cujus figurae hoc imprimis loco egrer 
g|us erat usuS) ob recitaf;um ab adversario testatf 
^p?P5un^,-.ccnif* Tivnqb, a4 W* ^m ^U^ G*ln 



lio fuerit, a«sequatur, qiii poterit, fx Scholto^ 
de clar. ap, Senec. Rhet. p. 15, i6. et Burmanno 
ad Quiuctil. 1. 1. et ad ni. i. p. ai8. 

Alift causft Pollio defendit M. Scaurutn^ uteri^ 
tium per matrem Muciam Sex^ Pompeji fraBrem^ 
vid. Dio LL ^. Ascon. in argument, Orat. Cici 
pro Scauro p. -ioo3,; filium M. Aemilii Scauri^ 
cui Ciceto patr6(dinatus est ; nepotem illius Scauri^ 
qui princeps Senattls fuit» Secutus erat hic Seau<^ 
tus ( r ) partes Sex. Pompeji , a <juo postea ad 
Antonium transfugit. vid. Appian/ de B. C. Vi 
1412. Inde in Antonii amicitiam receptus, ab Au* 
ghsto, pbst praelium Actiacum, primumneai de* 
stkiatur^ deiii pfopter matrem Muciam vitam ob« 
tinet. Dio !• 1. et LVI. 38. Eum Asinius reum 
praecipue conimeildavit a meritis majorum, vid; 
Quinctii. I. « O. VI. i- p. 505: quemddmodiiai 
Cicero in patre instituerat. Quinctll. h I. conf* 
Valer. Max*. VIII. I4 ex. 10. et Aur. Augustin; 
Princ. Rhet. p. 301. Ex Pollionis pratione verba 
laudat Quinctiliaflus, IX. 2. p. ^74: nunqnam fo^ 
re creSidij judiccs^ ut^ rco Scauro^ nc quid ih 
ejusjudicio gratia valerct^ precarer. Ceterum eau-i 
6ae Iii^toriam ac tempus plane ignoramus. 

* Adversus L. Munatium Plancum y.Ciceconis mi^ 

■ J 'cu» 

• ^ ' . .. ' •.•,..• : , ?:> 

^ C>) In caJ.»>»..W.C.^^ fndt, Annal. Ilf. 6^.), qul subTiJii^plo 
clarus jl a trranno ad' se necandum esc compulsui (^ld. 'Ta^ft.' )\\ 
vK ap.)', S^atiVi^rmn fiimUta ezstincta est. vid. i9ene(m Sua^or: 
11« p. s4*. .> — : .1^. ... .. . ? , .jL-*:j 



1» 

(um ap 4i#cipuium, qui Dac. fermura Aotdnt* 
prodi4it9 ac dein *in b^Ui Actiaci apparatu ^b An* 
tonio ad Caesarem transfugit^ A#ius Poilio pra« 
tiopes paravit, qu^e ab ipso aitt Uberis post mor-^ 
%m Planci edereqtur, ne x^esi^opdere posset^ quod 
pum audisset Plancus , cum mortuis nonnisi larvas 
luctari, dixit. Qud dicto aic repereussit Asinii co^ 
patus» ut apqd eruditQS nihil impudentius judica*^ 
retur/ Auctor est Plinius in Praefat* Hist. Nat, 
fxtr» conf. quae in simili causa scripta est Flinii 
l&inoris epistola, IX* i. 

* Multas praeterea alias cau^ad Asinius dixlti 
quarum vel titulos ignoramus. . Ita. aovimiis est 
Quinctil* X^ i. p^ 8S3* , PplUcmem ac Messalam de^ 
fendisse eosdem, quos, qiiove judicio, defende^ 
rint 9 non scimus. Celsus ex oiratione aliqua Asi^ 
pii prooemium laudabat: {/, C^esar^ ex dmnibus 
t^ariaUbus^ qui sint ac fucrint ^ possH huic caw^ 
^ac disccptator legi; non quisquam tc potius opa 
tandut nobis fuit. vid. Quinctil. IX. 4» p. 870^; 
Uanc Celsus» qui uni quamdam htiic parti for^ 
mam dabat, optimam dicebat compositionem esse^ 
prooemii. Qutnctilianus autem y quamquam hocT 
bene compositum judicet, tamen legem banc essr 
c^^ponendi. in omnibus prineipiia reeusat: quix 
J^Utuendum est prooemium varie, atque ut sen-' 
sus postulabit. Quinctil. I. 1. Ex alia actione lo« 
iiUm, qm pertiquisse potest ad orationem />o JU^ 
hirnia^ aut alteram illam pro Vrbiniac hercdibus f 
excitat Quinctilianus L 0* IX. 2. p. 'in^ 9A 

cxem« 



|i|rai»iltuni intferrogttionis ab QntoFe usupp^ta^, iur 
l^andi) ^t jitufemidae dissiomlatponia gratia; 4yr 
dism^ fyrtQiUmf pnquam^ mn inopciosum usta^ 
^raum teprchcfiHimvSf Citat porro Ch^riaius^ 
ln«t. Qramin, l*.,I, v. insequenii ^ p. 198. editi» 
Pntach. 5 JP^iimein ad ^aesarem: Ihsequ^r^i^ Asi^ 
fiius P^Hifi ad Caes^ren^i Vx\m(^ insequenti 
(Jip: alio Iqcq, ibid. p. 7^, Asimum in Vak^ 
rium^ Lib. I: Hos pugillarei et masculin^ ger^^ 
re^ et sempct plurdliter dicas^ sicut Asimus i^ 
Valeriufti Lib. h Quia pugiliu? est, quj 
j>Iure8 tabellas cotitiHet in seriem si^* 
tas. Ab eodem laudatiir Asinius contra m^/e^m 
dicta Antonii^ ibid. p- 61. Catinus masculiM ge^ 
nere dicitut: — et hinc diminutiye catiUus fit^ 
Mt Asinius contra maledieta AntonU: Vo}itant- 
^ue urbe tota catilli. Auctpr dial. de Orati 
c. %i. orationem memorat Calvi in Asitium: quo 
loco Lipsius CQnjiciebat Asinium i Schultingiu^ 
.Calyipta in Asinjium. Facilis mutatio videtur, neq 
tamen ulla alii se probabilitate comttiendans. Tota 
seosdts ratio ob^curius nomen poscic: igitur m;dil 
mus~ Asidium legere, ut intelligatur Sabinus Asi« 
.dius» venustissimus inter Rhetorcs tcurra^ cujuft 
sfimentia r^fert^r ;i , Seneca , S\ia^ox, II.. p. i». 
Aliis locis Asinii auctoritas affertur in vpcabuJU 
nonnullis aut formulis dicendi: quemadmodum a 
Quinctiliano, I. Q. VIU. s, p. (Jpa Neo a yer- 
his modo^ sed a mmimHs qMO<^e d^riyM^ s^nt 
^uaedam^ ut a Cicerone suUaturit, et ab Asu 



1b 

»ft, fifliibriaturit, et figuUtutit. Ibi^. 1;«* 

ji. 83. hoi lodices PoUioni placuisse dicitur. ChlarriA 

^ius, 1. 1. p.46. GetHHvus^ inquit^ pluralis cura tif^ 

iione vectigalium fdcity oUctores tatnen vecti*- 

galiorum dixerunt: Ut Aslniusx teetig^aliofUiii 

t^ip. curam edse habendam: ita enim le- 

-gendum est pxdi habendum tX p. i\g. ubt eadem 

Asmii verbil citantur: Mkcrobids item, Satum. L 

•4. notavit ytctigaliorum ab Asihio P<Jllione fre» 

^uentet usdrpari. Prisclanus L. VIII. p. ig^'. 

ASniuS' PoHiox sed.cUm ob ea, quae spe- 

raveram, dolebam 9 consofabar ob ea^ 

quae timui; consolabai: passive protuHfi. 

'Idem, ibid. p. 793. , Asinii^si cujus eXperta 

virtu^bello Germaniae traductoad cu»» 

fodiatn lllyrici cfst; experta pa\siye; ubi 

Jegendum est trdducta. Ad eumdenf PoUionenf re* 

ferri • potest , quod scribit Priscianus , L. X. 

p. 888. Nanciscor etiam nactum facit^ abi-* 

que n, ut Probo et Capro et Pollioni et Plinio 

flacet. 

Superest, uft vttefum de Asinii Potlionis elo 
quentia judicia exponamus. 

Vollio princeps Orator didtur ^ Plinio, H. If. 
VIL 30. Orator magnus a Seneca, de tranq. anint» 
c. 15. , 

Insigne moestis praesidiu^ reis^ » .,* 

£t consulenti PolHo curiae: 



Hbratlo, Cirirto/L,H. ©d. 1.13, 14. 6gfegitis Ori- 
tot priedieatul* a'Senec&-Rheu 'Exdeipt. CoiltroV* 
L. IV; Prarfat. ^."441 > 442. Atietor dlal* • de Otat. 
e. >25. Ciceronem xiuidetn jndiCat tetefos eorum« 
dem tempofum> dfsertos antecesstsse , Calvum au"* 
tem et Asinium, et Caesarem^ et Coelium, et 
'Brutum v ^uo jute, et prioribus et sequemibus 
anteponi. Sed adstrletiorem Calvum eenset, nu- 
mero^iorem Asinium , splendidiorem Caesarem ^ 
imariorem Coefium, graviorem Brutum, vehemen- 
tiorem, et pleniorem, et vaientiorem Ciceronemr 
in quibus tamen omnibus eamdem doquentiae sa<« 
nitfttem reperias: ut si omnium pariter libros iii 
nianum sumseri^, scias , quamvis in diversis in« 
geniis^ esse quamdam judicii ac volunt^tis simi- 
litudiriem et cdgnationem» 

Praecfpuam autem dicendi virtutem , tt Velut 
characterem , Asinius habult diligcntiam : qUae sum» 
ma in eo fait'9 ac tanta^ ut quibusdafA etinm ni^. 
^ia vidcretur. Quinctilian. I. O. X/ r. pi 917, 
ibid. c. ^r pi 9^8. XHJ ib. >. tQ%%. 
■ Diligcntia aliquoties universe ad omnes Orato* 
rii .c^iWieris partes. refertur (i); aliquoties ad col- 
locatioiiem ler^m inventarum C^); verum proprie 
■•••-' ad 

(t ) l^ apttd Clc. &t OHrat.'H. i^ t^jui diUg^tktf ^m e. g« 
^lt iUf^tniiu terib$nii : vid. QoinctU.' L* 0.'X i. p,. If7. tf, ^ 
P. 937* 

• C23 Apud Cte. Ohx. c. iti in Bfut. c. dd, 6f. t^ twltfi^H^ 
dicitur: ibid. c, ^o. «onf. Senec. Controv. L. V. PMrai. pv 3f^ 



ad ddectum verbonun, .eommqiie conposftionem 
tc stru(;turam ( i ) : quo adeo sensu diligentia 
Pollionis laudatur. Hinc 9 cum imitantes saepe 
jiroxima virtutibus vitia comprehendant, qui hor^ 
ride, atque incamposite quidlibet frigidum illud 
ep inane extulerunt^ antiquis se, pares credunt; 
qui carent cultu atque sententiis^ Atticis scilicet': 
qui praecisis conclusionibus obscuri , Sallustium at^- 
fiue Thucydidem superant: tristcs ac j^'uni.Polli(h 
nem imitantur; otiosi^ et supinl^ si quid modo hnp^ 
gius circumduxerunt ^ jurant ita Ciceronem loct^ 
turum fuissei verba sunt Quioctiliani 9 I. Q. X. s. 
p. 9^6. Ut vero orationis vitia, judice Quincti^ 
liano» VIII. %. p. 698. 9 ^ facillime fiunt manifesta 
contrariis virtutibus^ sic contra yirtutum ratio 
optimc contrariis vitiis aperitur, Igitur cum ba>- 
norum Oratorum^ auctore Cicerone in Btut. c. 
55.9 duo genera sint, unum attenuate presseque^ 
alterum^ sublate ampleque dicentium, ac presso 
illi Oratori, qualis Asinips PoUio fi^it^ cavenda 
maxime sit inopia et jgunitas sive siccius, yid. 

, . ibid. 

(r> VkL Cic* Orat. cb 44* sq^. c« 68^ sqq. conf. c. os./ia 
Brnu «• S7» SS. 45* Quiofctll. I* O* IV. a. y. s^r. IX. 4* p*^u 
|uo loco Rato dicitur, qaamquam dUigtutissimus eompositionis ^ 
Tersiu tsmen in oratione vltare non potuisie. De liujiu diligentiae 
loraeceftii Y)d. QuioctU. X. 3. imprimia p* 930» W* Dlligenter 
loqiiendl landi opponinir inquiimte dieere; rid. Ctc. .1» Brau 
c 37« In nimiae dlligentiae stndio et affectatione propria amit to- 
ftlwla, eslmitnia ^ esiumniard. vid* H U. ab Sroesd In LcB, Tt&KU 
}Mf Uct* ▼• €siumni0ri. 



ibi<i« tbhf. e; Sd~8$.4 proclive ittk| ut t^oUio^s 
kiitacores itl vietnum diligeatiae .vitium delaberen^ 
ttir. Iti ifloerate^ quemadcaodiihi iu PoUione^ ferd 
iiotatur fiiffiia: diligentia i nade .Di(my$. HaUcam« 
in Dinareho^. 115. iii V 'itroHidTiiPi in^uit^ mI 
ti ^lvoi^riW itoTMAaHs^Ai tthii&wtii ^ ihrtm # 
m2 ^in^xpfli^ maX taiarpo^iy iicA SyOXMg* oSto^ ^ 
fflo-iy ol 9ep\Ttix,dUov^ lMe2 ^Am» i^ i )» m)* l^mi^hrinf^ 
Neque adeo (pcendi ^enus copiosum , quod oppo* 
nitut j^uto, aut hilare,. ci^ contra^ium est tris'» 
te^ ullo modo' consentii; cunl summo diligendai^ 
Hcudio» Nam nimia cura ddsttingit brationem^ 
toee etioresoere eam sinit Gerte cum Quinctiliard 
de Asinianae eloquentiae noti judicio ocimie con* 
Venit Rhetoris Senecae. jientehtia» Excerpt. Cdn» 
trov* L. IV. I^caefat. p4 441^ 441 : Asinius Pollio 
floridhf etat aUquand^ in.jdechnumdo^ ^uam iii 
agendo i illud strictum t^us vt asperum , et nimis 
ratutn in dicendo judickm^ adetk cessabat^ ut iu 
inultis illi i^enid opus csset^^ ^uae^ab ipso viss im*^ 
pttrabatur i neque abhoiv^' pbilosophi censora, 
Bpi^t. C« : Bollimls Asinii ^Qmposisio est saUbro^ 
'sa ef exsiUens^ et ubi minime csispectcs ^ reli&tura. 
Denique aptt4 CicerancntviMsnia^ dcsinttnti apuA 
PoUhnem codunt (ari)(y exc^is paucissimis^ quac 
• . V? .'^ .'.-./ \ :. : ad 

(t) £k VeHssimd kuhnkenit coiijeetan pro lUiv^itt tiiU 11111« 
.Crtt. ONt*.dO«»0.. jp#,6w ..) 

.' (a») QqM t\K.^m^ VQ«ibttl0rumj|'^«^^f>^« <it f^^^''«> Vlf « ^ 
l^ltowlc tcn9«ci ia X4¥«. Xfi^to. ^hfet. V. 'f^r«, 



ad.oMam modMi et 4td unum tXGitiplar\^AjiHr$cta 
tuttt* Quo tamen in ;udicio oba^icoitts .^onet 9 
auctoris condiliamid sf^ectare) ut Cieeronis com-^ 
posicionem cum Asiniana contqidat: quae compa- 
tatio>minu8 Asinianaeor^tionis praescantiam, quam 
prae Giceipniana defeottai prodere debuit, 

Auctor dial. de Qratu c. $5. Ciceronem, Cal- 
vum, Asinium, Caesarem\ Coelium, Brutum» 
genere coqsentire, specie ita dtfferre statuit, ut 
strictior sit Calviis y numerosiar Asinius , etc. 
Quo loco Schelius pro numoromr reponere tenta- 
hvLt. morosior ; sed frustra, iavite Moiliofio, de 
Patavin; Uv. c.IV. p. 40.9 qui Asinium boc novo 
inoroaitatis vitupecto augeri cupiebat. Quod autem 
43cheliu8 et Morbofius hac conjectura uti ' volue- 
rilnt^ ut auctor laudati dialogi secnm ipsein con« 
«ensum rediret, qui c.ai; yidetur, inquit, mifd 
jlsimus ittter Menemos . et Appios studuisse. Pa^ 
cuyium certe^ et Attium^ non solum tragoediisj 
sed otiam oratiombus suis expressit: adeo durus et 
siccut est: id non reputantes fecerunt, pronuntiari 
•kanc.^ententtam ex persona Apri, qni malignius, 
.quant verius , antiquos oratores insectatur. Neque 
obest buic numeroaiutis laudi judidum ^Senecae 
philo^ophiv Bpist. G«t si apte ftctasi observ3tii> 
nem a^d partes vocemus (i)« Confirmat vero 

Ahc- 

(i) Ne h6m!nes, lecto SchelU loco fal Almdiic. lul diiri. ItiUL 
t» fttf. not. 14. et Moriibfii» Hi c^roreoi* laMtet, nonciiiluiii 
est, Qucm SoaeHM locum «x ^^dodttiiao-liwSairto Vo MaaBtfi^ 



^acloris diaU de Onu te&tiaiomuqi QuinctilinDas, 
.J. 0. DL 4. p. 853. 1 versus ia oratione aQimad- 
vertens » praecipue ^ex^metroa , imprudenti fere 
excidtrt ^ guas BruPus^, ipap componendi duc* 
tus studio, saepiss/m^ facit^ mn raro yisfr 
nius^ scd ctiam Ciccro nonfiunquam. Habet enim 
diligens cura componendi, praesertim ia orattone 
numeris ac rythmo apte vincieaoa, magnas ver^ 
auum dicendorum insidias: quamquam omne hoc 
gfcnus vitiosum s^t 9 ^t longa animi provisione fu- 
giendum. vid. Cic. Orat. a 56 , 57. 68. QuiactiU 
L 1. p. 852. sqq. 

Praeter summam diligentiam Quinctiliaaus, X. i. 
p. 917. Asinio tribuit multam invcmioncm 9 cl 
consilii cS animl satis. Inycntio quae sit, quan« 
tgeque in omai oratioae auctoritatis , aotior res 
est, quam de qua ezplicari debeat* Neque fu-* 
gere quemljuam exisdmo, ab ifoc palmario pfficio, 
oratioaisque virtute, Oratores praecipue ceaseri 
aolere« coaf. Ernesti , in Lex. laud., v. inycntip. 
CpnsJUi et animi satis^ non dicitar ex quadam 
disciplioae formula, sed commuai ac vulgari vo- 

ca* 

dlctnir, currenees in oradone nnmeros inbibnitfe, nt teneram de- 
licitamqne modnlandi voluptatem reftigeret, in Quinctiliano non 
ezitare: nisi quod lioc Idem tradatnr de Domitio Afiro , I. O. IX. 4. 
p.'837. Acddit antem Morliofio, qnod multls nsa venire solet, 
qui aliorum indu«rii ad otiandum abutuntur , ut » Quinctl- 
liano ne inspecto quidem , falsnm testimonium a Sclielio mutua- 
fetnr. 



c^bulorum txm i m prin^ piertitieat «d prudentira 
Oratoris, ingeniiqoe Vim, qua univeream oratioN 
pem regit et illuminat: po$terius ad affectus per> 
HJdveiidos concitandosque , et ejrpressam in ipsit 
bratione dicentis coptentionem^ ^qonf, Cic. in Brut^ 
^, 66. 77. 

Quamvis magnus Orator Pollio, et in eadem 
fidhuc» qua Cicero, sanitate eloquentiae florens, 
«ttamen a nitore $t jucunditdte Ciperonh' it^ lon^ 
ge abfuit^ ut videri possct teculo prior. Quinctil^ 
]• U X. I. p. pif. Hoc igitUF colore potuit 
Aper, in dial. de Orat. 1, !•» Asinii dictionem 
jikcitatis ac duritatis arguere, quasi «apiat Mene- 
niorum Api>iorumque aetatem, Ac fecit siimm^ 
ejus diligentia, quae eloquentiam velut ^ompedii 
bus ligat, ut nunquam ad istam orationis la^ti<^ 
tiam ubertatemque adsurgeret, quae se in Cicferopcr' 
^undit. ' 

Mos Asinio fuit, fidem faciente QiiinctilianOi^ 
nobilium poetarum versfbus orationes su&s orharet 
Sed praestat ipsa Qiiinctiliani , I. 8. p. 9*., vfciba' 
jipponere. Credamus^ inquit, summis OraPoribus^' 
qui veterum poemata ^ vel ad fidem causarum « 
vel ad ornamentum eloquentiae assumunt. Nam^ 
praecipue quidem apud Ciceronem^ frequenter ta^ 
men apu^ Asinium etiam^ et cetfros, qui susif . 
proximiy vid^mus Bnniiy A&aii^ PacuvU^ Luci* 
fii^ Terentii^ Caecilii^ et aliorum inseri versus^ 
Summa non eruditionis modo gratia^ sed etian^ 
jufunditatis: cum poeticis voluptqtibus (turps af^ 



^ensi asperitate respirent^ qtdhus aeeedit non me^ 
diocris uttlitas^ cum sentcntiis eorum , velut qui'^ 
Jbusdam • testimoniis ^ guae proposuere , canfirment. 
conf. X; !• p. 879. 

Eloquentiae ingeDiique dotibus adjunxit Asiniu^ 
optimum dicendi uiagistrum , usum ; quem frequen» 
tein habuit. Igitur cum multi, parvo ingenio, li- 
teris Dullis, ut bene agerenr, agendo consecuti 
sint , notabile est dictum , quod Plinius alter , 
Epist. VI. ap. n. 4, 5,, vel Pollionis, vel tam- 
quam Pollionis, se accepisse scribit: commodc agenm 
do factum est^ut saepe agerem; saepc agendo^ ut 
minus commode : quod fliniuis , . ipcse verissimum ex» 
pertus, ita exponit, ut assiduitate nimia facilitas 
magis, quam faculus, nte fiducia, sed temeritas 
pacetttr. Ceterum statuit Polliov:oinnem orationis 
facilitatem verborumque copiam ex rerum demum 
cognitione reduntforet in quam sententiam egregie 
dixisse fertur: Mak hercle eveniat yerbiSj nisi 
rem uquantur. Dictum servavit Scholiast. Cru- 
-^quii ad Horat. A, P. 311. p. 653. Ex Asiniano 
expressum est Horatianum, A. P« 1. 1. 

Vcrbaque proyisam rem non invita sequcntur. 

Itzy qiioniam pulchrum est, in secundis tertMs- 

^quc consistere, atque ut transeUndi spes nonsit, 

• magna tamen laus subse^uendi, vid. Quinctil. XII. 

II. p. IX 13. conf. Cic. Orat. c. i» 2., Poltid^ 

qui Cicerone arcem jam tenente eloquentiae, ageie 

coepit, judice tjuinctilitno I. I., oec parum fa 

vi- 



vica dignitfttis Jiabttie, nec .paruni ud ^osterodi gla^ 
.ria^ mdiditi adeo, nt. ad summa sit prorccttts 
incorrupta yh^ -et facundiq: Verba sunt Taciti^» 
^nnal. XI. 6.; nam in re tsnta eminer^ eit^ c^ 
:p4t duQs csse^ Senec* Epist^ C, • 

f 

SECTIO II,. 

Dc /isinic PolHone dechmator^^ 

$.eBtat altera hyjus Capitis pars, qua expllcanda 
est Asinii Pollioni& inter Rhetores apud Senecan 
declaioatio. Miram rem dicas, principem Oratq-t 
rem et civem inter Scholasticos, Cestium^ Porciuoi 
Latronem, JEiisppnem Romannniy Arellium Fns- 
cum 9. Alfium Flavum^ Buteonem, alia obscuia 
nomina , in controiversiis ac iictls causis declaman^ 
tem viderQ ; praesertim si. quis antiqui Oratoris di- 
gnitatem, Rketorum abjeccam conditionem jepu- 

.tet. Attamen.qttivis clari hi civitate viri , h^ Ar* 
runtius, M. Atiirilius 3caarus', Pas&ienua, T. La<« 
bienus, Q. Haterius, Cassius Severusy Marcellua 
Aeserninus, alii^ in hos declamatorum coetus de» 

.«cendisse memonintur. Est autem ixita haec res in 
linius M. Senecae auctoritate posita, de cuju^ in 

. CQpsignandis bis declamationibus consilio ac ratio- 

^Wt paucis monere oportet, 

Rhetorem M. Annaeum Senecam , jam seriem, 

«filU rQg4VQranC| ut de deolamatoribus , qui qtUden 



4n ejus aetatetn incidissent, judieinm suum prodd« 
•ret, et quidquid sententiarum' deciamationisve ab 
4Uis' dictum fuisset, ex memoriae latebris excitaret 
-ac perscriberet. Igitur seiiex revertitur in 8cho« 
las, ac declamatorum , quos cognosset, memoriam 
replicans, de singulorum simul ingenio exponit, 
simulque auditarum a se deciamattoniAn loeos ac 
sententias literis rustodit. SuasoHarum autem ac 
Controversiirum paulatim invaluit, ut certa quae- 
^m essent <ic fika et tmlatitSa argumenra: in qul» 
bus vario modo tractandis Scholastici operam con« 
sumebant* Itaque eamdem controversiam alius alia 
narratione».quge$tionibu8,^ divisione,, colope^ ten« 
tabat: unde potuit Seneca, quod diversis conventH 
bus dictum declamatumque esset, una saepius rela« 
tione coiijungere: quippe qiii id tautura agebat, ut', 
qua qujsque^ ratione. siugula argumenta solitus fui$- 
aet persequi, patefaceret* De nuione vero, fQvmi^y 
hi^oriil, hujils i^stituti declamationum habendarum 
niliil tradidltj; Quod eo molestius nobis accidit^ 
quia ex hari^m demum rerum notitia rite aestimai[i 
poterit de singulari prineipum virorum cum Rbeto- 
rum sehdlis exercirationibusqae neCessitudine: quam 
rursus <|ui iriterius persp.exetit ^ miUtum se profe- 
ci§se sciet ad^ifitelligentiam rerum. ui^ban^um, im- 
perantet-Augustp , .omnemque conditionem . litficar 
vum ac siudiorum ; 'quibiis tum R.oma florebatV P^ 
nitius percipiendam- Sunt' aiitem ceteri fere 'auc- 
tores, ac receiitioris aetatia yiri docti, iu R,heto- 
fica^ fcumiilis et di^ciplinae partibus, Progymiiaap 

M ma« 



. jaate , Suayoria , ContrQ?era(a , explicandis , : vei!^ 
fcosi; in hoc ipso vero declamandi instituto, ejoa- 
^ue usu ac progressu,..decIarandi8, muti. Qua- 
propter de toto. hoe negotio ex iodiciis ooni^uUis 
sapere cogimur, Ordiaiuur ab ipaa notitoe d^cldr 

fnandi» 

Dcclamare et dechmatio ante Ciceronem alift, 
qua vulgo ipostea^ sigoificatione dicebaatur. A»> 
guunt loca ;apud Cic. in Briit. Ci 90« et Seneo. 
Controv. I<. I. Prae&t, p. 68, 69. (i> Noca* 

•bit 



(1} Toras SeDecae locat foedissime comipcns est; quem fn 
•^BC ftre modinn restitui posae opinsmur: H»fver$ altfntm «». 
9U» ( Tbeses ) Grateum quidim esi , s$d $» Latinum ita troinsla^ 
tum , ut $ro Latino tit^ Schotastiea eontreytrsid multo roeentior 
ast, Sient ipsa deeJamatio apud nulium auetorem antifuum , anto 
fpsum Ciceronem et Calyum y inveniri potest, Medo nemen lioe pro'» 
diiK «tc. Gronovlus id L» n. X!ontro7. XL p^ iSi. illnd ii/Zf- 
rjm nomen^ noa «d dieses referens, nodum in scirpo ^nae^vit* 
Seqiiencia,^/^»/ ipta deciamatio^ a prioribus divuliiimus «uctori- 
tate Codicis MS. Academiae L. B. Dein nullo sensu editjones 
ftabettt .... inveniri potest; qui deciamationem dixtitrguit. Ait 
-^mim^ detiamart' isty jam nen mdioeritsr diion^ M^ne alterum 
futat demejticas a^ereitationis etse, atternm v^rae aetionit. J^ 
de nomen^ etc. fii>t deelamationem distinguit ^ yerae aetionis ^ 
glossam esse suspicor alicujus librarii , ,qui ex Ciceronis aut Calvi 
loco, nesdo quo, at deperdico, Senecam illustrare voliitt. Quam 
Jolu SchUUIni^a^ ex ccffrettfiotie sut natlnn jactat persincuitatem , 
.•aqufair ipsi dt perspicuicas, aon litigo: an item aliia sit, Kehe* 
inenter dubito. Jpsam glossam ^ cui, utpote veteri» et in vet^rum 
fide Scriptprum fundatae, sua salva est auctoritas, ita ad sensiu 
tntegritatem emendavit Hamakenrs, Y. Cl. sieut ipsa dectamatia 
ittfiidnMihmAmicuram antifftum^ aiste iptttm Vie§r$$nm at Caiyum^ 



bat eaint deelaniare antea , non mtdioeriter iicere ^ 
Senec. L'L <i); quod ftee rabulae convenit: dH 
8tinguitur dicere^ iquod unlus Oratoris est. vid« ^r^ 
nesti in Lex. laud. i. dicere. Dein significavit de^ 
chmatio , foremium 'actionum meditationem , XJuinc* 
til. IV. 9. p« 325, qua ad pugnam'forensem yeluA 
fraepilatis exerceri iolchant; Idem V. ra. p. 455; 
judiciorum consiliorumque' imaginem^ ibid.ll. 10; 
p. 164, Hoc sensu declamatio usurpabatur de prae^ 
paratione causarum verarum ac forensium » qua 
conjunctione quae vis sit vocis veritasj intelligl 
potest exU. II. ab Emestil. I. y. veritas^ et Wyt-» 
tenb, B. C.' T. I. P. L i*. 04, iffV vid. practerea 
Quinctil. V. 73. p. 473. Ubi exercif athhes dixit^ 
quae foro pnfeparantur : Cic» ?h'ilipp, V. 7. 
Quinctil. IV. 2» pi 8*5» Dein vevhx deeiamare j* 
dec/amatio^ propria facta sunt 'Rbetorum 9 caUsa« 
rnmque fictarum ^ et tratislau ad bmte ilhid genus , 
quod iiriiiiKtiKiv vocatur, ac notare coeperuiit pe* 
culiarem quamdamdicendi tbrmam,' quae ab omnt 
verae actioniB fbriqye praepamtibni sejuhctaf fuit/ 
' • Hoc 



invtniri pattTsf; J^/ deeinniationem iisHnguunt. Afunt $nim i$^ 
tiamure §sse eismare nvn meiiticritir. Jam b$n$ 4it9r0 ititismm ' 
putant^ ctc. : '', ■ *!' 

(i) Et vid. Clc. ad Div. QI. ii. In Verr. IV. (6. pro Rosdir 
Amerino c. ap. Hoc sensu Cicero, de Qrac. X i6., opponic 6uni» 
quf tancuni in itciamatorio sic opere jactacus, alteri, qui ad dicea- 
dum omnibus ing^ni^ anibtis imtruaus accesseric. coq^ «4 

Ms 



Hoc sensu deeiamatio usurpatur apud Auct. dUlU 
de^Orat. c* 35. et in schali^ decktmare^ ibid. c, 31. 
Hac ratione declamayit Nero publice, Suet. de 
cl. Rhet. c. I», et ad mediam fere aetatem Juvena* 
Jis, ammi magis causa^ quam quod scholae aut 
foro praepararet: Suet, in ej. vit,: et quefitur 
Quinctil. V. la. p. 455, do declamatiombuSj quac 
cUm jam ab illa ycra imagine orandi recesserunt » 
atque ad solam^ cpmpositae voluptatem^ neryis ca- 
Tc^. Eodem, modo ponitur declamatio ibid, VII» 
3. p. 5ii.i dcclamarc^ XL x.. p» 980«; dec/a^ 
^anteSj^ II. la p. 162* XI* i« p-.p^^.} declar 
mandi ratio^ quae ex qmnibus npvissime inventa 
dicitur, II».io^. p. x6i..CQnf. ibid. p. 164« decla-^^ 
f^^rr^ apudSuet» deJU. Gramm. c. 7« Plin. Epist» 
II. 14. n.. 2. Hanc vocis vim respexit Suetonjus , 
de c\. Rhet, cf« i.^ plerosque Oratores docens, 
ctiam .declamationes edidisse... conf. Senec« 
Rhet. 1. 1. .p. 67., Hinc derivatum est, eadem uo- 
tione , declamator^ , vid. Cic. 4^ Orat. III. 34. . 
Orat. c. 15« Qwnctil. V. 13, pi. 472. IX. a. 
p, 779. X. 7. p. 955, Fluxit autem haec signifi- 
cationis immutatio ex ipsius rei facta temporis suc- 
ce^^u conversione. Qua de re jam accuratius dis* 
sorendum est* 

Non declamabant veteres in rhetorum scho- 
Jis (i), *sed juvenum exercitationibus orato- 

riis 

(O Auct. dial. de Orat. c. 31. 



iits (i) praeSrant Graeci summi doct<Mres 02)9 «I 
lirinciped in cLvitate viri, quoruni domud optimt 
juvenes frequehtabant ^ veram dicendi , viam vdut 
ex oraciilo pecebtes. Hos illi Oratores , qui in di»* 
cendi laude consenuerant, formabant quasi eloquen« 
tiae parentes , noh hiimanitatis solum communi ducti 
oi&cio^ sed amore.quodam operis, nibilqu^ hone^ 
stf us existimantes , quam docere , quod qptime 
sciebant. Quinctil. XII. 11. p. ;io8. conf. om9> 
Bino Cic. in Orat. c. 41, 4ft, 43. Classicus 10« 
<us est apud Auct. dial. de Orat. c. 34V conf. Gi!o« 
«lov. Observ. IH. 23. p. 654. sqq. Sic Cicero ae 
adcdescentem saepius futsse apud L. Aelium,, eum« 
que audire perstudiose solitum fuisse^ scribit ipse 
in. Brut. c. ^ : ad se autem postea Coelium do- 
ductum^a patre profitetun vid. Quinctil. 1. U Sic 
fatisam, Hirtium, Cassiiam, Dolabellam; in mo« 
rem praeceptoris exercuit 9 quotidie dicens audiens« 
que. Quinctih 1. 1. et VIIL 3. p* 699. . iCic. ad 
Div. IX* 16. 18. conf. epist. 20. ei ^d Quint. Fr* 
JII- 3» 4- ad IW^- VIL .33. Suet. de cl. Rhei* 
c. I. Senec. Qontrov. L. I. ^ Praefat. p.^r^ 6ip 
Eodem modo P. Vatinius, ad Diy. V.jia , Q. Vo»- 
lusium Ciceronis discipulum .vocavit, et: dieitiir 

•'.... , Mu- 

. ■ i . ^ . i , • • • 

Ci) Quod totum geiius dicebatur 'c^mmentath ^ cmmiutsrfi 
(Cic: iu Brat. c. S9, 90. conf. c. %T* 7r« ^8. 81.) de cojus miji 
'ptrtibtttex^onft Soec. de d. IUiet.^c. K * 
(a) Cic in toc c. 901» . , 

M 3 • ■ ' 



Munaticis t^bttcus Cicerdtiis diseii^iiliig ab Hi^ 
iiymo m Chron. Euseb. ftd tt. MDCCCCXCII« 
conf. Gasaub. ad Suet 1. L Ab haii iiistitutionte 
firofecti^ eflsdea ejcerditationes in ipso dicetfdi ad 
hmorum itinere tepetiverunt. Cicerone neitio diu« 
tiBS causas declamitavit ^ vid. Tusc. I. 4« II. 3« 
Quinctil. IX. 5* p. 943. Suet« !• 1. $ qui iu ptae* 
turai post laborem fori, cum aliis claris viris schoM 
Ittm Amonii Gniphonis frequentabat: vid..Suet. de 
jU. Gramm. c. 7. Macrob.. Satum. UIj 12: et 
tradunnir Ci£. Pompejus, M. Antonius^ Augus* 
ttts, juvenilem aetatem egressi, declamandi consue* 
t^dinem rev6casse« vid. Suet» de d. Rhet. iL u 
in Aug. c. 84, / 

Hae vero omnes fuefum causarutn Veramm ejtetw 
citatioiies privatae) quibus usus aut praepantbatur 
aut renovabatur : quarum magno studio homiitihug 
injectO) mox secutum est^ ut harum ipsarum eier- 
citationum discipliua quaedam et velut ars consti-' 
tueretur, ac professorum. doctorumque magna mul^ 
^tudo existeret. Aperluntur Rhetorum scholae^ 
qttarunf <^ito-latius serpit cum dtgnitate auctoritas. 
Rhetores ipsi ih principum virorum contuber^ium 
ac familiaritatem ttcipi , plerique iii ordinem Sena- 
torium 5 et ad summos honores pervenire. Suet. 1. 1« 
c. 1« Declamandi consuetudo, non qualis ante 
ftterat,,administni et pedissequa usAs^ qqae adbi<« 
bebatur modo ad praeparandam veiam aeclotiem» 
sed tamquam peculiaris quaedam etoquentiae pars 



rCt fomiftt «d quam digne tuetidam iittiic jam alU» 
^mesticis exercitationibus opuaerat, cdebnturac 
^piropagatur. Cujus lei cioisa partim quidem ex 
/:ommum». et apud Graecos et apud Romanos^ 
^loqueutiae» tamqoam fatali ^ cursu illuatratur^ si 
«nimadvbcecimus, .artem ejusque praecepta^ cum 
^mum omnino non adhiberentur, dein usurpari 
.coq)i8se ad jnstruendam eloquentiam et augendam; 
ita tamen, ut eloquentiae ars servir^, ac subfectt 
csset; doiique disciplinam scholae, postquam ge* 
merosa eloquentiae vox in rebua publicis conticuia» 
«et^ unam regnum ac ' principatum obtinuisse. Ifk 
Homanorum autem lep. accuratius definiri potest 
causa, quae declamandi studium, quod distingueiip 
dum est ab officio praeceptorum Rhetoricea trft» 
dendorum^ tam brevi temporis spatio adeo insignir- 
ter auxit et amplificavit. Nempe eloquentia primuui 
pulsadeforo est ac statu mota bellis civilibusi quo» 
rum armis posteaquam resp. absumta^ et in unius 
potestatem redacta esset, una cum libertate exstincti^ 
doquentiae publicae altum silentium, velut fre« 
num, imponitur. Quo facto primum accidtt, ut 
R^etorum quae esset in civitate vis et auctoiitas, 
^ppareret, ipsique adeo ex tenebris in lucem exi* 
rcnt. Florente enim eloquentia in rerum publicft* 
rum tractatione, Rhetorum turba Oratorum spko* 
dore dbruebatur, et omnia reliqua stu^ia, quae 
ptit magis erant ac desidiosi recessfts , quam actio- 
Ais» in hu}us agcndi dicendique sapientiae umbra 

de* 



delitescebant* Dein factum est^ ut eldquetitide^ tfe 
sua ditione regnoque exsulantis , omnis moles ruo» 
ret in es^ercitationes Rlidtoricas t a 'quo inde teio^ 
pore auctus est scholarum ludorUroque. nmiierus^ 
recitationes Institutae^ et ad custodieoda celebratt«> 
daqne dicendi studia pri^ti conventtis habiti^ ia 
quQB, tamquam inportum et asylum, eloquen- 
tia 9 reip. luce orbata » confugiebac. Accedebat 
unius imperii, quale Augosti fuit, (^portunitas ; 
qua fit 9 ut 9 ^agendi administrandique partiUus in 
nnum translatia, soleat reliqua civltas in $e^ ad 
omne artium diaciplinarumque^ genus colendum re» 
dire: unde tranquilUor nascitur aequabiliorque doe«- 
trinarum et omnis omnitio ingenii cuhdsprogressio^ 
quam ubi agendi officium omnes pariter occupat. 

£x his causis explicari^ possunt Rbetorum ac 
)>rincipum virorum post bella civilia conventus» 
md celebrandum declamandi studium, non uc foro 
ptttepararetur, sed tamquam materiem quamdam 
ac gehus dicendi , quod in fractae eloquentiae locum 
substitutum fuerat, sive potius ex ejus naufragio 
^epitum ac servatum, 

^ Videntur autem primum privati fuisse< coti* 
yenttts Rhetorum sive Scbolasticorum et. aliorum^ 
cu}nsvis dignitatis hominum, sed eloquentiae stU'» 
diosprum^, in domum principis alicujus viri, sU 
ve alia loca, convocati. Circa Rhetores id im« 
primis animadvertendum est , fuisse iderosque^ 
«odem modo ac Grammaticos, ttbertinae cohditio^ 
* nia 



His (i)^ et iir cHentela viri dignitate conspi* 

cui j qui eos in familiaritatem , saepius in con* 
tubernium recipiebat (2). Docebant ac decla- 
nabant in nobiliorum aedibus (3)9 in locis publi- 

cia 

Ci) ExempU kuiie apud £o6t. de cU Hhee. c $• de ill. 
Oramm. c. 6, 7. 10. ii. 12« t3- 15- idt 17. 18. ad. dl, 23. No-» 
tabile imprimU exe^pIOiri esc lil Tima£fene , qui primo servui , 
dein usque ad ilmicitiam Caesafis Aogusci fclix, posc liujus etiam 
inlmicitias a tbta civitare dilectus fuit. vid. Suid. v. Ts/uuLyittitp 
t. IH. ^. 468. Senec. Rlietor, L. V. Controv. ^XXIV. p. 392. 
philosophus , de Ira , III. 33. Plotarch. de adulat. et amici discr* 
p. 68. B. Seneca Controv. L. II. Praefac. ^. 146^ 147. ' Bftindas ^ 
inqutt, rhetor^ gques Romanus Rontae thcuit, Ante ittam intrs 
libertinos praeceptofes fulchlrrimae disciplinai tontinebdntur: 
et^ minime probabili fnore ^ tiirpe trat docere ^ ^uod honestum Hrat 
discere^, Sueton. de cl. Rhe:. c. i. Rhetorices, ait, magna prttm 
fessorum ac doctorum profluxit copia , adeo^ue floruit , ui non- 
nuVi ex infima fortuna in ordinem Senatefium , atfue Ad 
summos honores procisserint, Qood vero Pliniuft £pist« IV. lU 
Hheioric^s professionem conc^mtu liotare videtur, 1d magis valec 
In uno Licinianb , qui , relegarus 6b incestum , R!iet6r de Oratoro 
factus fuerac D»in, praecipue extra urbeni, haec professio mc.> 
gis magisque honorifica evasit; qua iti re c)Uaedaiii habet Peri^oo, 
In Praefat. ad Aelian. p. 22. 

(2> C. Albutium Rhetorem Plancus drator iu cohtuberntum tt^ 
cepit: dein darus Rhetor, prbpria auditoria instituit: Sueton.de cU 
khet. c. 6. fiodem modo Timagenes hist6ricu$ in Asinii PoIIionif 
contubeniio cohsenuit; Senec. de Ira I. 1. 

Cs) M. Antoiitus Giiipho docuit primuin ih t)ivi Jnlii donltf» 
pueri adhuc , deinde in sut privatd : Suec del Ui. Gramm. c. 7. i 
Verrius Flaccus, nepotibui Augusti i^raeceptor datos, ciini ton 
ichola in Palatlum transiit, ^t doeuic in atrio Catilinae doiilus, 
^uae pars Palatii cuhc erac ibid. c. 17. Declamantium ac recitan* 

N ' tiiiai 



ff ^ 

tis (i), vel iuditoriis propriis (s)» Adefant tis schoUM 
toepe Oratores ac Senatorii ordinis viri , sive audienctt 
gratid, sire se exercendiy sive alias ob causas (3). 

te 

flom coefDi Itf doimnn taam ^eiplebat Quadnitai^ fir ^uidani 
jOpulentni. tid* Arrian. Epictet. Dissert. L. III. c. as. $ 23. eif 
Upton. ad b, 1. edif. Schweigb. T. IL P* IL p. 759. Alia exeraplc 
, funt apud Plinium , Epiat. Vill. la. Martial. Epigr. IV. 6. Juve-< 
Hal* Sat. L la. VIL 40. Senec. Suasor. VL p. 50. Accommodart 
buic usui poterant veitibttla elegantiora et spatiosiora, quibiis 
«puf esse forensibuf ac dlsertis ad eonymtus exelfienios^ judicat 
t^tiniv. L. VI. c. 5* edit. Scbaeid. vulgo c. 8. 

Ci) Lenaeus, I>ompe}l M. libercus, docuit ia Carinif, ad Tel« 
luris aedem f Suet. de ilL Gramm. e. 15. Cestiui scholam babuisser 
tidetur in bidneo pubiieo, ex Sene^. Excerpt. ControV. L. III» 
Praefat« p. 428. ; sicut Eumolpius in balneo carmen recitasse tradi-' 
fur ar Petronio Sacyr. c. 90. p. 436. coU. Horat* Serm. L. I. Sac. 
IV. 75, 7<« conf. Vitruv.vV. n. S a* ec W. Gell, et J.P. Gandy^ 
Pompejana, Lond. 1817«— 1819. p. 249, e^o. In mulcis aliis lo- 
cis declamationes babicae sunt, ponidbus, teraplis, theatris,. 
basilicis f siqnidem boc coUlgi potest et locis , destinati» 
finltimae consnetudini recicandi. vid* Auctt. laudd« » Walchio ^ 
Piatr. de modis Hteras colendi ap. Rom. $ 3« ii^ Parerg. Acad. 
p. 62. sqq. Vossius de Imicac. c. VII. S 10. In Athenaeo , quod 
jfostea Hadrianus ad recicationes faabendas exscrni curavtt, itideni 
controversiis declamatum esc. vid. U. 11. a Vossio L L 

(t) Dedamabant domi snae ^ .quemadmodum Albucius, Senec^ 
Controv. L* IIL Praefat. p. 234* et in propriis audlcoriis, Suet« 
de iU. Gramm. c. tf. Gnipbo docuit in domo sua privaca, Suetw 
Ibid. c. 7« Condttxisse item aedes videntur^ sicut recitaturirt 
de quo moie vid. Auct. dial, de Orat.. c« 9« Voss. L 1. $ i3« 
Scholae sive auditorii alicujus Rhetoris, cum pulpito et exedra, 
jeliquiae , exstanty in ndnis Pompejanis : tabula est apnd Gell 1. !• 
,.Tib^ 7$. conf, fab. 68. ^^ 

(») Scbolam Gniphonii eiari viri, in bis M* Clcero, Praecor, 

fre- 



Ifihaed igimr aQditoria» sed privati«| toqy^nisie 
^ridentur Schplastici et eloqaentiae studiosi (i). Po.< 
ptea adnilssus est ad has declaoiationes popi)lus: 
guod tamen teippore Labieni et Asinii nondum ipi 
Usu erap ^ peque ilii unquam fecerunt ( 2 )• 
In Ms adep (coeUbus (3) declaniasse fei-tur 

Asi- 

Ifrequentanint* Sn^t. t. i. c* ^. Casslas Seirenii tfadkttr intratse 
^cbolfls, cum redcatttrus esset in Milonem Ceitios. Senec. Et« 
«erpt. Comrov. L. HL Praefat. p. 428. Oomitius » nobUissimiis 
yir ac cpnsularis , coepit poscea Ahetpns circumift cf dteUmarf^ 
Senec. L. IV. Controv. XX>^. p. 327. Latro dedamabat con- 
troversiam, Caesare Augusto Mudienie et Agripfm, Idem L* ll» 
Controv. XU. p« 195. Plinlus , amid Uberii praeceptorem quaesi* 
-Inrusy schoias firequencabtt , in quibtts adsid^aot m^lti finatorfi 
krdissis viri. Kpjst. IL 18» n« 1 , 2* 

(i^ Discermintur in his coetibus declamatons sWe Rhetons tt 
Oratores, ab ipso SeOcca L.lII. Contfov. XVI. p«234. Quo pei* 
tinet, qood de Fabiano notat Seneca, Contror. L. IL Praefat* 
p. 146. eum dedamicasse tam diligemer, Pt pMtarfs fif^m iifi 
jstudh fdrari $ nen per Htud alteri praiparari : eumqtte stu^uissa 
tloquentiae ^ nen et^quentiAe eausa^ 

(») Senec, Controv*. L. IH. Praefat. p. 219. Athutium nest 
etudiyi frequinter ^ tum per fotum annum quinquies sexiesve pe* 
fulo dieeret^ ,ad seeretas exercitationts nen multi irrmmperent^ 
^uos tamen ^ratiae smae peenitebat. Alius erat ^ cum turbae s§ 
tommittebat , alius , eum paueitate eontentus erst, Idem » ControV* 
L. V. Praefac. p. 349. Labienus dec/amavit neti quidem pofule^ 

^ted egregie, Nou admittebat populum: et quia nondum haet e^m^ 
4uetude erat ipducta; et quid putab^t iutpa mc frivel^u imctati*'* 

. »«V. Excerpu Controv. L. IV. Praefat. p. 440, 44 >• Pellie Asi* 
rnius nunquam admissd multitudine declamavit, ibid. p» 443« /)a<« 

, sUmabat Muieriut admisse pepule «f tempere, 

. C^) Quos diverN^ fUisse a ac^cUif, in jqu|s jBOffiiisi f neri ^ae 
;f«venes ym^iitm% C^i^c. Exc^pt. Q^n^roy. L. lU, j^npCatf p. 

Na 4*M 



Asinias ^olfio , cujus sententiaS judiciaqire S^ 
iieca laudat Suasor. 11. p. i8. L. L Controv. VL 
p. 126. L. IL Controv. XI. • p. 180, 181. 185* 
Controv. XIIL p. noi. L. IIL Praefat. .p. aiu 
Controv. XVI. p. 227. 235. Controv. XIX. p* 
^54. Controv. XXI. p. 271. L. IV. Controv. XXV. 
l>-3ii>3i** Excerpt. Controv. L. IV. Controv* 
11. p. 448. Controv. III. p. 449. L. IV. Con- 
trov. V. p. 45^* Controv. VI. p. 453. Fuit au- 
tem PoHio Asinius ex eo genere literarum patro- 
tius , qaalend Titiniuiri Capitonem praedicat Pli- 
nius, Epist. VIII. 12. yir est j inqwit ^ optimus, 
et inter praecipua seculi ornamen^a numerandus : 
colit studia^ studiosos amat^ fovet^ provehit ^ mul- 
torumque^ qui aliqua compotiunt ^ portus^ sinus^ 
praemium ; omnium exemplum ; ipsarum denique 
literarum^ jam senescentium ^ reductor ac refor^- 
mator. Domum suam recitantibus praebet; audi^ 
toria^ non apUd st tantum^ henignitate mira fre^ 
quentat. Pollio etiara videtur, princeps Orator 
ac civiSy declamantium conventus apud se cou- 
vocasse, Rhetoribus quoque ac schoMs hospicium 
et domum suam praebuisse. Certe Suidas, ▼. 
Hahloiv^ T. ni. p. 164.5 et ex eo Eudocia fn 
Violet. V. ar«p} n«^/ow Tow vQ^ivToli 5 edit. Villois, 
' V* 355* PoUion«m , auctores sunt, cognomine 

Asi* 

4Q8.') ex dletis intefllgitar. Cefertim qni plura de hoc. decIaTnan^l 
iisn cognoscere velitV ei- ex recitandi consttettidine , qu^m abcur»- 
tius tenemits, ad decisifehtiones coniecturt.erit-ftciend» 



Astniuia, successisse in scholam Timagenis Rlie* 
torki. Hunc autem Asinium probabile est, fuisse 
Consularis libertum (1)9 quem patronus in re* 
lictft schoU obtinendft adjuverit. Timagenes vero ^ 
bistoriarum scriptor, quem memoravit item Sui- 
das, V. TifA»yiniQ hropiKig^ T. III. p. 469., Jn 
Asinii Pollionis contubernio consenuit ; vid. Se- 
nec. de Ira III. 23: quamqnim' Vossius, de Hist. 
Graec. L. I. c. 24. , hunc alium esse putat ac 
Timagenem , Alexandrinum Rhetorem 9 de quo vi- 
dendus est Suidas v. Ti»»yim 9 1« l» P« 4^8. et 
V. ff^iivuislQ 9 ibid. p. 417. 9 quemque scbolft 
ezcidisse tradit iia ri gro^/ipif^iaMT^ <Jif«i. Nihil 
affirmoi illud raodo animadverti velim, non ni- 
mis magnifice de Suidae fide sentidadum esse» 
nt adeo schqlft non magis excidiase, quam sponte 
cessisse, Timagenes intelligi possit; quod autem 
Rlietor a Suida , 1. 1. p. 468 , obiiss^ narr^tur in 
agro Tusculano, id fieri potuisse in A$anii cpnr 
tubemio, qui ea regione villam habuit, in qua 
ipse est mortnus: Senecae vero philosophi, 1. K et 
Epist. XCI. , Rhetoris , L. V. Controv. XXXIV^ 

(1) Quae co^tra Tarqainium Gallutiimiy In Qriu de «bictt Clr 
jreronic, te^temia est Vossii, 4e ili^c. Gr«ec« L. L c. 04* » Mo^v 
bofii, de PacaWn* Liv. c. IV. p.38.., et J. Molleri in Homonymoi- 
CQpia« {lamb. 16^7. S«cc. IL c* IV. $ 7. p. 3SSj S59»- Dlversof 
f tiam censent J. B. et F. O. Menct:enii , in Bibliocli. Viroruoa 
.qOltci^ ai; SfriptU iliu|&tri\iQ]\> I«ips. 1734« S CXCL 9* ifidit S^ i 



?• 39^9 293* (1)9 Plutarchi» de adulat. et Htdi^ 
discr. p. 68. B, Horatii, L. L Epist. XIX. 15^- 
16.9 ac Suidae^ 1. 1. v. Tip^^ywn^^ traditio&es de 
yiri maledicentia ac petulami libertate in uiiuixi 
euindemque Timagenem optime couveniunt. Quod* 
ei idem babendus sit Rbetor et Historicu6 9 ex ne« 
cessitudine, quae PoUioni cum Timagene interce* 
debat , verosimile *es^ scfaolae praefectum esse ab 
Asinio libertum suum, postquam Timagenes^ con-» 
tubemio PoUionis exceptus 9 otium quaerens , 
(quippe qui Jam senior ad Poliionem accessit, vid» 
Suid. 1. 1. p, 468.) magisterio se abdicasset. VU 
dentur enim hae scholae^ quemadmodum magistriji 
in quadam tutela fuisse ac patrocinio principum 
p civitate virorum. 
jisinium ^ inquit Seneca ^ Excerpt. Gontrovw 

L* 

j 

(i) Haec enim ad Aslninm pertinere, nobis persuadet reliqno- 
Vum Scri]itormn 'con$ensafe. Qaod tdeo mcjhemus» qnia pr6xim%»^ 
ftniecedenria a Seneca kaod procul dnblo n«n dicta sunc de AsiUitf., 
^d n>tas locus Cp« 35^2)9 qoi pertinet a verhis *AAAIOXI -^ «d 
t^X ««^«f * foedissime est corruptus , ut nobis quidem , velut despe^ 
iratus aliquis, relinquendus sit. Priora correxit Hamakerus, V. CL» 
4n HUnc modum: *ABweti9tt S nfu/un9tvy vt rttt etc. — Sie «« 
Crat^H , vtnmsthsimus home , at in prooemio ost professus Asinint. 
Ijaae se^quiintUTy iH^ferri nequeunt ad taiitab di^nitatis vinmi^ 
^amae Asittius ftiitt quem.nec verosimile &x liccepfsse h Cke^ 
tare donum , talentum Atticiim ; neque Paslsie^M gratiare commenda* 
tfim fulsse al> Xmperittore crecfibiie e^t. Nobia poHus a Set)ec)l 
•t» scri^tuih esse videtur, m haec liostrerali tu HhecoTem Cratow 
iiem, sequenuli, ssepe s\»hhnt^ «c. , qucitiadttoaum ante <ttce*i^ 
suu » in Aslniiim conveniaat. ^ 



L. IV. Prafif» p; 441 9 44^*9 audivi tt viridbm^ et 
f$5tea jam senem , cum Marceih Aeserniuo , n&* 
fote suo^ quasi praeeiperet. Audiebsrt iilum dicea^ 
4em; et primum quidcm disputabat de iJidparte^ 
iguam Mat^cellus dixerat; praetermissa QStendebat}^ 
4acita leviter impiebat^ vitiosa eoarfuebat: deindfi 
4icebat partcm contrariam. • Eloridior erat aiit» 
ijuando in declamando^ quam in agendo, lUud 
atrictum efus et asperum^ et nimis ratum in dHr 
iicendo Judinium^ adeo eessabaty itt in multis iffi 
'Venid opus esset^ quae ab ipso vix impeSrabatur. -^ 
'Memini intra quartum diem^ quam Herium fiiiw 
^amiserat^ declamare eum noids^ sed Panto vehot* 
mentiusj quam unquam: ut appareret^ honnnis 
^aturam contumacem cum fortuaa sua rixari. . 

. Dupiicem declamaQdi e^ercitatiQneai videntus): 
«unain instituendi nepotis^ quae potesc aliquQaiQdo 
-cum susceptft a Ctcerone dooendi provincift comr- 
pacari: alteram suae dicendi facult^tis. Hu|usj, 
4uam posteuQid loco ponebaqius,. duo ifnprimis 
.genera fuertmt? alterum gemis inyentum est aQ 
jnstruendum formsndumque . declamatorem 5 cIqn 
^quentiamque , quae ad tu^^ndam rempt in aciqm non 
•amplius educi poterat, usuiQtfiB p^rietes augendam 
•et corroborandam : alteriim, comparatum ad osten-* 
tationem, unice auditorum delectationem spectabat, 
:Prioris generis conventus erant privati, iu quibus 
.Oratores, c^terique conspicui dignitace civesu, tii!* 
«strumentum illud dicendi acuebant- et limabant, 
umbratilis pugnae veatibttioi^e cQnteDtit cum in 

pul« 



pulvefe ac sole dimicare vetarentur. In posterioif 
genere, quod constat declamattonibus publicis, s^ 
jactabant, antiquioribus certe tempDribus, fere Scho^ 
lastici ac Rhetores, eloquentiam non eloquentiae cau- 
6a venditantes. Igitur Asinius Pollio nunquam ad* 
missa multitudine declamavit. Unde Labienus , ho- 
ino mentis quam linguae amarioris, dixit: iUe trium^ 
fhalis senex iKpoAffsi^ suas nunquam populo commi^ 
si$ ( I ). Sive , alt Seneca , quia parum in illis 
kabuerit fiduciaCy spve (^quod m^gis crediderim) 
tarUus orator inferius id opus ingenio sua duxe^ 
^iV, Exerceri qutdem illo volebat ^ gioriari fas!* 
tidiebat. Excerpt. Controv» L. IV. Praefat. p. 441. 
A declamandi negotio diversum fuit iQstitutum 
recitandi, quod ab alia origlne manavit. Etenioi 
qui aliquid scripserant aut composuerant , ante- 
quam ederettt., amicos ad audiendum invitabant, 
ut ex eorum jud;cia ad corrigendum emendandum*- 
que proficerent. Cujusmodi conventus ipsum coq« 
silium jubebat , ut privati essentt vid. Plin. £pist« 
IL 19. n.9. III 18« n. 4. 9. V. 3. n; 7. sqq. epiat. 
13. n. 1 , 2. VIL 4. n. 7. epist. 7% n. i. 7. sqq. 
ViIL 2,1. Hac ratione Virgilius recitabat; vid. Do- 
nat. in Vit. Virg. §46^,47» 48. Serv. ad Aeneid.IV. 
3«4. VI. 86a.; et Augustus, vid* Suct. in Aug* 
c. 85. conf. Plin. Epist. V. 3. n. 6, 7. Ipse mos 
est multo antiquioris aetatis: initia pm habemus 
in L. Accio et M. Pacuvio apud Gc^ll. N. A. 

XIIL 
* (t) Conf. N. Faber et A. Schotcns ad h. U ' 



Xin. I. et HieFonytn. in Chron. Euseb. ad a. 
JMDCCCLXXVIII. conf. Valer. Max. III. 7. ex. 
II. Dein recitationes publicae invaluerunt (i). 
Polllo autem primus advocatis hominibus scripta. 
sua recitavk. Seneca Excerpt. Contr. L. IV. p. 
440, 441. i^(7///e?, inquit, Asinius nunquam ad^ 
missa muMtudine declamavit : ncc illi ambitio in 
studio defuit. Primus enim omnium Komanorum 
advocatis hominibus scripta sua recitaviti Quae 
verba si capiamus de conditis ab Asinio recitatio- 
nibus publicis (2), aift de taliiun conventuum in- 
stitutione , ad quos jam plures convocarentur , qut- 
busque laudis major^ quam censurae ratio ducere- 
tiir, premimur locis Horatianis, Serm. L. I. Sat. 
IV. S2^ 2g. 73, 74, 75., unde publicam recita- 
tionem , vel in medio foro , I. 1. v. 75 , tum jam 
vulgari usu floruisse, apparet. Perfecit autem Ho* 
ratius, ordinante R. Bentlejo, Viro summo, in 
Praefat. ad Horat. p. X. edit. Lips. 1764., prio- 
rem Sermonum LibFum intra annos aetatis XX Vf, 

XXVII, 

f 1) Tn hnnc modain T. Livius icripta sna recftavit. vid. Siild. 

. V. KepMvroc. T U. p. 3S0» S5I. Sic enim locus capiendus esc» 
qnem Vojsiui^ de Ilisc. Lac^L, L c. t6. p. 44« ^^^ interprecatur 
de docendi in scholis ofido. Ovidius, TrUu IV.' Eleg. X. 57* 
€armitt0 se popuh fuveniiia /tgisse ref^rt. copf. Voss. d^ ImitaC 
c. VII. $ 8. Alia ei^empla ubique obvifi sum« coUeccaqiie a Scrip« 
^oribus moz memorandia. 

. Ca) Uc fedt Vir acutissimns Wielandy ad Horat. Epist. I. ^ 
▼« 3^ *^^* yersionis ^pist. Hou^ T. L Pf a^«. 

O 



XXVIIs XXVIU*; atqui natuft est Poeta, nuctofe; 

Suetonio in qus Vita^ Coss» L. Aurelio Cotta^ 

X/. M»iUo Torquato , i. e. , ai raticmes Pigfaianw 

«equaris, anno U. C. 688.: igitnr scripta est Sa* 

tira IV, quam laudabamus, intra annum U. G» 

715, At vero Asinius de Dalmatis triumphavit am* 

jK) 714 ad finem vergente: qut cum ante in armifl 

vixerit, solus relinquitur annus 715, quo potuerit 

inscituti auctor esse, quod vi> natiim, pmniuin 

^tatim usu frequentatum sit. Hoc vero qui daii« 

4um censeat , neminem foie opjnor. Quid igitur ? 

•Senecae testimonium salvum est; et si diligentius 

Jnspicias, optime cum Horatjo consentit. £tenim 

Dibil I0C0 laudato traditur de recttandi coetibus si< 

ve pubtici^, sive privatis; sed de more, bomines 

ad recitationes solenni quadam formula advocandi, 

cujus auctoritas moris Asinio PoHioni defertur^ 

/Igitur postea invitatio facta est, sive voce (i), 

..5ive codiciUis^ gui ad amicos mictebantur, vid. 

,Plin« I. !• III* j8. n* 4. , sive libellis , qui p^n 

^blice dispergebantur. vid. Piin. ibid. Auct. dialj» 

de Orat. c. 9. Quo facto res paulatim in quamdam 

lOfficH necessdtaiem mi^ravit, cum ^dvocandi, vid. 

Plin- 

^' (1 ) Formiila est apnd Arritn. 1. 1. ibtmmif ftm T^/iijwf /f«xi>«» 
^ftifw f> T^ ohU^ Tei/ ^U^^tw* vid. Plin. Epilt. I. 13. n. 4. In^ 
'toto negocio proprium erat, nt Latlne adrtcmrt , ita Oraece m^ 

TutkMtu. Arrian« 1. U 9ttfi$MXiAnnu rcdc iauuro/uthwf ^extillni Ht- 
^Ba» Ctceronis proicriptionem in domo Meisalike^Gorvinl recicatn» 

nsi FoUionem Ailiti«tt^##Kff«r9r«^ Mmee» HmK. Vlif»4^' 



Mn. 1. 1. I. 5. n. 4. » turo v^nieodl , vid. ibid.. 
qHst* 13. n. 6. VIII. 12. Hanc igitur novit&teoi 
quod primus Pollio Asinius importavit, id aptis« 
sime a Seneca adhibetur ad ambitionem viri in stu- 
dio patefaciendam. Videtur autem» cum nunquam 
admissa multitudine declamaret, ab hac jactatione 
alienus, <;^rtos modo holdnes.ad^itailones suas 
iqv^tasse, nec publicarum recitationum pompani 
ostentationemque adscivisse. Ceterum de toto hoc 
Tecit^.ndi institiito Jam accuratius quaesitum est ^ 
Yiris doctis, ne huie- arrgumento diutius immoran- 
dum sit. vid, Lipsius, Gptst. ad Belgas Cei^tur* 
11. Epist. 48« Vossius, dg Imitatione c. VII. sqq. 
J. <j. Walcfaii Diatr. de variis modis lixeras colendi 
^ud Rom. S 8. in Parerg. Ai^^d. p. &i. sqq« Cellaiv 
Antiq, Rom. L, VII. Sect. IJ. $ 12. et Walch. ijQt 
^ou. Casaubon. in Commentar. ad Persium , pas» 
sim, imjprimis p, ,59. sq^. p« 98. sq. p. I401 
iSdit. P^ri9. 16x5. 



t.J L 



" * O a CA» 



*•» 



**m^^ 



C A P U T I L' . 

r 

PE asinijo pollions histoilicq :e:T 



Hi 



[ikoriae conscribendae miinus a PolHone Ash 
iiio susceptum est, post magnum excellenciutn in 
^odem genete ingeniorum proventum. Quae res 
uti aetati decus, ita singuloruin -Scriptorum icele- 
britati -exitium solet affierre, istorum pkesenim, 
qui post occupatam a laudis auctoribu§ di^ctpli^ 
nae dignitatem , in secundis tertiisve consistunt. 
Pollio tamen Asinius cum paucis singularis pak 
njae fuit socius , ut rerum , quibus ipse inter- 
fuisset ac ^raefuis^et, historiam posteritati trade-v 
ret. Qua in causa interdum subirascendum es^t 
fortunae temeritati, si noffis ea potissimum ope^ 
ra invidit, ex quibus debuisset cum de posterio-i 
rum Scriptorum fontibus et auctoritate, tum de 
aequalium fide et i^itegritat^ , cer^o ej^ploratoque^ 
judicio cognosci* 
Composuerat autem PoUio historias , quaruni 



tertium Librum hudat Valerios Maximusv VIQ. 

13. ext. 4* In eo libro ^e Argambonii Gaditani 

•longaevitate prodid^rat. Valerius, jirganthonius\ 

•inquit , Gaditanus tamdiu rcgnavit , qudmdiu 

€tiam ad satictaiem yixissc abunde foret. Octo^ 

grnta cnim annis patriam suam rcxit^ cum ad 

impcrium quadraginta annos natus aceessimt: cu* 

^us rei ccrti sunt auctores, Asinius etiam PolUo^ 

non minima pars Komani stili^ In tertio histo^ 

riarum suarum libro centum illum et viginti an^ 

ms exphsse commcmorat. Celebratum est hoc lon* 

tgaevitatis exemplum magnd testimoniorum frequeo» 

aia: nam auctores sunt Herodotus L. I. c. 163; 

-Anacreori apud Strab. L. III. p. 225. A. Cic. de 

'Senect. c. 19. Strabo 9 1. 1. p. 0,1^. B. p. 225. A; 

Lucian< in Macrob. c. zo. T; III. p. 214. Silius; 

J^un. III. 398: de quorum dissensu vid. Auctc; 

laudd. a Dralcenb. ad Silium i. L Idem exemplum 

■Plinjusi H. N. Vil. 48. retulit, ex eodem, crecK 

^potesc , auctore prolatum Asinio PoUione , qui 

nominatur in catalogo Scriptorum, ex quibus Li- 

.brum VII i Plinius compilavrit. Historias Asinius 

>sup ]ic patrio sermone conscripsit, quod constac 

€x Valerii verbis laudatis-., et Seneca, Suasor. VI. 

p. 48. Inter Latinos auctores PolUonem Appianus 

quoque posuit, de B. C. II. 71. 82. Addendum est 

^Suetonii testimoniiQn , deill. Gramm. c. 10., qui, 

^Mtejus^ inquit, Philologus coluit famitiarissime 

Ca/um Sallustium • et eo defuncto Atinium Pollio» 

O 3 nem'; 



nem; ^Ms U$t9ri$m empoMre agj^sM^ ikifrum 
treviarh rtirum omniutn Komuttarim^ ex qtiibuf^ 
guas yeUet^ eligeret^ instruiit^ aturum praecepf 
iis de ratiane di^endi. Qpo magis miror^ Jtsi^ 
mium PolHmem credidisse^ amiqua eum verba ee 
"fyuras saKtum esse coHigere Sattustioz quum sihf 
4ciat nil atiud suaderei quam ut mto cilfiiique oS 
proprio sermone utatur^ yitetque maxime oiscurU 
Ustem Sallustii^ et audaciam ia translatiottibus* 
4^uod PoUio scire dicitur, sibi ab Attejo irihil 
4iliud suaderi, quam ut noto civilique et proprio 
^rnione utatur, id pertinere videtur ad libelluiQ 
ile ratione diceHdi, quo i^oiUonem Attejus instra^ 
^it: quamobrem Vossius, de Hist. Lat. !• if. lo« 
cum non satis accurate ita eepit, qijasi breviaria 
^rerum Romanarum non Sallustius, sed Poilio ot« 
iMitus fuisset*: Suidas, v* Afftmoqi T, I. p. 350^ 
Aolmo9 nu?i^lav 9 *9co(ixi09. 'lo-ropta^ *PcofAuiKi4 
^wfirot^iv iv ^^htoiq i^» Graeca Pollionem scrip* 
sisse Is. Casaubonus ad Suet. in Caes. c. 30. etl 
G. J* Vossiusy de Hist. Lat, 1. L inteliigere sibi 
visi sunt ex loco Plutarchi in Ca^, p. 730. A. H. 
cujus haec sunt verba: i H Ka7^apj dg h r^ x^ 
paw TOfi UofMn{tou yevifAeui^^ ''^v^ *"* iu$fUifOug vi-' 
upohq Hiti tZy voXef^laif iJii^ xa) roif^ tiriKTimfii^ 
^oog^ itmv ip» OTSvi^x^* TeSr* ifioijKJiH^av ^ iU 
rouri fii iviywnfg iifnyiyowo 9 %fa Tatog Kat&otp 9 i 
iuylvrm TrohifAOVi K»ro^iiffag 9 il vpotjKifiify rii 
erpxTiiifAXTa^ x^y KetriiiKi^tnv* Taiira (fH^^i tT^^ 
^09» Afflmog rk §iifAard *P«f6«iW) fiiy info^iri^ 

ffixi 



Il«i th ViMvmtm rmpk th ritt nmifAify ^EXhnmA 
V iw* mirou ytypi<ptm$* tSip V iwotmivrȴ rabf 
WXihroiiq olxirmg ytyMmij frsfH rii9 ^Kmri^ti^ roi 
iC^pmicog iybttpeiiyrof* ^pmrlarm^ 2i /e«4 frKslovi; i^m* 
mrx^xlav Terstv. Quibus , quod €um summa tan* 
torum Virorum reverentia dictum sit, nihil minuil 
iignificacur, quam Graeca Polliqnem scripsisse: 
Ham non di^cit Asinius, se verba Caesaris Graect 
consignasse ; verum ipsum Caesarem , quamquani 
Graece (in uno alterove commentario suo autepis^ 
tola ) prodiderit , revera Latine pronuntiasse* Vos^ 
sium non satis prudenter secutus est Heerenius^ 
V. Cl. in Coramentat. IV. dc font. et auctorit. 
Vit. Parallel. Plutarch. insertd Commentat. Soc<, 
Gott. recent. Vol. IV. Cl. Hist. et Philol. p. 136* 
ASininm, cujus inter reliquos Vitarum Plutarchea-* 
tum fontes , obiter mentlonem injecit , scribens , hi* 
storiam suam beili civiiis Graece consignasse: quae 
eam ob causam Plutarcho magis arridere debuerit. 
Quo loco Vir eximius merainisse non videtur, 
quod paulo ante, p. 119., posuerat, Pollionem 
Asinium eamdera historiam lingua ktina condi- 
disse. Sed recipiamus nos ad Plutarchi locumi 
Sequentia igitur , rSy V mroiatvirrav etc. , ex eo« 
dem sunt desumta auctore Pollione; quod cum 
sensiis ratio indicat, tum ipse Plutarchus alio lo- 
co, in Pompejo, p. 657. E. In pugna Pharsa^ 
Ucd^ castris captfs ^ 0ivo9 h rf ^pmroTii^ ^olb^ 
iyivsro cxiivo^vXdKav xmi tspmirivruv* WTpnrturxq 3i 
'^vov^ i^stmx^^^^lw ^iiA %S7s7v ^Affivvm Uo^taVf 



Appianua 1. l. c. 8a. ^Aahiog ii mxhiav^ utt^ 
K»heipi m f^ix^f liuhiif vtpixTHyu», i^»Kifrx^\Uug 
ivaypicPii ysKpohq iipidSjUM r£y UofATnitou* £x Cae- 
saris dicto, secundura Casaubonum 1. 1., cense- 
mus ejicienda verba, ilg TovTi (u iviyKits uvny»-' 
youTo^ quippe quae non videantur ab auctore pro* 
fecta, sed ab^alio quodam, qui illud, roSr' i^ou^ 
hiin^oty^ exponere voluit. Quae ratio confirmatur 
ex Suetonio, in Caes. c. 30. -^//V, inquit, //• 
muisse Caesarem dicuntj nc eorum^ quae primo 
consulatu adyersus auspicia legesque et intercessio* 
nes gessisset^ rationcm reddere cogeretur: cum 
M» Cato idemtidem , nec sine juref<ifando , denun* 
tiaret ^ delaturum ,se nomen ejusi simulac primum 
cxercitum dimisisset: cumque Vulgo fore praedi-* 
carent^ ut si priyatus redisset^ Milonis exemplo 
circumpositis armatis^ causam apud judices dicc^ 
ret. Qjiod probabilius facit yisinius Pollio , 
Pharsalicd acie caesos profiigatosquc adyersarios 
prospicientem ^ haec eum ad verbum dixisse refe^ 
rens: Hoc voluerunt; tantis rebus ges» 
tis C. Caesar condemns^tus essem, nis-i 
ab exercitu auxilium petiissem. 

Historiarum Romanarum argumentum ignoramus^ 
nisi idem sit opus , ac belli civilis , quod Caesarem 
jnter et Pompejum gestum est, historia. Hanc 
quidem magnifice celebravit Horatius, Carm. L.rII. 
Od. L I. sqq. 



^ ]}ttoiui6ix Mhetfo tohsuU ciytcum ^\y / * ^ 

BelHqui cauuis 9 '^et] ^Hiii , et mddos^, \ \\' 

' LkdU^^ti^ Fortunii^'grirHsqut ' ^ ^|^ 

• Prihclpbhf amtciiids , eiafma \ [' 

^lfohdunf expttttis hihdia truorib^ , 

^PertculoTnrit piehum hjiui aiedey ^ 

c ^ ^^ Tract^s i ht ifjcedis p^^rigfsU 

" ' - Supi>isi$as ifiMrf^dtoso'; '^ ^ '. * 

%12* Iftsighe Mestis pfaeiidiim Mfp ']' . 

Et coytsttlem P^io curiae. ''' ' ' "^ 

Nam eorum 9 qul carminis partMi ^prioiA» aS^ 
tragoediae scdptionetn traxerunt, Ascensii, Cbris* 
tophori Landini , t ^^b&tfksfie ' Crd^iHi^ V ipMUi 
Cniquii, LaitoQiQi^ aliiDf^uin; ei^ldV dtt\lttm re-^ 
fuuca est a contra sentientibus» Acrone» Porphy« 
xibne, Am6ai<r Maneinelto r- IMIafthleo Bon^iii» 
T^raebo, TorraitfO^ Vossio de HSit.^Lat. L Lv 
Mitscherlidiio^ afits ^terHni»; cOtthMb^ ihirtts esf 
ai Horatiano oandiae explicafidb tl^Siaatiutn U^etl 
se Idterpretuifi dissensas , qtieA ^am&i homtinitDt 
nagis sibi .ineptaa& pepereruntv luani tei tfifflbttltal' 
tttulit. Quodieb rvalnit, ut cum per^^iij bbiia^ 
rbm iimul magna sylva intefp^tiomtm^ Hascerei 
tnr* Nobis certe, n qalhui^ iii tiit@ iii^titi^ti 'ratio2 
ne> exspectaripbsse vicfebacttf , ut^ad ^iarm^' illtA 
ftfiandum , ni in^ii mcdioirrtta»:'peMtus recfnsttltt J- 
Aovae aliquid lucis accenderemus, omiils^badc iMteS 
ries, post dUigeqtem pTsedj^ubrab^adhuiic^iddfam • 
Mttimentariorttm lectionem , praerepu ^se apparuit. 



I^orphyrioli?^^'. l^an^^jt^^U^^i , S^l^'^^^ » ^»?'»^^ * 
Aunal. "f. in/.p^wj;47«, l^it^hgf^^c,^^^^^ aUis, e** 
plicanda putattia^ (le^(^pnsul.atuJU^/^^ Q. Cae-* 
cilii Metelli' C^Ieris d^ ^q.i|ibu$-.CQ8S.^, anno U. C» 
693., prinfa Poinpe|i^prassi, £| (;^^^^^ inita esC 
•ocietas. Nec. , tamijp ]^0Q.t;am ,^ta , ipj^q^etamur y 
quasi hanc nol)is^.^^^mj[c;dib ex* 

ordio ducaAiu^^^pperi& Asi|iiai}| ^ijtiujt^: e\si spa^ 
Hifesto }ndica\ur ^.^^^Pf^tjq '^^ : civilis btstoria^ 
^ct pecoliariter Pompejani; nam eo pertinent eliam 

^. , f; ]^raet$f^i^igocfm^.04mufik.Cm^^ ^ 

^ l^ .f ei|«mjii.aacpm: repftifit a iCo»* Afnmfdi 
et il^ete$l9,.i^)fe pc^iw. huj^jnagifitratu iignafi^ 
9¥iV: idr ^UH^s Ut .acriifMJdOik» .qiiantce&beat^ 
W^Wtf^^^'MV^9l^^ dechiraiBt;^ JQiinhDe,^ lii de 
%9im'^ tCf ^Mshlt Mic^ril>ua,. 4tt(^ Bollio. historiat 
fl^acLJpQf^mefrKinofj aocitfate; odoceret.: fix Ho< 
t^pri ^tfyjetjuiffi ad. Aainlom . nostnim .tranM 
(em oBoriceiie^ AmA^Suidas^ v. ijM^iiayy» T. Uli 
9^ 1)64. ei En^iQSia iti .Vjolet^ 4>c SJS*^ Poffioneiit 
^ffi^m.tXi^aQifiiHyn^scr^absefeclMbent^ ^rs^ 9^ 

r ISAiOM eiLriWNttiii VstofUsi fiaspemuni ^,ser«i« 



''\ "i 



ttS 

:1ftfti «st-W fefiecaf R^bctotiCt Suas. E' {>: 43^; 48. 

"fdl^di ftiqnft^Khetor^ Aitnit^\ qul l^errcm^^ Ch 

ierokis reafAi fartissime i^fierttefw Pradiihr^ i^ie^ 
: ironh ^oHehr iotas tx omnibus mh/i^ne nai-fiH; ie* 

iiinioftiufH ttffnen, ^uamvis inyiius^ flenum ei red* 
'iiit. Asinii Pifilionis. Hujus etgo Virf tot 
'taniis'(iiie op;e!rfbu^ liiaasurls ^in crtnne 
^aeru^ni', i(*t^edicarc de ingehio ;atqu'ef Itf- 
'dusrtii* s'up*erlraciruni^tst/' fTatiira auteni 
'^afitfer atque fd«rtuna obsieciita «t cl Cr)* 

ftt quidem fac^ifes^decdra-^ct setiectutjeiEr, 
'jplrosperaqtte permahsit vaietudo: tirui 
^J)ax diutina, feujus instructus erat artl« 
*Bus'i cohtfgit; Namque ad priscaffl' Si* 
•i^ferftateln juxiiciis ex'acris (1), maxl- 
'ttoriinr n6xiDrum' multitiifdo proveSiy^ 
"^uds dbsfrtV^o^ parfotlriio incolumes 
'j)lel^os4ue hab^bat. Jam felicissfma dbii- 

kttlatus ei sots petendit 6t geretidi ma« 
'^na mun^efa-j^ defllm cohsilid'^ ihdustriia'! 
^que. \Uti'nam moderHtius secundas res*^ 

Ct fortius adversas ferre potuisset. naW'» 
tiuc' iitfaeqtte cum venerant ei, ihiltari 

eas non ^osde rebarui*. Inde s^unt invi- 

^lae tem-p^estates codrtae^faves ln'eum; 

irertiorque ilaimfcis agjgfSd^i^ndi fiducU^ 

(t^ fiz ejusdem fenitutl^Ae UronovlL 



^ajx}re, eaiffl s4mttltajt«s*ap.{^^t£ba^t .aikjH 

sio» quain gerebat. Sed quando. mprta- 

.liiim nuUi virtu;^ perfecta c ontigit» qua 

major pars vitae atque ingenii stetit, 

^ea jtidicandum de homine est« Atque 

ego ne miserandi. quidem, exit(ks eum 

, uisse judicarem» niai ipse tam mise* 

ram mortem putasset. De hoc fragmento 

^apponere [uvat Senecae septentianiy 1, U p. 4&«: 

^d^f^are^ ait» '9/fbis posiumy nihil esse inhist^* 

riis (jus^ hic^.qutm remU^ loco^ disertiusr ut 

jnihi tunc non laudasse Ciceronem^ sed certasse 

^^uffi Gccrpne yideatur^ Nec hoc deterrendi causa 

dico^ ne Idstorias ^ 4^s legere concupiscatis : coff^ 

cupiscitCy et pojcnas Gceroni datitis. Locun^ A^* 

nianum qyo jure cum Ciceronis facuodia contoi^ 

^dat, ipse Rhetor. videat , Ego contra, si me^ se;^* 

tentia declaranda sit», tantum de TiilUi eloquentift 

detrahi putem, quaotum huic compar^tioni tribia* 

tur, Agnosco magnam dicendi vim , sententi4« 

ruQique frequentia qoncisam orat;ionem; ^studiuqi 

Wevltatis video» et. nimiam compositipnis diligen^ 

tiam,.sive potius insolenttam aliquam) quae tpp- 

tam orationem salebrosa quadani. aspecitate afflixi^ 

Pfaesertim . habent illa f ci^ in eum 9 in fine period| 

posita, m(|lestam quamdam et imp^itam construcf 

tionem ; ut fere ita collocata esse dicas • ad faci* 

lem orationis cursum et velut flumen, quocunque 

fieri posset modo,* fnhibendum ac morandnte. 

Omnino totum hoc dictionis Asinfanae specimen 

^ * iu 



^ tid sensuin meum accidit , ilt quod Qufnetilianas 
^I. O. X. I. p. 917. ex integris Asinii scriptis judf- 
^cavit, egd I)oc unico fragmento egregie xonfirmari 
'iSxistimeiA, auctorem , siquidem eum velis ad conten« 
^ttonis cum Ciceroniana eloquentia discrimen adigere, 
*a Ciceronis nitore et jucunditate tam longe abesie, 
"ut videri possit seculo prior. Ceterum sapit illa sen- 
*tentiarum consectatio aevi ingenium, et Sallustianam 
imitationem , quae omnes fere hujus et sequentium 
aetatum historicos inva^it. Haec de dic-ehdi genere: 
'cognoscamus de loci argumento » quo proditur in<- 
* eigne Pollionis Asinii deM. Tidlio Cicerone judicium. 
Iniquitatis erga Ciceronem , tantum vhruat 
^quantus si ipse fuisselt, praeclare secum agi exis- 
*timakset, PoUio peculiarem habuit rationem dis« 
*cordias Civiles, et amicttiam cum Antonio: repre- 
'hendendus, quod siihultati , sive publicae, sive 
privatae, fidem historicam subjecit; laudandus, 
'quod insigni praeconio et suae auctoritatis, et Ci* 
*cerpnis causam restituit, verissimoque testimonto 
excellentis viri memoriae satisfecit. Rectene an 
^secus sentiam , ignoro : meus autem in hoc Pol« 
'lionis de Cicerone judicio Is est sensus, quem Iilc 
•cloqiii cogor, verius 'de Cicerone omnino judicari 
^non posse, quam ab adversario Asinio factum est: 
'cujus sententia tam longe ab invtdia, aliove quo* 
'dam humanae naturae' affectu sejuncta atque sepa^ 
rata est, ut ipsa eam veritas peperisse videatur» 
<Jua laudis praedicadone eo nJinus Asinius defrab- 
^4andu5 est , * i^uoniam eadem judicii imegritate, ^a 

P3 O 



??» 



Ciceroxib metnoriam. tradid.it ^ dc^ alii^^etlani: Poni« 
pejanis m bistoriis suis prodiditi qi)^ de re qperae 
jpretium est» Taciti, Annal. IV, .34«, locum. suts 
verbij referrej qui Cremutium Cordum, ppstuU* 
tiim 9 fuod cditk annatibus , laudatoquc M. Bruta , 
C» Cassium Romaporum uUimu^ dixisset^ ^b hi$ 
imer alU causae suae defensionem duxisse scribit : 
Tifits Livius^ eloqucntiae a^ fidci pracclarus imf 
primiSj Cn. Pompeium tantis laudibus tujit^ ui 
JPompganum cum Augustt^s appcllar^^ ncquc id 
amifitpae corum ofccit^ Scipioincm^ Afranium ^ 
liunc ipsum Cassium^ hunc Brutum^ nusquam Iq^ 
troncs ct parricidas , quac punp yocabula imponun-^ 
. tur , sacpc ut insignis viros nominat^ Asinii PaU 
fioffis scripta , cgrcgi^m corumdcm mcmoriam tror 
dunt: Mcssdla Corvinus^ impcratorcm st(um Cas^^ 
sium pracdicabat; ct utcrquc opibus atque Aonori-i 
bus pcrvigucre. 

Strabo h* IV. p. fip^, h..0^7i^ inquit, il itSinoji 

,0iroy (fluvii Rbeni), ^TailmJ^MUffXihhv ^AHvioq*'^ 

'0^^\ II Koi HffTOfAOv slvM^ fUfA\pi/Amif, rous TrXsla Ai« 

youT»tf Asinium hunc , quis f u€fit , designaturus 9 

.Vir summuS) ]bMacus Casauibonus ad b*i-9.S'acruana 

inter Asio^um Pplli^^ncm» et filium ejus, .Asiniuoi 

Quadratum, parum cogitate scripserat: quod recte uo» 

tavit G. J. Vossius , de His);. Lat. L 17 ^ £go saoe 

soQ video, cur aUum.potius iiuelligamus^ quaoi 

^Pollionieni Asinium^ c^jus d^Rheao:ikivio ^ta esse 

snenrio potult, in enarrandis C. Julii, Caesaris rcbtia 

rGiiUicif, si lcirce ab hia initiis beUi ^viUs hwfrtf^rlam 

'i 9 ^" 



*Philiiipis. imparaiuibiiB «. «GogiMri^^Wei^ft'^' '^^iM 

, ^smm ' is de Xj^ermadule ifcbiMt Ic4tor4ce ^ci^itlti ^^ ifHL 

A^tbias^ detfl^; gesu Xu»titffktf;;'&^i;^.'4^-lB. 

fiHu Parisi lK66/,Stephi«;:aePwr6j<J»l^Vi «ki«li^ 

»rfAwiW,T4pwi Siiia. v/Wlpit^jiT.cSi-p.^-^S*^. 
coll. }fomo^MM\€t, Gfii^c;ai4fi»4e9lbt.il^ 
U i. Jacobi$: ia Ottalog. T:#tgrttdM.^ WIV^tWi6|[f. 
T. XIIL Miwiav. T. III. P.?ilR p5 8?^ P?* 
; Jam^ ut buic tandem diapii%i^io9ff>^iR|^ii io^oi 
pamus, versimttr 4» n iDpiliiMe^,' ^^oRiS^ AAl*V 
atum ki&corkvua!^ s^anum pt^pfi^ IqiilSem M 
gOmppnnB/lkcqisei- bellttm '«l^ ^ltiM^^^^Pdtsr^^^ 
jiim et)Caeiat^;.«9(l tamcii tt)ii\r^ ^M^ ttati^ 
tatifmeBiita dJtoa^e^ Ht ift ^qm -^ ^ftiiib>(y(Mi^ 

m. v£x qiiitea'^^nsl^utmr^.fai6tx]#Urdi9^^ 
narum et belli civilia unum forte, idemque cf^ 
fuisse. \ 

Quae fueiit P6ilh»iil6 A»iilU hWdlld #(tt^ re< 
rum Romaj»ti!Kiii *St)Fiptoiea ^aii(yri«a«^,^^^Ufliiciia 
noQQullis aestiqiari: yomt. ^VIddrittS « iNfakimus , 
1. !• ex graffattimii' attotoribt»,' iif. ^klBus fuere 
Herodotus et 0cm^ ttfiiw 9diM^s^^^dtt)itktiii| 
testimonio lauda^o^, ^^i ovditite d^Qtt «e^^minaa- 
^e «ibi videtur. Eodem digniutis '4^-lfc£nsetur 
Asinius ab Appiano, qui de proelio Pharsalico 
liwlriw, e^ muUia i^ k coUacia Sotptoribtta, 

C^4^ 



^^^rittitpjZ^i^iX^ if^idf c. 8a. conf. Scbweighk 
M^fiP^^*' 1« l :.c. 7sr. T. m* p. 7<^3* Omiiiiia 
«^dj^ur ^AnpttVm»: io. Pollioiiis Astaii scriptis plut 
JlducUe po8}us9e> quam in C. Jidii Coiameiiuriis» 
cpnjf.Sfbwslgli. U 1. p. 764. sqq. Qisie res ncm 
lew bab^ ^^QOIfnepdadonem auaoritatis Asinii» 
«i. cogitf»,/jcma{itae fidei. diligentiaeque scriptot 
fiierit ippe^Appmiis;: de xjuo est. judicium Da^ 
}ii/eUs Wyti()nl)«cbii, &. C VoL IIU P. IX. p. 93. 
*94* .P^ Poliiqais sententift Suetonius in Caes« 
iC« 55» Sbj]M4icpt. Gaiesari orationem^, apud jtniUtes 
lit /^fVj^|tf^Humspri|>tam , quae feFebatur, quasi 
liosteriofi bajlHtSi pjQjQlio; . quo ■:. Asifdus PoUh n& 
tmpus.qufdqgt o^iofi^ndi hab^isic Caaanm tU^ 
Cf^,, sfibitd^ Mffium inci4xsi9fi€. : Summam arri» 
j^teitoricy Imdm . Asi^jp «ril^utt poeta: Hofatiusj, 
qiMm decl^^K. c^m sngacitat^ pfiidentiaque ad m^ 
Qim qiu9a^;-inyestig^das et ipondevaiidasV v« u 
m^. .^. • . ■ • ^ •-•••> i-'^ ' ^ 

^/, Mmm\49 MafeUo ^mak.^^Hieym\ 
^/ SeiUgnfe^causifs^ fif.yiiia^ c$^nmdos.^ 

LfUfunfg^c F^rsunac^ ^rdvisque 
.j Priucipumafnicisias^esarma. 

f Nondum^esifiafis tinda cjmribus^ 
. , PerifiHkfOfi pi^wm ofi$$ aie^Oj, 



== lai 

4uin exitnia res dilacide ezponendi desctibendiqu(i 
fMmlute, ▼. !?• »q<l* 

Jam nunc minad murmure cornuum 
Persttingh auresijam litui strepunt\ 
Jam fiilgor armorum fugaeis 
Terret equos^ equitumque voitus. 
Videre magnos jam yideor duces 
ifon indecoro puhere sordidos^ 
Et cuncta terratum subacta^ 
Praeter atrocem animum Catonis» "^ 

^f. Mitscberl. in Argumento et Anhotttione. 
Valerhis Maximus denique , 1. 1. , historiaruni' 
Asinircum ejusdem praestantiae significatione me« 
minit» ut liistoricum non minimam partem Ro^* 
manl-stiU appellet. 

Sunt veteres Historici minime frequentes in re*'' 
tiim factorumque testibus exciundis; neque enioi 
erat ista religio ea aetate postulanda; quod obser**"^ 
vavit Wyttenbachius , V. CL, B. C. 1. L p. 91. 
Quo in officio si majori cum diligentia versari 
s!ve voluissent, sive debuissent, ut nos adeo^ 
perspectum haberemus , ex quibusnam fontibus 
xes tradita quaeque manasset, htstoriarum Asinii 
plura vestigia apud rernm Romanarum Scriptores 
c^starent. Nunc vero res eo devenit, ut major 
immerus sit eorum, de quibushoc, Asinii eos 
auctoritate usos fnisse, in cohjecturae positum sit 
fCobabilitate, quam de quibui hoc diserto testi« 



fponio c^nstat. Igitur PlutardMtt Aslmi JilscprJ|t9« 
quas in vitis Pompeji ac Cae^aris )au^vit, iusi»- 
per adhibere potuit ad vitas^. Crassi, Catonr& 
minoris, picei:pnis« Antoiiij^ ^^^* .Bliniuo» pro^ 
babile es.t. in Historiae Naturalis Ifibrum VIX. plu« 
ra etiam^^ex Asinio retulisse, praeter unaa illam 
traditionem» -quam suis indiciis per^ecuci sumus^ 
JDe Appiano e]:. Valerio Maximo idem . st»it^ po<i 
test. Neque Dionem Cassium verosimil^^ est 
Asinii fidem nesi^xisse. ^t cum Polyaenus ac 
Frontinus.complura Caesarjs stratagemata^prodants^ 
quae hausta non sunt ex ipsiqs imperatoris Com* 
iqentariis, ad manum isti i|ite|::alia babuisse po^ 
sunt. Asinii scripta^ ex quibu^ sua; depromsprintjr 
Atque haec/in transcursu ita a9im,a(lve^^a.,synto^ 
addamus de aliis quibusdam Asiniis» ^uorum qui-. 
dem aliqua ^ad nos pervenit dactri^ae &ma, ne. 
diyer^orum auctcHTum confusio sequatur. . ., ^ 

igitur primMm alius Asini^s est^.qu^pi.&iidas^ 
V. U»xlav,f T, ilL p. 164. tradit scri{>sisse irifofitm 

ifioy Toi 0fKoffo0oif* ,^Ewmi/t,k¥ Tav 'n^oCpmvoy^ Tw(r^, 
^in&v 9 h ^i(3?Joig ,$\ Quid quod ivopufnn^iiiAetTmt 
Mouwavfoii rdu,^(p$Kowi!^eu non eumdem . auctorem 
h^bere possunt» ..A^^mium Trallianum».Sophistam» 
^ui in Tjmap;enis scbolam sucqesserit.^ Hic enim. 
probabiliter fuit Qmpris libertus, ut «upra vidi^^ 
mus: iTo^y^ftfiv^j^puiTo^y scriptionem . ad ;unM)rem 
quemdam PoUionem i^ertin^re^ jam monuefat Jon«. 
sN%.^?.Scp|ptt^^^&I. Pbiios. HL ^. p.^6. 39f-ii 



Mofeetvrft. frolat4 de Claiutio PplilQBe^ PUi^i 
Ju&iori» amico» ( vid. Plui. Cplst. VIL 31.^» 
p. o»/^9^f quam P. NieuwlaQdiu3« V. Cl.^ postea.» 
m di^aert. sua de Musonio Rufo» QrlL Sect.L 
p. |7.^ sqg. accuratiua definio^m ^rmaviit. conf* 
H^eren^ ad Stobaei EcL Phjs. £th. L. II. c. 9. 
S 8. f. II. p* 4ft6, 427. ist in Commentat. de 
font. Eclog. Joh. Stobaei^ $ 47. P. II. T. IT. 
p, aos. Wyttenb. B. C. Vol.,11. P. VIIL p. 130* 
pt Auctt. laudd. ^ Krugio , Gescb. der Philo$* 
$ 160. not. f« Alius fuit Valerius PoUio» quen 
composuis^e 'Ait<'^ U^s^v aimt^^ayiiv mri «rrof^ 
)(«Zoy# auctQres sunt Suidas in catalogo Sccipt^- 
jrum^ &S, quibus Lezicon suum compilavit, y» 
.HmKI^w *AK^»vlftihq% 1. 1. p. 164. et v. A$iicipog 
i Oixfiipio^f T. I. p. 594. et Pbotius , in Bi« 
blioth. Cod. CXLDC. p. 169. edit. D. Hoeschel. 
Ab Oratore (iiversus iteoi fuit PoUio Grammaticua» 
cujus UbeUum xipi rctw votpk ypAy^fioi d,MpTonfop^' 
.yoiVf Suidas laudat» y. n»A/(tfv, f ThKlmj T. IIL 
,):. U Eumdem^ sive aUum quemdam Gramma^^ 
.cum 9 ^espi^xit Charisius , Inst. Gramm. L. I, 
p. 64. Pucr et in fcmmno s^xu antiqui dic^* 
bant , ut Graeci i vmq f^%) ^ ipouo * ut —r in N4* 
Jei carmine^ cofuf friscQ^ Saucia puer filia 
8 u m a m : ubi tamen Varro p u e r a puiat dictum^ 
$6d Aelius Stihj^ magister yi^s^ ^t Asinfus ^on* 
jra. Forte idem est Pollio, qui laudatur Prisci^- 
1109 L. X. p. &88.; cujus loci verba.siipra sppa« 
f/iimust ip Cap« U. Sect. I. p. 8o* Grammaticus 

Q % etigm 



tthm fuisse videtur» et a nostro diversiks, Aisi- 

nius PoUio, cujQs explicationes iocorum 'Virgiti&- 

norum excitavit Scrvius ad VirglL Aendd: H.* 7. 

•VI. 554. Xt l83, Grammaticus quoque intdfigi 

'pot^t Asinius, cujus libellum in Vdleriufh tom- 

memoratXiiarisius, p, 75. Verba fetulimus 1.1. 

^p. 79.: praesertim si Vaterium itidem GTammati* 

'<cuiii facias, quo nomlne cum plures alii fuerunt» 

tum Valenus Cato et M. Valerius Probus. De 

'illo prodidit Sueton. de ill. Gramm. c.ii.: de 

Probo vid. Suet. I. 1. c. ^. et GelU N. A. I. 15. 

coH. Vinet. ad Sue^. 1. c. et J. F. Gronov. ali 

'Cell. I. 1. Porro nullo quis jure Asinium nos- 

truto eumdem suspicetur, quem Suidas, v. ^Afrl^* 

ytoq^ T. I. p. 350.^ primum Graecam hlstoriam 

Latine tonsignasse n^rrat. Similis causa est altus 

Pollionis, ciijtts scripta vefi r9^ Knifftou kXoTrti^j 

*Ct Trsfi^ r^q 'Hpoiirov KXoTijg 9 memorantur a Por- 

'phyrio, L. I. r9^ 0iXoXoylag iKpoivia^ apud Eu- 

sebium , P. E. L. X. c. 3. p. 467. D. De Asinio 

* PoIHone apud Hieronymum in Jon. c. 4. et in 

'fepfst. ad Augustin. Epist. LXXV. c. 7. S 2- in 

Opp. Augustin. edit. Benedict. T. II. p. 155. B. 

videbimus in Cap. III. 

Ultimo hujus Capitis loco de Asinil studits 
poeseos explicandum est. 

PoIIio optimus poematum judex ab optiiriis ejus 
aetatis Poetis praedicatur: de ^quo Virgilids ced^ 

mit, Ecl.in. 84, 85. ^ 

.... ^ -.-.. :-^; . ^ 



i9aUo Hihatmiffam^ qumvis Bs»rui$ka^ Musam: 
Pieridesj yitulam lectori pascitc vests^^ . .! / 

y^Uulani jiidici canniqoni suorup inteUigenti dfr 
gi^ntique, velut judicii ingeniique praemium» de- 
stinans; ex veiissima interpreutione Heynii, Viri 
Celeberrimi.v Hpratius, Seem. L^r h_ Sat^ X. 85. 
PoUionem paycis illis amicis^nnumerat, quorum 
censurae carmina sua plane cpi^mittat; quibus si 
placeant, praeclare secum agi existimatutus esseti^ 
ceterorumque judicia ae vujgi rmDO|:es ^arum cu^ 
raturus. In bac judicandi elegantia Pollio prae* 
terea carminibus. ipse pangendis inclaruit: cujus 
laudis testimonium yirgilius immorialiuti commen^* 
davit; U 1. v. 86. sqq. 

^qIHo et ipsfi fqfiit mya parmina : pascite taurum ^ 
Jam^cormipetat^ et^pedij^s qfd spargat arenam. ^ 
QfiiU^P^^Q.^ 4m0t 9 f^niat^ 4 quo te quoque gaudet^ 
MMap^antiilU^ ferM et riibys^ asper amomum. ^ 

.Neva Mm/^^ , cogitanda Siinf cum Servio e| 
2ieynV>9 praecbura, qualia npn ante facu:^ nani 
njmis sfibtjrt^ ac docta est Burmanni explicatio,, qui 
ex Acrone ad Horat. Epist. I. Epist. III. %6. intelligt 
jubet df carmine Epico, in quod tauii praemiun^ 
c^vexiiat. Christqph. Landtnus etiam, a^ Horat^^ 
1. L, beroici carmiqis 4H:riptiQnem ^oUioni tribuit^ 
nescio quo ductus argumentQ^ certe de veritate 
^i^l^tus. Q/io te quoque gaudet^ scilicet, yemf 

Q 3 ^P 



«M5 

\m^ L «•: kd cttniium ^igefidovw iMliltatetf^ 

vid. Heyn..«d.hfr L\ 

Genus, in quo poeta Asihius versafus sit» di(4 
•ftnitit Hdratius, Caite; L. tK Cdrm.l 9. 'sqii; 



i\. 



r 



^PaulktrA stitrie^ Mhid W^OgbeMat 

' Desit tAeatriscmox^ tM fubticai 

. Res i^rdinaris^ grande rhunaf : 

j Ctcropio Hpetes cothurnOi 



^ Serm. L, I. Sat. X* 42. ^ 43. 



; i 



>l 



v foiUtfre^uta ' 

/Vj^^ t/j/jA, /^^^ ter petcisssoi 

. . . ..' . 1 : • . > 

. i. e. tragoedias scribit jambis teriiariis. jaffifiotf 
chim trimetros tragbediarum verst» esse,- hotanint 
' qudque Acroa et.Poiphyrio aci Hbrat; i. e. Seho^ 
llastes Cniquii ad h. 1. fdem linniiadVirtity-iD^ 
Horatii inentem ita ihterpfetatuf ^ ^dt' AsinH^m^ ^^be» 
ta celebret optimum Tragoediographum : quenr 
|>hilargynus ad Virgil. Ecl. Vlir. 10. tri^dedid^ 
rum scriptorem vocai. Asiniui'-Verd iterttln Viir^ 
^ano praeconio omandus' est, iLA. VlB. 9. titii 

tu mihi sewmagni siiperas Jofk \axa TimaHy '' 
iSJy^ oram Illyriei legis aequofh; en erit unqumM' 
ille diesj mihi cum Uceat tua dicert factaf^ 
^n erii^ ut liceat totum ndhi fetrt per orbem 

" - • • ; • - .sMi 



fytmniM 09t^ kffs , at^e- Aano^ siHH iempora circurri 
JkaeirimtJricei*edbram tibt serpere lauros.' 






- PblHoiieni. edifli Ws tersibife •dpeVtafl:, noil Au^ 
gustiitn, am-aliinii qQemqi^y^ i&agis in*coh- 
fttMio l»«, '41ISM1 quod *Tht)iiitiif'doetprum laudatisf 
testiafHtoita c^firimri oporteit. /fd ^. 10, soiii 
3lfh0cieoj ek. iSenrius, ^sr/iT, *%4^i^9^ ideo' h6d 
ilii 9otti0i9e ^etum yolant^ quoi et ipse utriusaui 
linguae Tragoedihrum seripior fuii. *Quae ratid^ 
\m% vcra e^ti nnta illa /0/dr Sophocho tui carrnind 
digba cothurm^ baud procul! dublp notant, /nar^^ 
goedias tuai^ Sophocle dignas^sXvQ ad Sbphocicani 
gfavitatem majestaeemque compositas. 
' Ha» peetieae- facultatis ' in Pollione ' laudes,* st 
mtiii nemoria^^ tenuissent A. Schottus et N. Fab^r, 
tioti> .tantopelre la&orassent ' inr Senecae ' RKetori^ 
Ttt1»is y Suaii^- 11« p. iS. ^ at poeta Pollio Asi^ 
nius afeiat : unde factum est 9 ut eetc<ri etiara 
V. V. D. D., J. Gruteras, J. F. Gronovius^ et 
J. S^hultingiu» miro consensu illud poeta corri« 
gerd, aut evellere e textu voluerint. Cetera mioiis 
ifeete sese hiabi^anlti quae matata et variis .modi% 
tentata» nec dum ifiinata sunt, itiud,^0^/tf, doneq 
e]4ismodt lectio ^inventa fuerit , quae evidenti pro^ 
babilitate animum feriat^ nol^is ^uidem Hac se ra« 
ttone tuefTvitietur, qiiod "detnonstt-ari haud facill 
ifegotio^ potestv' quomodo hitC^Tgaotk fere in vuN 
- - gus. 



gus, etab hoc loco aUe!», ftcaltatif ipMcicae POla. 
lionis pn^edicatio m textuifi intpere potiierit, Ne^^ 
que enim videi^tur postea Pollionis tragoediae ff€« 
quemi lectione totae fuiss^: quod vd apparet tA 
Quinctiliani silentip, L O. X* i. ; cum unua Au- 
ctor dial. de Oral> q. 21. Asmii tragoedias m^ 
mprtu Haber^t auteiu talis 5 qualem desideramas , % 
sdsterioril^us judicibus &cta mentio certiorem prae* 
stantiae significationem , quam ubi con^icqae dW 
gnitatis auctor ab aequalibus, iisque poecis, in. 
coelum fertur. Ceterum haec ita dicta sint: nan. 
Ipsii res non amplius est nostri judicii. ^ 

£x Asinii fabula aliqua unum nobis : versxcHluiBt 
deprehendis$e videmur japud Charisiujn 9- 1. 1. p. 77», 
cujus verba referemus: Ef antisies habct amhti^ 
ta; ut Farro dmn^rum quarto^ et Oeeroin Ver^ 
rxmquarto: ^t Pol/io^ veneriK; a^otistita cy- 
pras^ Rro cupras reponendum esse Qp//yW, mo» 
nuit me. Hamakerus» V» Ch^ itnde existit. Jam«^ 
bicus cVmeter acatalecticus, in bunc laodum C(mk 
«tituendus: . 

FinirUtinnlUttt (SlprM. 

Pes secundua est spo^idaeua ex Comicorum ft* 
Phaedri more. Ipsum versiculum suspicabatur Clr 
Hamaker ex ChorO repetitum esse, a Veneria sa^ 
cerdotibus cantato* 

Bpigrammata^ quod ^tudii genus maximos Otat» 
tores et i^ oblectationibus ^habuisjse, et in laud^ 



PQSUisse» Plinius Secundua obsemvit Epist. VIK 
4o Asiniuip quoque scripsisse, ex ejuJsdem Plinii 
Epist. V. 3« conficimus : ex c^uo genere nihil aeta* 
tem tulit: quamquam Asinii Quadrati epignimma 
est apud Brunck. Anal. II. 299. IIL 13. edit* 
Lips^; quod, si fides lemmati, inmembrr* addito» 
habenda ost| Sullae ^etate * scri^tUQi' e$se videtur« 
Salm^sius tamen , annotante Jacobsio , in Catalog* 
Epigramm. Antholog. T. XIII. p. 865. , % iH nou 
inedta, de Ma pugna cogitabat^ qua' Catilifiafiae 
factionis vires fractae 'sum.-^ X)perae pretium du« 
ximus» rem referre; nam fusius inquirere, et ipsa 
rei vetat obscuritas, et nihil ad hunc locum, eta| 
ifd ad buGiC locum, nibil ad institutum nostrum/ 






C&m 



m 



C A P U t Ilt; 

HB ▲IIVIO YOJLLIOHB 8CJILIJrTOI.^til 

c 

«BJraoAi» 



kc 



.oibae posteaqtiafli ifl liberalisslmb boiiaftiilQ^ 
cultu literarum » ingenii moBuinentorum magila coi« 
pia exstitit atque varietas^ hujus quasi literatae 
civkatis censendae ptovintiam multi sibi sumserunt^ 
Cujus qHidem provinciae eum pars sit, errorum 
ilienorutil fiotatio, sive res spemns^ siveVerba^ 
si quae siknt ab insigfnibus viris de aliorum scriptis 
prodita judicia, itla eo minas a nobis negligi paf 
cst^ quo propiiirs censores isti ab auctorum aetate 
ibfoeninf, et quo minorem censura ab invidift^ 
tliove qnodam bumanae vitiositatis affectu, Ia« 
bem suscepit. Ad hoc censurae munus cum se 
dedisset Asinius Pollio, in eo ita se gessit, ut 
tequalibus Scriptonbus nonmiUis }udlclo suo no« 
tatis, ea de causa ipse a posterioribus censoribus 
pterisiut notaa subierit^ Complexus est auten^ 

cett» 



S9i Ht 

CMttfi SQft^ Qiwtiwii ^uidm flOt^HMiimif ^ Sattttii 
ifiiitn^ Caeiarem^ CiceionentKl»ivta«« Qu^vopi4 
tor nqpii ^ivi mptt pffaeclaci» pttestaniium Joge« 
iitorQm' operiliua jiidicid tractiBdOi huflc pecuUvf 
kem^ eomqiie .ultnkiimi. diapotatiofiia nostrae» la# 
n» dektinavimMU .De akigulis ddnceps. yriAe^ 

'^^ SaUtts^nai (jrispiiai iLSiliiii» rqtfehtindil Uk 
kitULdm ep^ola^ qnam' ad^ Plancum scri^stt^ au^ 
iDtOFe Oeliio^ :R 4« X.iitf«'« ^de.peMiari» ttl 
Videtur, libello objeoit.obseletarMt Terboi^itiii stU4 
dium 9 in quo ipsi auxiliatum fiiisse Attejuot 
JE^hilologniti retnUt; Siiekoiiius.| de ill. (^c&nm* 
c. id., deAttejov Jaquit, Adnlm.^Hf^i inlibro^ 
quo Sallustii scriptd ttprehtndit 9 ut tAmid prisco^ 
imm ver^m i^acMipnc otVidi, iut trddiSk< IU 
€9in rem axi>uitorium eif;ejcir maXitaie ft»h 
dam Attejus praretextatus nobiliis C^raiM 
taaticus Latinus»! decIam)aotium deiilt 
de adjutor atquje praedeptqi^ ad suniv 
tnam VhilologrUS ib itemet' odfmlna^ui^ 
tnepistola ad Phmcum Asidiiis iiomtit^ qucKl Sali 
lustins in primo Historiarum maris transittim tiaase 
nilssumque navibns factum,^ iMi^sgrcssum appek 
laidt^ eosque^. qui fretnm. ttsn«ariieranti qnet 
transfrttassc dici solitum est ^ t^ans§Miis cMklti 
l^iius U U ipsa vetbs' Sjfllustil ex P611ione po« 
^ iiuit) ac deia iatnperiitm, allatis exemplis^ cq# 
liBtare instituit^ An tcro et* (^poc isq^iiebenrianis:^ 
B. si qu* 



4Ua iii Salltmioni Potlio sinimtdvertit^ ' affactsrtio* 
nem spectabat verbornm priacorum: in cojus ani* 
madversionis societatem Asinio molti se aggrega-> 
miit. Nam Augustas Sallustium verba rexcerp*» 
sisse ex Ortginibus Gaconis tradidit, testai^e Suet» 
in Atig. c« 86.; et Lenaeus, Sompeji M. liber- 
tus, Grammaticus, SMusimm priscorum ^ Catotm^ 
fac iierbprtm inerudiP^simum furtm appellavi^, auT 
ctore. eodetn Suet. di^ ill» Gramm. c. 15.: Quinc-» 
liifanftsaiitem» L O/ VIII.. 3. p. 689«^ noto Cris^ 
pttiB epigrammate incessi scribit: 

^' :J5# ferbs antiqm' mukum furatt Catonis, 
Crispti Jugurthinat 'conditQr iis^riat^ 

Hlnc ditta apud Saflustium sanctt et antiqut r^ 
fett:, ibid. p. (^5« , ductart txtrcitut tt patrart 
Mbm. vid* Paceus et Burmaim. ad h. 1. In eo« 
dem generei A. .Geliius Salluatittm vocavic nort^o^ 
rem^trherum^ N^ A. I. i^.^^^a&s^tmyfa^di stu^ 
dium praedicAns , ibid. IV. 15;-, nonnulla ait vir 
cBsn t>os|e non indigna reprehensicttile } QuinctiUaoo 
9vat$M\f icx Oraeco:trauslata tsst SaUustii plurJ^ 
^a^ t)bservahte^ I. O. IX. 3. .p« 804.. Huc etiam 
peFtinent exeEaph^. notata a Seneca. philosopbo ; 
Epist.CXIVi.-r 

- Pollionis Afinii de C. Sallttstia fiidiciilm imeb 
figi.vix potest^ 4110 jure mbltis yisiim sit m;iledir 
fiiiniae et iai^iittads accusari poMe^.niii reltqttam 

etuiiii 



«tUm-turbam censonim eJustSera inalevolentme crl« 
imine tenere velint, cujus hi causas proctil habuei- 
runt. Et si alfqua in hts rebiis vis est auctoritatls, 
quae certe niaxima est^ Asiniam Pbllionem censo«- 
rem commendat cum insigni3 peritla judiciique su^ 
btilitas, cum aetaris ratio, quae efficit, m in stn. 
gulis Scriptoribus aequalis optime de novis obso^ 
letisque verbiS , eorumque^ proprio usuv pronun^ 
tiare atque edocere posteritatem ' possit. Praetereai , 
testis adesr ipse Sianuscfus, qui suam, a* Polliond 
ipsi dbjectam affeetatioriem ^ cujuscunque aevi judii . 
cibus comprobet: cujus scripta quamdiuin homi^ 
num manibus ttiint^ tamdiu Poiiionis censnrae saa 
fides constabit. ' ' 

De C. JiiUi Cafesaris^Commentariis, Oallici Ci* 
vilisque belli Pdmpejani , Aslnius: ex aitero illo cen- 
surae genere ita jiidicairit, ut non orationem spec- 
taret, sed res ac han^ionis veritatem. Tedtimo« 
trium est apud Sueton. in Cacs. c, 56. Caesaris 
Commentarios Pol/it^ jtsiniuf. parum diligcntery 
parumque integrd veriiate ' composit$s pirtat : cum> 
Caesar pleraque^ et quae per alios erant geua^- 
temere crediderit ; et quae per se^ yel consu/to'^ 
"^iel etiam memoria lapsus yp^rptram ediderit: exif 
ttimatque rescripturum et correc^urum fuisse. De 
I10C PoIIionisjudicio ita sentiendum esse opinarattr^ 
m illud et magno pretto statuamus, et gravissi* 
Iniam ei auctoritatem tribuainue. ^ Nam primum 
Astnius Caesaris rebus^omntbus, donn militiaeque 

R 3 ge* 



194 ^f^ 

gt»i$9 iU Uiterl^it^ iit c^rum.cua^ iatenoii cogol* 
jiow^ tum. frequexui vsu .valeret; si aoimum ^ 
scribeadum adjecisset» cet^rorupi fidem auctpruoi 
dissenBu suo ekv^turos^ ^covsi^usfls 4emum si^ 
A^cessiow confirmatu^us, Dei^ Asioius eQ fuit ae* 
jpessituduais vioculo cum Cae^^e ^ofijuoctus, ut 
4^ qus «cripJtis si judicaret, beuignissime judiqa^ 
lurusesset; atgue I^no prope de so metum prae* 
beret, ae censmrae iQtegrit;aci amor ac pietas oSU 
cerent^ ^d haeo Pollionis de Caesaris Commen« 
tariorum.historica yenute unicuiu ex tou^ antiqui^ 
Ute judicium superest ; ceteri^ de, orationis prae« 
^tantia prodideruqt , de rer.um traditarum fide.nofli 
item. Igitur a nemine PoUionis judicium repre^ 
hensum esse accepimus) prftetefiiuam « recention? 
l>us quibusdam Cwicis» ;quorum iq. hac cau&« 
nulla 'Cst;. auctoritas« . Comra PoUionis censuram 
j^rohasse videtur r^um I^omanarum gravissimua 
^uctor, AppianuS) oUseryaoi^ :$ch^veigh|us« td 
Appian, T, III. p. 763» 7^4« ^ ^t Plutarchu^ aded 
in vitis suis Caesaris Commentariis raro ac parce 
psus est. Ipjsa denique operis componendi miq. 
^usmodi fuerata u€ maqum rescribentis et corrv 
^entis aliqnando exspectare videretur : nam Coow 
jiieotariot suos . Ca^sar non meditate, neque 19 
jotio, SC& inter armorum streptoim c^rumque actio^ 
xiem ita co^acripserat , ut de singidis eventibu^ 
#ubito iD chartam referret: non ipae historij^qt 
(sondens, sed alios volenft is^&s^ parata^ undp 



•Mneient, 9i.i vcileQt scribtre Ustbrigm. Ex lnc 
^bftanea open quantaoi uoiversa acriptto iacegn^ 
^eritatii accurataeq^ 8d«i jfptulam feceric^ ftl 
*fiohis iBoeotibua imelligitur. 

Adwsrsus CiceroQem PoUio Asiniiis, quod sa^ 

•fius a nobis afiimfdversum cst, iniqttior esctitit; 

^ujos qmdam parteni ii^iquitstis transtulit td TuU 

4iaaae censurain orationtSf Igitttr CfceroiHana& aa« 

taxis ^oqtteQtfaMque ydttt almnnus, uti dktit V|l<# 

dejus, I{. s& Si^,.prinfum hi^uit quamJam ca«| 

^Cicero^s f#ciiQdia contentionem , quam aliqunio 

jldecbrnivit» cum ipsum Sextilius Hftnaf in dorao 

Messalae Conrim recitaturttif, jdvogisset, atquefo 

principip sutim cj^rminis sui hunc versum non s.iuQ 

• m^ensif leciUsset : 

pollio enim Asfqius qoa aequo animo tttlit, st4 
Messah^ inqnit, $u^ ^id M» Mierfim si$ in Jk* 
$no tua^ yideris: egp istumauditurus mn sum^ 
4fii mtuf ftd^r^. Atqttc ka CQQiurre3(it|t ne aeci^ 
«Iftioni lnte^essett Auctor m Seneca Rhetoti^ 
^fiu^^.iVI» ;p« jfo^ Ddn A^itUW.se dedii^.ad dtctio*^ 
.QiA vitia CfcerQnianae ioAmwda* Tesciqionii 6^ 
4ni t^t penca QainQtiliaAmQ ^» \% O. lajx. %\ p« 
4050« NetfUfi fpsi Ciefirikm^ ^ky: BemiQ^th^nes i^ 
giAtur Si^is esse fierfecUis^ fuem^H^vjsixi^i^ tir 

\ ...» 



€€rte eompasitiohem ilttus cHam dpud ipsum r0> 

prehendunt: nec Asimo utrlque^ qui yitia oratio^ 

fds fjus etiam itdmce pluribus in locis insequun^ 

tur. Pater Asinius utrum Ciceronem jure an m« 

•forii' reprebenderit, a nobis quidem, in hac mo- 

.aumentoruni penurta, dijudicari nequit: sod ^uo^ 

.cunque modo fecerit, si inimice fecit, culpandus 

.e8t« Notior rei; est ac testatior de filio. Gallo^ 

^qui libros scrjpsit de comparatione.patris et i^ 

^eeronisj auctore Plinio, Epist. VIL 4., Qui m iia 

.invenisse se refert epigramma Ciceronis in Tiro» 

<&em suum, quo rkcto hos extudic versiculosy.ex 

quibua de scfiptionis. Galli propoaito apparet : T 

Huum libros Galli legcrem^ quibus iUe parenti 

Ausus de Cicerone dare tst palmamque decusque^ 
Lascivum inveni lusum Oceroflis^ es Hfo- 1 

^Spectandum ingenio^ quo seria condidit^ et qu0 
. Humanis saHbus ^ muito yarioque lepore 
'Magnorum ostendit mentes gaudcfc viromm. '^ 



' Ciceronis defensiohem adversus Asirdi Gaili ti^ 
ttros compo^uit Claudius Imperator, Ut eonstat 
-ex Sueton. in Claod. e» 41« Ex^Galli libris, vk 
videtur, specimen reprehensionis Tullfanae servaf* 
VitGellius, N^A. XVII. i, Ut quidam^ inqtfiH 
fuerunt monstra» hominum^ qui de diis immerta^ 
hbus impias faisasque opirtioms prodiderunt: itse 
4fonnuUi4am> pMUgiosi^ tamque yUordes extite* 
-^' rutO' 



,.#«19^ (^in quibUs stn^t Gallus AsMktt ^ tP^LaPm 
gius Liciniuij ctsfsts liber esiam ftnur infMio tU 
^^k j' Oeer^mastix^ ut scribere ausl^siot^ M. 
^ CicwMem parum integre atque improprie atqtS^ 
^incpnsisferate locutum. Atque aiia quidem , quac 
^reprckenderuht^ sieque ' dictu j neque auditu digna 
*iunt. Scd esum in hoc^ in quo sibimet ipsi pra^ 
•ter cetera esse visi sunt yeriorum pensitator^ sub^ 
'^^ssimi^ eedoj quale id sit^ consideremus. HitH: 
rcxeinplum sumii: ex Ciceronis Or^tione pro Coo* 
lio c. 3« quo loco reprebensores isti exisdmt* 
ibant yerbum poesdtere non tantum non proprie^ 

• sed inepte eciam positum esse. De qua objectio- 

• ne Gellius 1. 1« cum explicando, tum refutaiido^ 
ifusius disserit : qui L. !• c; &a> patris Asinii^ 
tamquam probatae Scriptoris Latfnitatis , aucto- 
ritate 42titur ad tuendam significsitiohem ^ verbi sis^ 
peresse ^ pro superstitem esse>:^ quoniam Asinius 

vPoUio in epistoia. ad Ciceronem, ad Div« X. 33« 
^4ixerat , neque deesse reip. robf ^ neque superesse. 
. In Titi Livti , celeberrtmi: iristoricr , scriptis^ 
^Asiniqs Pollio reperisse sibi visu^ esc quamdam 
'-pMavinitatem: . de qua Poilionis censura disser** 
tationem conscrijpsit Dan. Qeorg. Morhofius, quae 
^editi est inter ejus Dissertat. Academ. Hanib. 1699« 
.4«.p« 471. et repetita in Livii editionis Drakenb. 
.T«. VU. Est vero bujus . judicii testimpdium po» 
.Bitum in auctoritate Quinctiliani , qui » L 0. 
- !#• I. c. 5. p. 65, 66. 9 peregrJna , inqiiit , porto 

S es 



p^jp ommbtts prepe dixerim gentib$$% pi ktMf^bmu 
j»f inHiikitm etitfm muluk^. ymruntA T4ee9 ic 
M^u^t et Sabimi e^ PraetieHini$ ifufi^aiex. iutm^ 
^ eortm sermone ^semem Vec$i»m Lttdiiui Hh 
-^tatt^r; quemadmoidum PoUio in Livio\ jiefre^ 
J^niiit Patayimtatefn 9 iica omma^, Isa^e^ pro Ait^ 
.fM«(i> habeam: et L; VIII. c. i. p. 4M7».^S. 
^ifortm iUie tattkm% m vitiosa mmty pra^cefi* 
:^ui: h^ fifin aUermm est admonere ^ uf Hjet 
^am mirdme peregrtna et externa. Mtdktis etrisn^ 
•ftdbus loqumdi r^ttiiQ non dedt^ inyetdas^ quos.cti^, 
^iose potms^lo^i dixeris^ quam Lajtine: fumoda 
*€tilh yfttiea ant4S. .TAeopkrastutk^ bominem aOa^. 
^i disertissimum^ ^nnatatd tesdus afectatil^tic vett^ 
JU^ hospitem dixit: ncc aJio sc id deprehendisie 
dnterrogaea respotkHt^^ quam qtsod tnmitim. jhtieet. 
^Jaqueretur* ^t..in T. Liyio^ mfrac facundiae ryV 
:T>o , putaS imssc PoMo Adm^ qu^mdam Patayi^. 
.nitatem^ Qptsre si ficri potea^ U yerba omsda » 
^/ yos^ Imjm. ahnmnt^m urbis oleans j ut- enuSok 
^fiomana plane yi^eatur^ ttoij^ . ^iyitatc dotmfa.^ 
iHaec loea» quamvis lon^iora, quod integra ^ 
posuimus, id npbis moj^.ln grayioribiis profatl-^ 
fuoi est« 

De objecti Livio Pataviiiitate,. qaae iatelligeii* 
.da sit, duplex fertur senuentiaruin genua^: alteriioi 
-eoruin,\qui PolUonis repreheiisione notati dieuii^ 
.{tortium , i. ^* Bompejanarum stadium » iwai^ 
• Taqtt A(inal, ]L^« ^ } , iil JUivii .bi^om t«aii% 

fo 



n39 

f^tmti nvR pttriae $uae fivJmBque Jiados pMfC 
^erls jam deperditi leflfuse iwptificatts; alteruiB^ 
l^m oratiwia fonnam ^rgui putaiVf Ad prius ge^ 
jvif pertioent Paiil. fieoitii £t)gubHiu3, (vj4 
^auc Pignorios, SycoboL £pjat. L. I. Gpist)» 

< jKLIVpf p. jfit Patay. 1^290» Bodaeiii, Tomar 
«inus iit*yit. Uv. J 36, 37, 36.» Joami. Buhcii 
jrius ii^ edit. Liy. Dralceob* T. VIL p« 89,» alii«; 
4Uoa refelUt Morho& 10 Dlaaert^ laud. c. 11» £( 
#U}ero geaefe.yiri docti Pataviokaiem alii nHtff^ 
^iretati suiit Qrthographiae peregriottatem» quem^ 
Itdmodum I^aiurcDt. Pigaoriug (de quo yid. Morv 
liof. c. III.) qui in dictft Epist. Livium eeotiia Bt^ 
fiH iiu:ursio]|^& vindicans, A^inium Poliiooem di« 
i^t L l. p* i^fL.^ sMidh magis partium^ imsm 
JJvU aemtfiaiitifie ^ Patavims iitfcmum; alii pro^ 
4ittQtiatiQois "Vitiam , ut Rapious (vid. Morbof^ 
4«L e* IIL em, ); alii copiosiorem oratioois pro*' 
Jixttateui» ut Ptokmaeifa Flayius, Cwjectiio. c> 

^^V.M Gri^fier* Lamp. T. I. p. 972.;^tiU ^xo^ 
jprietatem ab Urbaoi sermonis puriti^te abhorrei^ 
4em mutti; mter quos etiam Jac. Faccioiatus^ in 
X)rat. et aliis Opusc. Patav. 1744« Epist. X. p» 
436. 10 Ifiv. edit« Drakenb. U L p. 244 9 245^ 
jrid. Morhof. ^. V. ^ Heo^. €iia Crellu, de Tvi 
JUivii dictione , . Programma , Ffaocof. ad Viadm 
«■^^P* 4* Aiii Aaioii censuram ita io Livii \m^ 
^em eontorqlteot, ut dicaot iofdicari €xquffiitai|i 
^uaaidaQ oiatiwia aeMeiitatem ac ^iligeBtiaiiu id$l^ 



149 ^^ 

Faccioht. I* 1. p. s^j. Alii aatem fore LiFinm 
cotari ab Asinio opinancur , alii injurii* Dlos 
flagellis caedit Morhofius, (vid. etiam Ptolem. 
Flav. 1. h et Franc. Flor^ Sabin. Lectt. Subcesiv; 
L. L c. 2. in Gruter. Lamp. T. L p. 1003, 
X004O9 ct Livii patrocinio suscepto, censoreni 
Pollionem maligne suspicatur, quia Liviame elo» 
quentiae excellentiam assequi non potuisset^ majo- 
t«m Livii praestantiam , quasi illatam suae medto^ 
^ritati injuriam , calpmniando historico ultum 
ivisse. vid. c. IV. XVL et passim. Verum ne^ 
que est haec digna Pollione sententia, neque ipsa 
les nostri }udtcii. 

Etenim magni viri facilius convitiis scinduntur , 
quam ratione confutantur: quod ita enpertus est 
Morhofius, ut Asinianam morositatem asperitasi 
temque magis verbis insectaretur , quam re proi- 
baret. De Pollionis super aliis Scriptoribus cen» 
dHira-modo vidimus^ cetera documenta Asinianae 
indolis durae, truculentae et contentiosae, quae 
quidem documenta appellantur Morhofio , non 
^nr documenta, sed calumniae, quas nec refer^ 
re, nec refutare dignum est tanto viro, quan- 
tua Asinius Pollio f^iir. Sed quae insuper est 
ista temeritas , quae ibt suam sapientiam jactat , 
nbi ne judicio quidem locus essepotest? Enim» 
vero aut fallor^ aut vel sag^dssimus hodierni tem« 
)>oris jttdex noQ. olfacietsubtiles illas flexiones, 
icniussimaque^ et sensum.pene fugi^ia, discri* 



am i4t 

Viini, quibus Patavinitas , qiiam io Livio Asi^ 
itim deptebjendit , a Roflianae Latinitatis integri«' 
tate deflectit. Denique Qutectiiiani in PoUionbs 
animadversione acquieseentis «ilentittm confidentst 
istos censores reprimere debuerat. Quinctilianus 
cmm,'quamvis'magna Llvii, quem vel pueris le« 
gendum commendat, admiratione completus, Hi«* 
stotici causam non deseruisset^ si malignitts quam* 
verius eum vituperari putasset. Nunc vero aperte 
censoris auctoritatem sequitur ^ qui Latine k>^ 
quendi curam praecipiens, quam facile in contm^ 
lium vitium incidamus, probaturus, primum ad 
Jheophrasti, d^in ad< Livii exemplum provocet». 
^i quamvis sit mirae facundiae vir, tamen z 
Patavinae proprietatis insidiis immunem se et m^ 
tactum servare haud potuerit. Quem peregrini^ 
tatis scopiilum postquam boc insigni exemplo de« 
chrasset, iltum studiose cavere jubet. Eodenl 
modo in L. L c. 5. non defendit Livium a Patai* 
Vinitatis crimine, sed ita culpam mitigat et ex^. 
wst, ut Italica. dicat^pro Romanis haberi pt>s< 
se« Unde optime confirmatur, quod opinabaV 
mur , Pataviaitatem in mmimis quibwidam ^ 
xionibus ab' urbani sermonis ^ ingenio posioim 
fuisse. ,-. . 

, ^t tamen de ipsa Liviana scriliendi ratlone aH« 
qpid dicenddm sit , Judicium est principis iiteAN 
ijOTj Danielis Wyttenbachii, iaB.,C* Vol. IB« 
F. XIL p. 0^7 f a8#9 qui Livium censet.^ quam* 
.1. S 3 vis 



ftifiiiy taaen in nanatioiiej fi^e cst prafecipu* 
«c loaage mtxiiDt kisconie ptra^ ae. veluti cof4 
pOBy cofBpoaJitoiieiv babecegt iiDn iUam UbeM 
«s siHe salebds fltteoieiB,' sid qnari tonipec^tf 
Viilctam, brevitattg graviutitlqiie tonatetatioiid 
•oUnde ambigttam^ trajectiombiis<tiie impeditaati 
iiptaa in hoc duro iiarnmdl genere W^^tenbacUtff 
cavaam fuisse suspLcatnr^ ut Patavinttaitem IAvi(f 
Asinius PoIIid objiceret i qnod item senHeruilf 
Oeocgr Trapettmtius 9 Jo^ Stttrmtus ct Jo. BUw 
Ikerii», citati Morh(£o U I# p. 40* sq. et p. 8icv 
Magis nniverse Jae« F^acciolatus U U peregfhriti^i^ 
«em in Livio concedits « Wytteabacliii |odiei<9 
Ibrtaase non dissenaurus, ^A rem dH^^tiua >et ae^ 
«taratioa traetandam «iiscepi«set!« 
* Ab eadem Livii proprietate^ ut ifoc iiltiflllo taiH 
iaai loco .addam, WyttCDbaoUusr T; CeL L U 
mioneki arcesaity quare. historiaruin ScriptoreV 
Liiini Livium Aon item' tc Salfa^t»cim imitatt 
akiti. vid» iluhnfeen. hi Prae&t.: id Veltej.r extif> 
Ctti rationi^ ai in tanti viri aententia meaer offU 
HlOfiiB levitati locus sit^ adjimgi fbrti possit'al-< 
tmLCjausa^ cur.renim Roman«i«mi Aoctores po^ 
tius Sallustianae btevitati adbae&erint , quam io h^ 
tGim 1» Litii ubertsmm effiid^nt ac relmveil^t « 
«ft ip«o repetita dicendi genere^ et velut chafactek' 
iIb diversitate« vEtenun copiosum' orationis genos»' 
^uod elQquentiae velQt dumino ezundat^ et altCi* 

ruiQ. 



HM ttt6^ ilHttttti , c^fiAim»^ ii ^MffMte ifaia 

eietcitliffoliei eKedfpns^ Mxhae as»cqiMri#i dte^ 
him^ ni^i ihitiihi ttdjuvet iogei^qiie facMm slvtf 
]^if9 fdklti» «iiigiiliiis ^ tmH» sibi» cotnptiMiM 
iiegotio possis. Est enim copiosa seHDMisqvrf 
exub^ntid tamquam fluens facundia) magis sua^ 
et in naturae facilitate ingeniique dote positai 
praegnans Vero^ sentemiisque .magis, quam ver«^ 
bis frequens oratio mefius potest ab exemplo ca« 
jpi^ studioque et industria in imitatorem trans^ 
ferri» 

^ Xtque failed de Poilioliis Asinii censuris babtii^ 
tnus^ quae diceremus; unde explicandus est Hie^ 
ronymUs iU JoU^ c».\^4 et ii^epist. ad Adgustin* 
Epist. LXXV. c. 7. {^iL. iii Olip. AuguStin. T. H. 
p* lis. B. edit. Benedict. In Jon. c.^., ardelio^ 
nis cujusdam^ qui in ceusorls officio obeundo sei 
magnifice cittumspiciebat , Vanitatem irridet, quip-» 
pe qui mirificft quadam stolidiute genus suum ad 
PoUion^m Asinium referret. In epist^ ad Augustin« 
LXXV, 1. i. eumdem Hieronymus vespertilioneni 
traducens, jactantiam cjus ita ludibrioexponity uc 
augusto eum Asinii PoUionis noffline omet« 

Bpilogus. 

Haec nos de C. Asinii Pollionis rebus gestis 
ac studiis doctrinae disputare voluimus: quibus 

A 



ii;id temmxtk f]iieria[u#f ut ad.lnalgnis V|rim6# 
^mim ^gw pec inutiliter coiBineQdandam ali* 
q^ Qrnamenti auulerimus^ nobis yidebimury,pca 
Bostrarum modulo virium ^ et .hJtpis iqstitutaa 
teriptioni^ consilio aitisf(goisse^::i$ Sii9G^ti labocis 
firnctOffl percepi^sie.. 



«^♦~ •*• 



• . - 


•t 


. i. •- 


'■■■-' m 




^O ,-. T 




« ' 1 


' ' 


, X -, 


. t. 


f 


•"" • 


i 


1>J « 

i 






:;.v c. 


«. 


r.. i:;- .";• 


♦ 


'' ' . .» 

f. ,. • 


, ■ -i 


• . ' 






. . • < 





i-i 



CASP. JAC. CHRIST. REtVENS 

EPIMETRUM 

DC Q(flBUSDAM MONUMENTIS 

CUH POLLIONIS BISTOR.IA CONJUNCTIS* 

THORBECK.II 

C O tf M X 9 T ▲ T I O N B tf 

C. ASINIO POLLIOlJfE, 



,N 



■ 7 ' 1 



f . * /. . 



CASP. UC, CHRIST. REUVEN9 

EPIMETRUM 

IJE Q,piBUSDAM MONUMENTIS , . 



I ■«». i 



CUIfi ASiNlt ^OLLIONIS HISTOHXA, 






Jinius PoHi6.i vii* haud'mttiui qumPttUW^t 
quam' MaecetiaV, qaam poscea Hcfrodei AuidWiv ^C 
Muaid betie uiedtus^ cuju^ te3'A Thorbeckidnbistf^ 
diligentissinlie petstriptae sumy ifinerdri^^videtEry^Ut- 
quorundam' desefiptionem mdhilttieMtoVutfl ^ qEibram^ 
Hotitta ad eju« liistoriam illdiitrkmlam pei^ittdf r 
Tliotbeclcianae commentationi adjiciamus. Quofumi 
^um j^m auo loco concinnam ille mentionem fece^tj 
nos merft tabularum Iithogra|>f;argi)i-ijiterpre(atiQML 
deftitigemiir;' ' . . : : j,. 
'Et primbm qiiidem dicamus i&Jtifli Lihr^iftt^'' 
ad quem locura ipajor erit' dis'pujtatio/de ^^riii\ 
Sequatur Sch(^lat RS^formi.rT^mm^t^ t^^^§t 
deBcriptio. Denique pauca possmio addi^de* tpiSlitt 
Pollionis imaginibus. ' * "^ -■ -^ 



IV 



$h Dc jttrh Libcftath. 

(adp. 40- ) 

De atriis rectissinie 'thotbec^ius lectores ablegi.r 
Tit ad Schneideri copiosam dispatationem , qoi 
fere omnes veterum locos recentiorumque opinio* 
nes e:&pendit, Atque utinam ne Schneiderus Vl> 
truvianam operam imperfectam relinqutt * 9 prae- 
claris jam accedentibtts ex aBti^uiute s«bsidiis K 
Utinam et in domds Graecae descriptione ,. quam 
olim adumbratamin novissimfl Xenophontis Memo» 
Tabilium editione omisit, sibi tandem satisfaciatE 
Kam universus hic locus haud e^guft hodie luce 
iUustratur^r eruti nmlta majori parte urbis Poitf- 
pejonim , cujus l^di^ plurimum Galiis debetur» 
iii enim, occupatp N^apolitano regno, inde ab 
Mno 1812 strepui^ co&tmuando effodiendi operam , 
iioQ taatum aedificia multa luci restitoerunt , pra^ 
€}pue moenia» fprum et Basilicam ^^ sed et aucto« 

' 'ca 

« Cojns qnftftum Votiunen promlsft 111110 1S16 » fai P«*««y« •'t 
jtf»9ph. MtmirsK ed« t> fk ru 

b Laadavit antem Schneidenit ilff rf ««siV Ubrmn f - />'^« Mf# ^l 
•itU i^iH «»t. RmMi, Aow^ 1795; 8., qnem noa Inspeiisae vU 
detnr. Hnnc ega» Ui Jlpiis dlebui nactui , ezimlnare nondum po« 
tni : nee enim labof ei c pancinun horarum. Sed desiderinm valde 
Ifliiittnt recentistima a Pompejla subsidia. 

6 HacteanMiOtt ftiermK duo thciatrai triaten|^la, fmamiart 
^filla f ttbnrbant » ec sepulchra qmiedaou 



fes fiieruiit cotnmunicandohim cum Republicft lit* 

teratorum horum architecturae veteris thesauroriim. 

Et primus quidem, post Piranesium antiqutorem^ 

'Mazoisius, V. D. Gallus, edidft splendidHm opus 

^Lcs Ruines de Pompgi^; quemsecutus BritanhiSs 

vit nobt G. GelHus , socib- Atchitecto P. Gandio> 

scripsit Bomptiam^ eximiae libellum degamiae cft 

diligentiae. Ma^oisii opus non vidi; sed si vere 

cjusdem est opuscnlum, quod illi tribuitur, eru- 

ditum et elegans, sed sine iconibus, le Palaisde 

Seaurus^ hoq poterit opinionum ejns quasi summa 

et compendium haberi. ikque quod in Aegypti 

descriptionibus , idem in Poinpejorum bbtinet, ut 

e popuhinim aemuloram operft inter se compa^atft 

maxiina verf spedes efficiatdr, 

* E binis aediura icTihogtaphiis, qnas exhibent 

Gelltus et Gimdits, alteram domfts rainoris ^- quae 

InomcQ gerit adscriptum C Sallustii^ nos reprae- 

sentamus Tab. L; describimus autem secundum 

QDsdem, additis paucis coqjecturia propriis. Do* 

mus iUa vulgo Actaconis dicitur, a parietis ptcturt 

ibidem r^pmi, de qua infra sermo erit« 

^ Ichnographia haec est a^dificii plano pede exstru* 

cth namiMpeilor» qoenac.ub:^pauca tgmumPompfi^ 

:]is restant % stve quod quaedam domus iis caruerint; 

;a3ve <juo4 terW flTOta conciderihtj sive tSnder^ 

' d q|»tts jam pro^bse ftruntnr duo^edm fafcicolu likrorunL 
l^ohmi aequltiir mentio^ titulos notavit Thorbeckiu^ 
f VfMtff90ih TUlgo didcur; aobis v$r4ie^ing. QaUice ^raf^ 

♦3 



uiuod per.ff^lt^«;aft»5f$..,e ^l^ ewfmti^ ^ locl no- 
yh ^ccqUs, d^$xx}if:n,fa^in\^ direpti^.^n^iosusu» 
)i^(|i]M26 V Sedl^aec domu3 ooiQiiio.i]^ caruitt. 
fSiftulMci^adpwgjjt ;scajarum firadus^ a-|5oli.ina^ 
ift«aJ*?«e pr.of}cisci vidwtur. Nec^.piitp, tecta Pom» 
pqis ,ffqnt' repma; Viap angustae, ; cjmii sjemitis six;e 
M^r^Shn$ altiqrib^s» lapide Vulcanicp, str^ae^ 
Al^iftci? qua^yi^» . «iam, pnblica,^ e Jatere aut (^e- 
jpfpto, sqlf mof^l^. §^^p quadrata.funtexstructa^^^ 
. J^jtrames.a .vi4 i^m, jmuatn ( ly .^i^euib^lum^ 

^9itt», totius igngU^di^emr oc^tflis. ..ly^Ji^trabant, 

Jfjrap},.j)on^ .GavaedlW;»! 4? guotmox, -j^giiqbatur 

fffiklimm (8), quodnop nisi £4riefibus.^a{|guae alti* 

tudinis a porticu, quoino^ j^ ^of^^^s^^^ifiridaria^ 

iT'iJ.'..:i.: :' . .-j;-. •:•-•::: ::.• ! • v .^*. .,'^ ?..-fj' •: 

"CTeiliD -?V: 2^. sfvi s'hi' mactmdiSMt. Vr.' Sf, crfjffir^tahW' ''^4 Whl 
'^aM^ur descriiitof /<>iil^ Siai^ti , ^; ^SP r^l^tjni' WiMfiie: «cripco, 
ireo) Ini^Iiepsie, tum vistHmlkfi^ ^nx^ il^ef)Q9^flpa^:}:St,liac £» 
.«e4lt:rS;^neideri 0PW?,ff fj^ /^/^''«4«-.,^?^^ ^^ 

fitutes crunt dicendae, aut fortasse erit hoc Romanorum /r0Mjf<-- 
tV», secundura Vitruviom V|. ?. f. S (^ (^^. Schrt^itf^ v»/^t 
f* 10.) Verutn vfstibnlup yidetur esse Pqmpejis ante Jomum 
Paqs^e, multo illam.i»ag»i^^cepaprcw, ^apj^^ Gi ct .^. ?>^i|^3V 



i^ea a^^sft siogulas dqa4! .P«[tes dividebant^. 
ec a visu iQtrantium arcebant K , - 
, Sed perfurramp^ singulas partea*. Ad latu|i ja^ 
nuaefQi/) utp:ifft%at yide^t^^^ fuisse Instir 

torum (^tet ^^) «; q^uanim In alteri reperta fue» 
runt vasa olearia^ altera^^ autem C4):^i^^ ^^^'^tf^- 
C5) conjuncta.erat, utraque cum.^^y^^^o» 

.Cicca cayacdium, ceUi^e familiarica^ disposkae sunt 
(|uatuorC;o),cubicula scilicet vixjopedum tnloQgi-. 
tpdlne et.latitudine. Ti^m tabfi^um (8) cam cuhiculo^^ 
siyi £ont4ricUjuo (9)^ cum altero ^rc/^/W^ .C^.^)»- 
^.f^f*ciPmSl^y% V^^: <iuas iter.€[st ad partf^m do^. 
mfts posticam. Sed praeterea ad utrumqu.e inabUni 
ktus; alac ^ 11) occurrunt : quo vocabulo genera* 
liotri vid^^uif-ej^rae sigqiiicari ■•. Ahera ala, ad; 
deittram^ adjq^tiiqi habet lararium < 13)^ seu for«^ 
^Sf j^nacothecam; ajteta per, cpUam (12) babe^ 
l^ajt transituiUj ^. arcam^ et ad alium locum.suh^ 
^iaiM i et hwc }j\porficum», . ., ; ; 

Tablinum itaque cum suis cubiculis (8; p^ai) 
i^rcumdabatur.' . j^0r//(?£i lonicA tecti : secundum 
Suam viridariam erat exstructum, a solo 3 pedum 
altitudine: , fbnasse quo suavio^ esset prospectu/i 
^ tsd>lino et cubiculis. Scilicet inter et pone colum* 

nas 

1 Cf. G.'eta. /• 175» l8l, 9, %J 0t M^' 

a Ib» p, 179. 
* flf G. et C. /• irs t iSi* ». tf. Opporcune iidem.ezclcaii^^ p» sg^ 
»9t. .. glossu yett.,iii qoibtts legUur: ut/a, ^X^^f^&^ii^ ^!^^^ 
egsdem /♦ 183^ ' »• 15% / 



iMft porticAs siibstructio erat duorum ham&ioniai 
parietum' (15, 16), qui cum tenio intermedio« 
item humili, arcae cujusdam more^ terram coii« 
gestam continebant, cum fruticibus et floribus ®, et 
paries posticus major (pone 19) ptctis fruticibust 
avibus , caeteris ejiismddi rebus , mt omatus» In 
hoc igitur ymV<apri»iw-prospectus efat non tantum e 
portiou tecift , et tabliho cubicuSsque, sed etiaai 
e tricUmo tecto , quod in comu viridarii fuit C ^^ ) » 
cujus lapideae sedes , cum suo mensae pede ^, adbuc 
exstant. £ triclinio per alteram fenestram prospi- 
ciebatur in locum subdialem, qu^ antea nbmi-^ 
navimtts. 

Animadvertenda sunt in viridario /(^w (19); 
binarura scalarum gradus e porticu in viridarium; 
cisterna (17); item altera tecta (20); et ad rc» 
cipiendum porticAs tectae stillicidium , canalis inter 
muros humiliores (iset 16); tum tertia cistcrma 
(2c) in loco subdiaU; /a/riM (s2); tt fanua 
domAs postica ( ^3 ). 

Hae praecipuae partes videntur fuisse quas inha^ 
bitaret dominus. Quibuscum corijuhctae fucrunt 
aliae in usum fa^iliae et fortass6mtatrisifamiltas« 

Naa 

Exhibemr ejas orthogrtphla apnd G. ct G. Tah, %u Slmile 
viridarium in Hieronis nave vigintiremi memorac Athenaeus D^ipit^ 
V« 10. loco mox excitandb. - £t ^ais Aionidis hortoi e Theocriti 
Adoniazusis^ v« ii3«9 et Valckenaerii notft ad Uium ibcum, igno» 
hxl Qt Casaub* et Schweigh. ad Athtn. - 

p Ttapozophorum vocant G. et G. i cujns vocabuli adhnc Incerti 
ttihi Tidetur potesC8g« Saltem nenia lUt ««««/«^/«'fuiiu . 



; iiih f^miiuja jptimo faucef (24) dd aftam du« 

tentes, miitMiduoc$Mrum,nci^p$i^cula (as^ 25)}. 

tuih cuUna cum £000.(26)9 ^ ^P^^ latrinam ha« 

bens additaiq^ mir4, ad iipj^trum flensuni, cotiipo- 

titione «• ^Ar;ta^i!^ e faucibus ( 24) transitus ali^ 

liuis in ciibnaibifuit: sed hac d^ re Inoic plut% 

dicentuh . . 

Videlic^t fie^ivido niembi^andae suht domfis partes^ 

^ lipas Britahni^G. et,;0; Gynofcofutin esse jiuspi^ 

icantur. Area est^ porticu inclusaf in quam hullusi^ 

flisi e-caVa^iq^ aditus adj;)aret j^er fauces (^7}«) 

Habet poirticu6^,in ujcfoque ^qxixm cubicuia tect^ 

(299 29)9 cuih fenestris sibi invicem oppositis^ 

Quorumctfbiculorum alterom VenustiSsimis picttt> 

iris et pavim^ntis^ erat . dcdrnatum , Martem cum 

Venere^ et Cupidinem armatuih ludeniemque ezhi^ 

bWtibuB} Jtem i^ecessum habet Penatibua Laribus* 

Ve destinatuni. Iiiter utrUmque cubiculum spa-^ 

tium fuit tecto munitum 9 et paries ( 28 ) 9 Actaeo- 

iiis tabuift.pif:tus: uiule hodie domiis ipsa Actdea* 

ats vUlgo dicitur* Deriique e regione parietis 5Ub 

di. 

4 *lhnc eipitcaftt 6. 4i G. Uom Piaiicliiam in P^rsd P/. 

ToxUui. ,, Ubl tu ilati«sr 
yirg9. UcmiKI 

^9 llilfaiter dialt,- In cdHtii , lii siigoiQf , wi laevam fflailum. ^ 
t{. Ttebm. «tf Cure. IV. 4. 94* Caetertim idem esse locns vlda» 
tbir, quem balneum -iriterpretatur deicripcor BmAs Scsuru p»9$^ 
Sbl qu^ llbto plura d^xidftremui. 

■ *s 



dlvo stat ara CsO '; totaqie haec jiaTs aediJScii 
eum culinft (26) conjuncta est^ln ^uam alius^ a« 
ditus non apparet* * ^ '--^ • 

Sed quam GynaeconHfh Britanni , eitndem auctdr . 
llbri , le Palah ic ^caurm • , ^A^pcHhiw interpreta- 
tur, adrepto vocabulo ex descriptibne navis vigin* 
tiremis Hieronis , apud Atbenaeum S ubi tamen nul« 
h est refi ^A^poiwhu expltcatio. Locura seeretis 
voluptatibus esse vult iscriptor Gailicus, duet3||i 
trgumento e picturis, praecipiieActaeonis." Sic nulla 
erit in Iiac domo Gynaeconitis. Et vix est, ut 
eredamus , conjunctum fuisse receptaduium secretumt 
cumculind, loco ininime secreto. Cuiinam Aphro^ 
disii peculiarem esse voiuit -scriptor Giallus; sed 
aitera in usum communem nuila adparet. 

Restat conciaVe ( 30 ) quod non expiicant Bri- 
tanni : id fbrt^sse fuit apothtca frugam , aiiariimve 
fcrum ■• 

Sic tandera ad cayacdit/m , et hinc ad atrtum , ex- 
|)ltcandum nos accingere possumus: quod jam notf 
9uitae erit operae. Clasfiica est Varronis av^acdH 

de^ 

t Nam afim memonnt G. ct G. ; et f xblbeajt ia .ta^ull i^aA n^ 
meri notam 31.» quam non expUcant; fed ^uae arae convenife v|r 
«l^tur* I j • 

t p. 80 sqf, 

c D$ipn. V. itt. NlhU habet Cisanboous f« 41* salteai in ed. 
6cliw«igh« 

, n Qnae in jaaud hujns eonclavis, postintn Iocq ^ «dparept pQif 
parastaticae 9 eae hemicyliiidri fotmi , noq vero i^4 asi^aloi ^pf^ 
«nnt CQiiitniccae. toor qc Uthograptae. 



deftcHptio, a Sdttieidero quoque primo loco po** 
stta ▼: yiCavt^m aedium dictuiQ.qui loous tectua iii^ 
^ tnr parietesvettnquelNiturpatohis, quiessefcadconi^ 
^ munem omnium usum. In hoc locus si nullus TeU«r 
y^ ctus erat^ sub diVo qui easet,' dicebatur teHy^hi 
^ atestudinis similitudifie"*-: si rdictum.eratfai me« 
^ dio 9 ut lucem caperet , deotsumque quo imphie^* 
1« bat 9 imphmum dictum , pt sursuro ,. qua complae^ 
^ lyit 9 eompiuyium. ^ Circum caviim atdium 
„ erant uniuscujusque rei utilitatis caussi parietibtis 
yf dissepta , pbi quid conditum esse volebant , caet.** 
Jam in nostro. aedificio '^0/»^im/ynr manifestupt 
est<6), cisteroa^ ad formam piscinae , exiguae pro^ 
funditatis; in qua omamentum repevtum eat cervu» 
aeneus. Itaque non dubium est, quin tectum sik 
peme habi^t locum apertum ^ imp/uvium ^ ; to^ 
tumque spatium , snb tecto et apeitur& , fuerit ca^^ 
yaedium. Ara item exstat (7 ) , deorum , ut vi» 
detur, Larium. . y 

. Sed Atrium qul diflffert z.Cav^dioP haec est 
Aifficultatis summa, quae oriturptaecipue e Viirtt» 
vianft 4r/n0re^//i deiscriptione (1. VL c. 3«) qui cum 
earaedioi conftinderevidetur, Schneiderus .'^* cavae^ 

▼ Conf. L. IV. >. z%. td. Scaf.i /.45. #</, 3if.^ cujiu lectioafs 
fanllnm ▼«riant« / • . : 

w C9mpluyii et impluvii potetcnem tonveno ordlne cnm alHi 
▼irii doctis definit descriptor DomAs Scmuri p. 45. Moletta es| 
Verronis obscurins. «- Caetenim prespfccnt 'cnymdii est tfad 
Q. f c G, T»h. 48. -HX. Tab. 77, 

S 4i^ Fitr. T.JL f. m. 



te 

irtier aedcs cbiiclusi, et sttpeme tfecci, tisque aA 
complaviuin: pairtieiil vtrb.ejiis pisMi.mtrittm^, coia^ 
plecteus alas et tablinum, et parten tttfaf cetam teoto^ 
incumbeuti et ad Jiiediuni iHqxlt • compluvium 
^mcurrenti: ita ut ftre dlcaii^ cfum alas ee tabli^ 
iiuiii, tanquam laiisL in fronte ^perta^ aediius mitj^ 
tdhiimerare, et e6ntra partdm jtrimdrein. 6ivafidiii|| 
tem eellis familiaricis ^ ab atthi exchidere. > .^ 
■ Cbntra Galltcus sei^iptor f atrii nomen htius^: 
^uftm cavaedii, patereceiiset} attium aeparatum c^dct 
Ip^fte, in qua paterfiimiltas babitabat^ sicut afftid 
6rae6os separata aedifiri^ erant iiS^Trt^ et j^ah 
jkMtit K Atrii igttur partes esse non tantum ca^ 
yaeJium 9 id est aream tecto pefforato tectara^ 
ned et tabliiinni , das «S caetefaque miHora cubicula 
et celfats, qmbtis cavaediutii circutiidatiir. *-> Bei* 
tannl nostri quoiiiodo actipiaint ^ minu^ peirspiM 
cuum est , qui modo atrium iiitegraai a^tft , suid 
parietibiis inciuaam ^, innrdo idetai ac cavatiiitm'.^^ 
esae ^onant; :Nisi forte arekm parietibus intflusstnl 
non totius domtkt ; ied tantufiii interiorem intetti* 
gant^ iit Bit eadttin pars, quam Gallus proprie cd^ 
Ifiacdium es^e dixit, 

Quidquid sit^ patet dtriUm babuiise tubiculay* 
aliaque loca tecta, circudi disposita» ^ec ab$nrda 

mi* 

a ^. %i. i /• 147« ^ >• itt* 



txAhi videtttr illa Osllici auctorfs definttio: ciijua 
fortasse fines eo usque sunt promovendi , ut in liac 
nostro domo oflnie id, quod 'sul> primo tecto 
continebatur, atrium fuerit: scilicet» in medio, Ca^ 
vaedtum; ciim vestifoulo, tabemis, celiis^ alis ta^ 
blinoque, et cuUnd. Quibus an adjungenda isit 
porticus, quae tablinum circumdat 9 dubito; qui^'« 
pe quae videatur e coitsuetudine Graecft in Roma« 
norum domo» esse translata. 
' Itaque nec Scfaheiderl , viri cdeberrimi , explicatio 
tantum a Gailico auctore et a nobis* (fiffert , ut nou 
easdem vocabulo significationes translatas uterque 
concedere possimus* „ Caussam, inquit ille \ (tur 
^, afria Mainii ei Titii Livius'*^ non domos 9 dixe^ 
yj rir) !n fermoilo afmiquo requii^' debenius V qut 
,^ pantem domdiai ptaecipuam , i^ui adfundta erknt 
9, cubicula, cellae^ et coenaciiM, ita ut adiiiis wi 
\y bmnia ea membra ex ttrio pateret , pro totd dom^ 
^^ frequentasfe videtur, •• Iteruw ^,4? Plinii Epist. 
VII. 19«. efficit : ^JUtdum Voi^ati aariquo laore f^ 
>y %t s^ucRiol ad templum Vestaet- ritani' enim^ mafo^ 
[y^ rum in aedibus sacris religionibu^ retthere coacto» 
ji, fuisse RomaniQs. In atrio igitur.ii^^/f^^',cubicula 
.^ fuissedispoisitii, u)>i IiabiiareBt viii^&^s vestaies/.* 
Nam eildem prorslja ratioae eg», si<^ni e9t ei^ 
plicatio amiqUi Ifettlkii urUs' Rdmdel quiiili dMFk 






3ellQriiw « ad.Tajb^.VL (quam ttos^Tab..II. i^ 
pnieseiicamus 9 ) ut 9,.ubi legitur lj;b£Rtatis » ihi 
AT^iuif' LiBEfiT^m plene scrlgtpm. fui^se acci* 
f^i^mus; hlcii^U]: egp su^picor Tem^lum Libertatis 
iiiisse aedifioium exiguum, 8.emicirculaf4 j)prticucom<> 
Srehqisum, a^ ^i(ri«^iso viero ei conjunctum per por-» 
iicucQ j aedificium .m^J^ .NeCrjplura per tabujiae 
fya^^turajjadfe^uiiiceu i . - •,:■;:. 

Atque adeo , quamvig. borum aedlficiorum alia 
fpi^te.aliis q^icaiUpi.ppl^abilior yideatur >>, tamen 
jtQta res.yisa «staliquam a lectorihus.gratiam initUf 
Sf^p"?^9Vf^^ (i;QiyMn9t4m domfts lantiquae Pompejanae 
f^p]^catipqeQ}.r.,§iti)j?^.auteip PoUiQnis .^/r/fms Li; 
Mertati f in\^vp^tmo^^ an/i4em\ quod prope^.Aemilii 
j^a^lIiBfsiliqiun-cQllQcat Ciceco.^.et B^llorii tabula^^ 
^lij!et in fp|o^^i4t yideuir, ^udjdefinimus, cui^ 
jUnj^um .de ,jitfff(^irm4 nobis sernjo. sit institutus. 
4ic. ' : -jr:! e3:;i;jM: -. \ , \ : irA::. . ■ •. ■ i . :8 ?/ 

• g ^ab. VI; ^™?^ Sm Ram, TAVrWt kiM fecentiori i 'qifite 

•o {l: <^.Pt ^M»J «ft ftee: 5»ter. lnceUi|Mq» } : jc«J*' «f: . W . td^»^ 
Jie^liiiycli ftche^ft<^ ^pd^^secnndumyitpgr^pra^ceijtiim (Y..J.8.) 

Basilicis ekt ad^^ndam, Sed illud trijiunal Vivtuviusjn' atjt Joiit 
^^oxiind^ *non,'at Mc,' ^ ^fsJ BaUnxS colfocirt;' Etlsl vfci ttAilHe 
^dcMi, liiVejas^^iiMMtiottiivtfHvi potilAse j tatten BaciMcae ke«tf. 
-4Rr ^9 qii])i'«di9r^jbii«,pari|Ste8r]atQr«les{ipt siJiemlcyclas ^asUi* 
^fafAemi^ a|f;jjW»,flaudil. vix cx%i^\^% J^ibtrtsth ^y^t 
\trium sive templum, b^ cum Basilicd ,' more VintzttangtntU (quatii 
"^Mathematici vocant) cttm sno eirculo^ fuisse conjunctum. 

I Epist. ad Att^ IV« i6* /• 449« ^^* GrMv, Locufli redtat 

BeUorias #rf ^2)l0n^ ^ • :. : .- i . 



*w 



^^^G^tnfilura. ^{irdienra, .&upt; Pocnpe^s conjuiicu 
^i.I;)! aedifici^ puWicfi» theatraxUip^t^niajus.cuKQmiir 
JiW 9 \ propejioc . templa . Isi^ia. pt . Aesfulapii , jprope 
4Uud teinpkiii\> ^Kaequm cum .aqj^ Uorp fared ^ porticii 
iuclusii J^m ifv:er.,hanc et tbeat^um ^ajus, ^ua^ 
anguli explendi cau^s^, acb^la c^^tituta fuic^ quani 
paucis age, aecundum Tab. nostram III., explice« 

IDUS \ . /«^Vu;.. , : •'. ;:L .:. : 

Khetericam fuisse schoiam, non Grammaticam» 
probabile est , p(opter digoitateib* ; Scholam quidem 
fuisse» adparet e pulpito (gO» fere 5 pedes alto^ 
impd baheii Tpfiwiaiie , ad laoyiam^ aliaoi basl^ ad 
4mKam sea^rm gsadiis :: oo»n|a:; ut videtur» latNir 
4^ f^,. ^Kt .ha^,.<iuidem. sub* div>oji sed scbolam a 
l^^ibus part^i»S9'Oon«a fergd pulpit»y.^mbittpoi«»:tt8j^ 
f^tasse .cec$aryt'Ciijiits; c<ilumpae .hiOniles, fem <f£. 
jiadum altitudip$:,*.f>d parietia ^sterioris altitudidiem 
Jueudquaquam adsurgunt °>. Aditus adscholam per 
januas duplex est: alter ad Borean, a vi& publici 

->., ' :. ..: .-. ,. *= ^v.r; m ' .. (.53); 

. , -"' ^ ^ V-' .- '■» * * ' . ■» - j' '" ' ' """**> ;•. « ^^ 

k Damus hanc gecorvduai G«.et G..!r4^« 63«^e ipst jniUe la* 

fffifjeU.^t68..:Scha*a<it:«5*P8«ehU >^^ , V o 
J|^J||bet.<)^ssr«.|^b^. . ., ...,,.;v .,.,,• r... ,.Mt ■■ 



< 33 ) ; alter (32 ) ad OccidcDtem , a poiticu , tcm^ 
plo Graeco adjunctft: «t haec quidem janua, testi* 
bus gradibus valde detritis , inprimis frequentata 
fuit, Scholae addita est cxedra (35), etduae cellae, 
sive alia sint cubicula ( 36, 36). 

Hactenus schola : quam circumdant a parte Orien« 
tali cubiculaXnrtt 31), templo Isidis adjuncta, forte 
ad sacerdotum usum; area subdiaRs itheatre ma^ 
jori seclusa, in eaquc'/i/rW/ et cisterna (48) ». Ad 
Occidentem est Portkus templi Graeei ^ ct ahte 
t&m^Propjlaeum cum fonte ( i ) •. 

$ j. De PoiUonis imaginiius. 
QaS p. $^. not.2.} 

• Aslnii Pollioais^ cojus tinta fwerunt merita^in K^ 
ttjft artibus omandA , et in expon^ndis publice cIaro« 
rulD scriptorum imaginibus, tfullam csse effigiem ^^ 
perstitem novimus ^. £rk, cui »a mentem veBiat 
Spanhemii opinio, reperiri ejus vultuin fn numino 
Caesareae cujnsdam , Asiaticae urbia; qUato hmQTt^ 

. ^ \: .. ■':... .fui 

n Qvae male in G. et G. Tabull, ec in mel quoqne, m 48, no-> 
tantur; nam describuntur ab tisdem sub m 4f» . 

o' In Propylael colnmnisangularibus» etinfontis figuri , pauUixai 
ttMtt hostfer artifex, sed abi^ue suft cnlpl. 

p Mihi saltem iittliae Inntmierunt ; necin Tasslana Cemmania. 
{rikalogi» notatae sunu Ncy^perlnt fbrttsse qittibui n^ajor ]M(ns^omm 
Romanoram copia est. Viscontianum; opns'^ poltumfnm , Ic^ndgrit^ 
fhii Aofliiifff » cujus spes nobis lacct est,' «flde eupcctioBna. ' ' 



iamst videturirhprbeektus Qoster^ iaiQ EckheliaQts 
lurgiiBientift^ tiiiD praecipiie proprio, quod bic Pollto 
nunquam in Asift provinciaiii rejKrit. Sied refragatur 
ipsa quoque nummorum doctrina* Nammos vultu suo 
dgnare^ anteaetatemMacedonicam^ nulli concessum; 
ab hoc.tempore, Regum proprium fuit. Romae sem* 
per vetitum^ utpotcTegium, et odiosum <i : nec fa« 
ctUm in provinpUs a magistratibus Romanis '• Sed 
Ca^ariy amissi libertate , fuit indultum: post cujus 
moirtem^ percussor^s idem sibi sumsisse videntur, 
Tandem Triumviri Reip. const* , et singuli et con« 
Junctim^ eodem jure stmt usi: quod postea, in Au« 
gusto continuatum , longae nummorum lmperatorio« 
rum seriei initium fecit. Quqd autem sub Augusto 
frequentissimi exstent M. jfgrippae nummi, ipsius 
Vttltu in^ignes *, indultum id Agrippae genero, et 
Tiberio privigno, sed utrique Tribunicid pt^testau 
jam omato <• 

Cae* 

q Vid« lEckli. V^etr. N»mmm ^ fwsia , priecipue Prohg, G^ - 
«rrr. Csp* XIIL 

r Videnrar ttmen exei)iplft nominain obscurorum occurrere» Vic^ 
Eckh. r. K in Atip Balbo , Arrio Secundo , Livlnejo , Servio Ru- 
fo, Mitrejo* Sed res ipsa adhuc incertt est: ec pancissima excm» 
pla concraria regalae caeceroquin certissimae. 

s De quibut vid. Eckh. Doar. Nmmm^ T. Vli p. \6%» 

c Vid. eund. Pr#/, Gtnsrai. t 1. p. LXXIl. Caeterum ab hac 
parte pt saepe peccatnr, ec nuperrime , quod nollem factom » ia 
elegantissimo Hbello idem accidit. Qnam animadversioncm sper* 
fh auctorc consnltissino aequi bonique factum iri« 



Snstrlpd 9 uttaak ftd 'Aiiniam gent^ , et ad qtamham 
Cadsaredm ^ sint i^Sftn^ndi 5 c^enttsb ^he4ium di»|nl^ 
favlc Sestinius ^ Cdjnsniodi ataputationem ^ etst 
jam ab argumeiitd nbstro remotiorem 5 non soled 
Inutilem existimarert quia ^aepe accldit, nt ndmmo^ 
tum cognitio facti aliCDjus^' ab bistoriae scriptotibui 
omiss} 9 nec ^t^lhatd notitiam aperim.- ^ ^ ^ 

. u In i)#xrr. Nn^F$U. ti MuhU Aintlh^ ete^ pbS^r**" IWoil^ 
petns. litem- in dubla reliqplc : i>«xcr« ifc Jf/^Ci Qr^ T. U. /• 419» 
T. IV. ^. 181 5 toU. rl VI. ^. 138." ... 






3 
o 






O Q -.. 

o o 

o Q o 

oooooooooo 
ooo 0000000 



BASIL. 

0000000 
0000600 



BMILI 




Ca^ertiffl mtomspisaimtiht; POlhnis nmlnt. 
!nstripri, utfHakM-J^imam ge4iC6to, et ad qtamiianl 
'Caesaredm ^ sint i^ft^ndi 5 Hmini Kckhelium di9|!tfi 
tavlc Sestinius ^ Cfijfismodi diisputationem ^ etsi 
jam ab argumentd nbstm retnoeiorem 9 non soled 
InutUem existimar^S 4uia ^aepe accidit, ut ntimmo^ 
mm cognitio factialicojus^' ab bistori&e scriptotibui 
oniissi , nec ^j^inatb notitiaa aperiret. • 

• • ' ' ' , ' • /* * ' 

. U In Dtscr. Nn^PHu. t± ilius§is AinsiU^ ete^ pbS^N*" ]W.oir» 
petus. litem' in dublo .reliq^lt : Deser^ 4t B^d. Gr^ T. U. /• 41^ 
T. IV. f. 181 ; toU. tI VI. p. 138." ... 



•'■•.. \ 






'■> 



O Q •..^ 

o o 
:^ o O 

»4- o o Q o 

ooooooooo oo 
•oooo ooooooo 



i 



BASIL 



BMILI. 



loooooooo 

lOOOOOOOO 




CORRIGENDA. 

Pracfat. p. xi^ v. 12. hac lege hoc 

Dispt p. 78. V. fti. uni — - unam 

■ p. 81. V. 16. add. conf. Plin. . Epist. I» 

20. n. 4. 
^ " p. loa. not. V. 7. UpGgfinfey ^^g^ Upofiiiisv 
— — Ptia4. V. 6. Verba etc. — (verba retuli- 

mus 1. 1. p. 79- ) • 






r 


:5 


>1> 






-0> 






Tl Jl 






i>> 


1 


> i> 


o> 


J 


Q 1 » 


>> 


> 


^i » 


^3 > 


"* 


, * 


> 


» 


!• 




1 


> > 




> 






fx^ 


^^ 


JJ 

J? 



^^ 



m'i 



r^ 



--. , ■ m 


lll 


IIMiPIIIIPII 


iiririiiiiiiiiiiiii 




* 






■ fm"j«'iifif 




5jiL 


^K ' 


1 "^ * 










rffm -■ 

1 -1 .. 1 


1 ■ 


" Si 




> 


■ .^^:i^ /^>V #^ 




^ j> 




1 


> >> V > yyj ^' 


; h Sv, ;, ■■ , 










>,>' 3.; ^^' 


>> 




> > 


' ^^ »--K' )> 1 »> ^^ 


." ' ,mI^'- 










V ^'^t 






> 

> 


''' > '.U>> ■ iS J , ^ 

■■>•■?* -i j ; -^ 




> 




> 

> 






n 




> 

J 


> > >> /> 




%^. 




> 

> 


m 


j| ^^' 


*'^ 








11 


^ 






'» » 1 






IV* > 


- 1 




> 


) / 


^^ > ^ 


V 




^ ^ ',1 *? 


"1 


V r. 


' ^' \ 


JJ 1 


Jl 


■ .V ■ > ? 






iD 1 

11) 




1 ^),^ 








3 

■■fc 






*" ■ *' ' 






}i : 


^rn^^m 






«•1 

1 


\ 


WBll 


_ -In^^ 


1 j ) 


>.i .* 


> 


^:^ 'l^^apJK 


3» ^ 


1 ■ 


IM' 


*' 

- l 


r 


' j^ 


, ^ i 


j 


>■ 






^ ,.*- 


! -n 


^i 








"•.it ■ 
3' 


■*. •■ . 


J 


iBiiH 






NfV^ 



'-t-t 



.^^"'' 



^- '.T-- 3 



■*^. 



ti^it*^ 



lCi^. 



'• ■'<!